آفتابنیوز : به بهانه محرومیت استقلال و تراکتورسازی، شرایط بازیکنان خارجی طلبکار فوتبال ایران را بررسی کردیم تا تعداد طلبکاران و میزان طلبشان از باشگاههای داخلی مشخص شود.
پرسپولیس در منطقه خطر
تا همین چند ماه پیش پرسپولیس در هر گوشه دنیا یک طلبکار داشت تا تنوع را در این زمینه رعایت کرده باشد! تیم پرطرفدار پایتخت در سالهای اخیر بیثباتی زیادی در عرصه مدیریت داشته و همین باعث شد بدهکاریهای این باشگاه روی هم تلنبار شود. از طرف دیگر، حضور بیرویه بازیکنان خارجی بیکیفیت که اکثرا ضعیفتر از بازیکنان ایرانی بودند، باعث شده هر سال بر تعداد طلبکاران و میزان طلب آنها افزوده شود. با برخی از بدهکاران تسویه شده، با این وجود هنوز خطر از پرسپولیس دور نشده است.
ژوزه و دستیارانش: قرارداد ترکمانچای مانوئل ژوزه و دستیارانش دستهگلی بود که رویانیان در مدت مدیریتش در پرسپولیس به آب داد. رویانیان بارها تأکید کرد ژوزه نمیتواند از پرسپولیس شکایت کند اما درنهایت هم خود او و هم دستیارانش از قرمزها شکایت کردند و پرسپولیس تنها کاری که انجام داد شکایت متقابل بود. ژوزه علاوه بر مبلغ قراردادش خواهان خسارت هم بابت فسخ یکطرفه قراردادش شده است که مبلغی نزدیک به ٨میلیارد است. در صورتی که پرسپولیس تا ٢٠ روز آینده رضایت ژوزه را جلب نکند با خطر کسر امتیاز روبهرو خواهد شد.
مارکو پروویچ: هافبک چپی که در زمان مربیگری علی دایی به پرسپولیس آمد اما فقط یک نیمفصل در این تیم ماند. پروویچ از پرسپولیس ٥٠هزار دلار طلب دارد که هنوز تسویه نشده است.
ممدوتال: یکی از بیکیفیتترین بازیکنان خارجی تاریخ فوتبال ایران همین ممدوتال بود که زمان مربیگری حمید استیلی به پرسپولیس آمد. ممدوتال به دلیل پرداخت نشدن مطالباتش از پرسپولیس شکایت کرد و فیفا هم به نفع او رأی داد. مبلغی که ممدوتال از پرسپولیس طلب کرده ٤٦٣میلیون تومان است به اضافه ٥درصد جریمه و حق وکالتی که به وکیلش پرداخت شده است.
اشپیتیم آرفی: بیشتر از ٦سال از حضور آرفی در پرسپولیس سپری شده و او طلبی ٤٠٠ میلیونی دارد. آرفی هم به فیفا شکایت کرد اما هنوز پرونده او به مرحله کسر امتیاز نزدیک نشده است.
بحران بدهی استقلال
اوضاع استقلال در فیفا ناامیدکنندهتر از همه تیمهای ایرانی است. استقلال که به دلیل سهلانگاری و بیتدبیری مدیرانش به خاطر طلب عادل شیحی از نقل و انتقالات محروم شد، چند پرونده دیگر هم دارد که ممکن است حتی کارش را به کسر امتیاز بکشاند.
جی لوید ساموئل: یکی از معدود خارجیهای باکیفیت فوتبال ایران بود که عملکرد خوبی در استقلال داشت. او همبازی آندو در فولهام بود و با تأیید این بازیکن جذب استقلال شد. جی لوید در زمان مدیریت فتحاللهزاده استقلالی شد و مثل خیلی از بازیکنان دیگر از این مدیر جنجالی طلبکار است. استقلالیها باید هرچه زودتر مطالبات یکمیلیارد و دویستمیلیونی او را پرداخت کنند، اما انگار استقلالیها دوست دارند فاجعه دیگری رخ دهد تا به فکر پرداخت مطالبات او باشند.
