آفتابنیوز : محبوبه بیات - موسیقی تنها زبانی است که الفبایش کمتر از انگشتان دست و واژههایش بی نهایت است. گاهی شیرینترین لحظات دنیا، گوش سپردن به نوای دلنشین قطعه ای از موسیقی با توازن همین الفباست. لحظهای شعر و احساس با نفس گره میخورد و همچون طلوعی، نوید تولدی دوباره را در جان میدمد.
اين حس زيبا را شامگاه اولين پنج شنبه بهمن ماه سال جاري، سالار عقیلی درکنسرتی متفاوت از کنسرتها به کودکان ایران هديه داد. آری متفاوت تر از دیگر کنسرتها... ؛ لحظاتی از اجرای خود را به گروهی اختصاص داد تا روياي كودكانه حس حضور در صحنه را براي آنها تحقق بخشد و آنها چه عاشقانه زبان موسیقی را با بیان احساس لطیفشان، به آواز کشیدند.
سالار عقیلی در حرکتی ارزشمند، از گروه موسیقی مدرسه مهرآسا به سرپرستی خانم آزاده لاله که در "جشنواره و جايزه همايون خرم ۳ " تقدیر شده بود، دعوت کرد تا در کنسرت پنج شنبه شب، در برج میلاد در دو سانس آهنگ خوشه چین را در مقابل حاضران در سالن كه قريب به دو هزار نفر بودند، اجرا کنند. مخاطبان، پاسخ اين شور كودكانه را صمیمانه با تشويقهاي ممتد خود ابراز نمودند. اين صحنه نشان داد كه دوستداران هنر اصيل ايراني از شكوفايي چنين استعدادهايي به خود ميبالند.
گاهی جدی بودن را فراموش میکنیم و کودک میشویم، چرا که کودکان آرامش بیشتری دارند. بزرگ میشویم، زیباتر سخن میگوییم ولی احساس و طراوت را از دست میدهیم. کودک میشویم اما این به معنای کوچکشدن نیست، لذت بردن از آرامش کودکانه ست و آن شب، این طراوت توسط گروه موسیقی مهرآسا، بر کنجدل نشست و ملودی ماندگار موسیقی اصیل ایرانی را باری دیگر حیات بخشید.
اين هنرمند محبوب كشورمان در سخنانی کوتاه درباره این کودکان گفت: «وقتی این بچهها در جشنواره و جايزه همايون خرم، چند هفته پيش، این قطعه را اجرا کردند، اشک از چشمانم سرازیر شد به جهت اینکه این بچهها، موسیقی اصیل ایرانی را دنبال میکنند. این نوع موسیقی در ایران در حال فراموشی است. آنجا به خودم بالیدم که هنوز بچههایی هستند که به آثار بزرگان موسیقی احترام میگذارند و با آنها آشنا هستند و آن قطعات را مینوازند.»
وی در ادامه اجراي خود از رضا خرم، فرزند ارشد استاد همايون خرم و همچنين "موسسه راد نوانديش" براي برگزاري "جشنواره و جایزه همایون خرم" قدردانی کرد که با حمايت از هنر موسيقي و ترغيب این عزيزان، زمينه آشنايي با موسیقی اصیل ایرانی را فراهم ساخته و پیوند دو نسل گذشته و معاصر را پايهگذاري ميكنند.
شاید برای شکوفایی هنر سرودن و نواختن کودکانمان، با چنین حرکتهای فرهنگی و ارزشمندی در کنسرتهای بزرگان موسیقی، بتوان مسیری ساخت که با دیدن و شنیدن هنر ناب فرزندانمان، آنها را بیش از پیش تشویق کنیم و موسیقی اصیل ایرانی را با حمایت و ترغیب دوستداران موسیقی در آوردگاههایی چون "جشنواره و جایزه همایون خرم" قوت بخشیم.
خیلی خیلی باهوشن بر خلاف تصور غلط ما که میگن ،،،،،،،
دست همه کسانی که برای این بچه ها زحمت می کشند درد نکنه
از مطالب زیبایی هم که نوشته شده ممنونیم
زنده باشيد و ماشالله . انشالله خداوند به آنها سلامتي کامل بدهد. دست همگی درد نکنه