آفتابنیوز : الهام فراهانی در گفتوگو با خبرنگار ایسنا، خنده و مثبتاندیشی را در کاهش تنشهای اجتماعی موثر میداند و میگوید: حالت غمگین صورت و حتی عضلات صورت در این حالت خود میتواند تنش، اضطراب و در کل ناراحتی فرد را تشدید کند. غمگین بودن با توجه به اثرات روانی که در پی دارد کارایی فرد را تحت تاثیر قرار میدهد.
وی خنده را راهی برای تسکین موقت ناراحتی و تنشهای عصبی میداند و میافزاید: اگر از الفبای خنده یعنی همان حالت چهره زمانی که فرد در ابتداییترین اقدام سعی کند صورتش حالت خنده به خود بگیرد، شروع کنیم، اولین تغییر در عضلات صورت به وجود میآید و همین تغییر عضله صورت تاثیر هر چند جزئی و کوچک را در فرد به وجود میآورد.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه تمرین حالت خنده در چهره شروعی برای داشتن حال خوب است، عنوان میکند: حس و میل به داشتن حال خوب و دوری از کسالت و تنشهای روزمره با این اقدام کوچک استارت زده میشود و به اصطلاح چهره از حالت عبوس خارج میشود.
فراهانی بیان میکند: تمرین حالت خنده و داشتن لبخند بر صورت مقدمه دوری از تنشها و افسردگیهای ناشی از زندگی روزمره است، اما راهکار قطعی نیست. باید توجه داشت که برای داشتن حال خوب بویژه در اشخاصی که به دلایل مختلف از جمله مواجه شدن با آسیبهای اجتماعی با افسردگی دست و پنجه نرم میکنند، اقدامات وسیعتری بعد از این تمرین باید در نظر گرفته شود.
وی در خصوص میزان تاثیرگذاری لبخندی که عمق نداشته باشد و از درون نشات نگیرد، میگوید: قطعا شادی که از درون نشات گرفته و وضعیت روانی فرد نیز در حد نرمال باشد ماندگارتر است و اثرات مثبت بیشتری دارد، اما لبخند سطحی و تمرین آنهم قطعا اثرات مثبتی دارد.
این روانشناس بیان میکند: حضور در کارگاههای مثبتاندیشی در امتداد تمرین لبخند در راستای ایجاد حال خوب برای افراد جامعه میتواند بسیار موثر باشد، اما نکته مهم در خصوص این کارگاهها استمرار و نحوه برگزاری است که باید مورد توجه قرار بگیرد.
فراهانی ادامه میدهد: آموزش مثبتاندیشی دقیقا باید به صورت کارگاهی و مشارکتی انجام شود و جامعه هدف این کارگاهها باید مشخص باشند و مسائل و مباحث نیز بر اساس مخاطبین مطرح شوند.
وی با اشاره به تنشهای روزمره زندگی امروز و تاثیری که این موضوع بر روح و روان افراد دارد، عنوان میکند: برگزاری کارگاههای مثبتاندیشی به صورت مستمر در حقیقت به افراد این توانایی را میدهد که در مواجهه با تنشهای زندگی روزمره، افکاری مثبت را جایگزین تنشها کرده و با روحیه مطلوبتر به انجام وظایف و زندگی خانوادگی و اجتماعی بپردازند.
این روانشناس تاکید میکند: حال خوب بخشی از نیاز امروز جامعه است و برای رسیدن افراد جامعه به توانمندی روحی و روانی در کنار تشویق افراد به تمرین لبخند انفرادی، مسائل دیگری نیز از جمله آموزش یک سری مهارتها برای رویارویی با مسائل و مشکلات روز و نیز هیجانهای ناشی از این مسائل و معضلات باید مورد توجه قرار بگیرد.