لیام ردی: حضور این دروازهبان استرالیایی در استقلال هم یکی از شاهکارهای مدیریتی فتحاللهزاده است. ردی ضعیف ٣٢٥میلیون تومان از استقلال طلب دارد و او بهزودی از آبیپوشان پایتخت شکایت خواهد کرد.
هندریک هلمکه: در فوتبال ایران موارد زیادی مشابه هلمکه داریم. شاهکار استقلالیها در جذب او این بود که بدون تست پزشکی با هلمکه قرارداد بستند. او ٧٠٠میلیون تومان از استقلال طلبکار است بدون اینکه حتی یک بازی رسمی برای این تیم انجام داده باشد.
ایوان پروپچیچ: او وقتی به ایران آمد آقای گل لیگ آلبانی بود. افشارزاده به درخواست مظلومی این بازیکن را جذب کرد، اما او هرگز در استقلال نمایش خوبی نداشت. باورکردنی نیست اما این بازیکن بیش از یکمیلیارد از استقلال طلب دارد و شکایتش را هم به فیفا ارایه کرده است. دادگاه پرونده این بازیکن بهزودی تشکیل میشود و قطعا استقلال محکوم این پرونده خواهد بود.
عادل شیحی: عامل فاجعهای که برای استقلال رخ داده این هافبک آلمانی-مراکشی است که در دوره افشارزاده به استقلال آمد. طلب ١٨٠ میلیونی شیحی و تعلل استقلال در پرداخت این طلب باعث محرومیت این تیم از نقل و انتقالات شد.
تکرار فاجعه برای تراکتور
تراکتورسازی هم مثل استقلال قربانی بیتدبیری و سهلانگاری مدیرانش شد. مدیران فعلی تراکتور این میراث را از مدیران سابق به ارث بردهاند و کارشان بسیار دشوار است. مدیریت تراکتور به جای اینکه توانش را روی اداره باشگاه متمرکز کند باید دایم نگران شکایت و کسر امتیاز باشد. تراکتور هم مثل استقلال از نقل و انتقالات محروم شد چون حمزه یونس برای دریافت مطالباتش دست به دامن فیفا شد.
آنسلمو گونزالس: این بازیکن زمان مدیریت جعفری به تراکتور آمد و مثل بقیه خارجیهای لیگ ایران عاقبت به خیر نشد. او از تراکتور شکایت کرد و طبق حکم فیفا مبلغ مطالبات او به همراه جریمهای که به خاطر دیرکرد پرداخت به آن تعلق گرفته حدود ٢میلیارد و ٢٠٠میلیون تومان شده است.
تونی اولیویرا: مرد محبوب سکوهای تبریزی که همیشه از عشقش به تراکتور میگفت برای دریافت مطالبات ٢٤٠هزار دلاری خود که از سالهای گذشته روی هم تلنبار شده به فیفا شکایت کرد. تراکتور باید هرچه زودتر بدهی مربی پرتغالی را پرداخت کند تا با کسر امتیاز روبهرو نشود.
بازیکنانی مثل حمزه یونس، ژائو پدراویلا و فلاویو لوپز هم از شاکیان تراکتور هستند که مبلغ طلب آنها از تراکتور به همراه جریمه دیرکرد حدود ٨میلیارد تومان شده است.
بدهیهای کلان سایر باشگاهها
بدهی بازیکنان خارجی فقط شامل حال این سه باشگاه نمیشود. مدتی پیش سعید آذری، مدیرعامل ذوبآهن لیست طلبکاران باشگاه را اعلام کرد. با انتشار این لیست مشخص شد ذوبآهن به ٧ بازیکن بدهکار است. استوچکوف ٧٠٠ میلیون، ایگور کاسترو یک میلیاردو دویست میلیون، لورن وودز ٣٠٠ میلیون، دسوزا ١٣٠ میلیون، یورگن گده ٦٠٠میلیون و سانتوس ٤٠٠میلیون طلبکاران ذوبآهن هستند. باشگاه ملوان که امسال در لیگ دسته اول حضور دارد مبلغ ٥٠٠میلیون به زلاتکووفسکی طلبکار است که این بازیکن هم به فیفا شکایت کرده است. باشگاههایی مثل سیاهجامگان و ماشینسازی هم با چند بازیکن خارجی خود تسویه نکردند و احتمال شکایت آنها به فیفا هم وجود دارد. چند روز پیش با رأی فیفا از باشگاه پاس همدان به خاطر شکایت کریستین کوتو ٣ امتیاز کسر شد که البته مسئولان این تیم اعلام کردند قرارداد او جعلی بوده و فیفا را در جریان این تخلف خواهند گذاشت.
بالغ بر ٢٧میلیارد بدهی
در مجموع ٢٧ بازیکن خارجی در آستانه شکایت از باشگاههای ایرانی هستند یا شکایت کردهاند که اگر همه آنها از فوتبال ایران شکایت کنند فاجعهای عظیم در فوتبال ایران رخ خواهد داد. باشگاههای ایرانی بالغ بر ٢٧میلیارد تومان به بازیکنان خارجی بدهکار هستند که نزدیک به ١٠میلیارد تومان از این بدهی مربوط به سرخابیهای پایتخت است. باید دید تدبیر فدراسیون و باشگاههای ایرانی برای پرداخت این بدهی چیست البته اگر تدبیری در کار باشد!
اولیایی: مدیران و فدراسیون مقصرند
کاظم اولیایی، مدیرعامل سابق باشگاههای استقلال و پاس همدان درباره بحران بدهیهای فوتبال ایران به بازیکنان خارجی میگوید: «در فوتبال ایران تثبیت مدیریت نداریم و از باشگاه و باشگاهداری هم تعریفی ارایه نشده است. وقتی مدیریت ثبات نداشته باشد چنین اتفاقاتی اجتنابناپذیر است.
مدیریت در فوتبال باید مستمر و بلندمدت باشد نه اینکه هر سال یک مدیر برای باشگاهها انتخاب شود. ما در ایران طرح جامع باشگاهداری نداریم و مدیران فقط به فکر نتیجهگیری در زمان مدیریت خود هستند و برایشان اهمیتی ندارد چه میراثی برای مدیریت بعدی میگذارند. بارها دیده شده مدیران جدید بدهیهای قبلی را تقبل نکردهاند در صورتی که این موضوع کاملا اشتباه است.
به گزارش شهروند، نمیشود که یک مدیر فقط سرمایههای باشگاه را در اختیار بگیرد و در قبال بدهیهایش مسئولیتی نداشته باشد.» اولیایی ادامه میدهد: «در بحث شکایت بازیکنان خارجی به فیفا فدراسیون هم مقصر است. باید در فدراسیون کمیتهای با عنوان تعیین وضع بازیکنان تشکیل شود. لزوم وجود چنین کمیتهای در هر فدراسیون در اساسنامه فیفا هم ذکر شده اما از آنجایی که کار مدیران ما مماشات با قانون است این کمیته در ایران وجود ندارد. اگر نهادی برای تعیین وضع بازیکنان و طلب آنها از باشگاهها وجود داشت، مطالبات آنها در ایران بررسی میشد و کار به فیفا نمیکشید. وقتی شکایت به فیفا میرسد دیگر کاری از دست باشگاههای ایرانی برنمیآید چون ما نه وکلای خبره برای دفاع داریم نه میتوانیم به بازیکنان دسترسی داشته باشیم و با آنها وارد مذاکره شویم. متاسفانه نه در فدراسیون و نه در باشگاهها در واحدهای حقوقی افراد متخصص حضور ندارند و باشگاهها نمیتوانند برای مشکلاتشان تدبیری بیندیشند. اگر در فدراسیون قوانین به صورت جدی اعمال میشد و این همه نادیده گرفتن مقررات وجود نداشت تکلیف باشگاهها هم معلوم میشد. مدیران ایرانی فکر میکنند فیفا هم مثل فدراسیون لفظی تهدید میکند و لاف میزند اما فیفا با هیچ کشوری شوخی ندارد و قوانین را رعایت میکند. همین میشود که آبرو و اعتبار فوتبال ایران به خاطر سهلانگاری و نداشتن نیروهای متخصص در دنیا به خطر میافتد.»