آفتابنیوز : با وجود آنکه گاهی گفته میشود یا گفته میشد که در جشنواره فجر تماشای فیلم در سالن رسانهها برای عوامل فیلمها نگرانکننده است و حتی برخی فیلمسازان که اثرشان در زمان نمایش با کف و سوت و خنده روبهرو میشد از حضور در مقابل خبرنگاران خودداری میکنند، امسال شرایط متفاوتی در سی و پنجمین دوره این جشنواره بهوجود آمده و شاید حالا دیگر فیلمسازان نگرانی از حضور در این سالن نداشته باشند!
به گزارش آفتاب نیوز به نقل از ایسنا، جشنواره سی و پنجم فیلم فجر امسال اگر چه در برج میلاد نسبت به سالهای گذشته با نظم بیشتری برگزار شد اما بیشترین و پررنگترین حاشیهها در سالن نشستهای رسانهای فیلمها اتفاق افتاد؛ البته بسیاری از نشستهای پرسش و پاسخ جشنواره امسال به خنثیترین شکل ممکن و بدون طرح هیچ مطلب مفیدی که حتی برای انتشار ارزش خبری داشته باشد، برگزار شدند و در این بین برخی عوامل فیلمها هم نسبت به بیتفاوتی میان اهالی رسانه و طرح نشدن سوالات مناسب و نیز سکوت آنها واکنش نشان دادند. هرچند منظور آنان از اهالی رسانه، حاضران در سالن بودند که چهره، نام یا حتی نام رسانهی بسیاری از فعالان و همیشه پشت میکروفن قرارگیران آنان، برای اهالی رسانه ناآشنا بود و بعضا تازگی داشت.
مریلا زارعی: نشستهای فجر در طول سالهای گذشته ضعیف شده است
مریلا زارعی ابتدا با تاکید بر این که آنچه میگوید به نمایندگی از سینماگران نیست و فقط به عنوان بازیگری که در تعداد زیادی از جلسات رسانهای جشنواره فجر در طول سالهای گذشته حضور داشته است، اظهار نظر میکند، گفت: متاسفانه این نشستهای جشنواره فجر طی سالها خیلی ضعیف شده است و این موضوع برای من، به عنوان کسی که برای نظر اهل قلم و منتقد اعتبار و احترام قائل است و دوست دارد بابت کاری که انجام داده مورد پرسش قرار گیرد، اتفاقی عجیب و البته ناراحت کننده است.
او افزود: من دوست دارم این فرصت را داشته باشم تا در برابر پرسش و نظر اهالی رسانه و منتقد پاسخگو باشم؛ حال چه در رد آن نظرات و چه موافقت با آنها، اما هیچ کدام از اینها در نشستهای امسال دیده نمیشود. نکتهی مهم اینجاست که ما گاهی در اثری حضور داریم که ممکن است در نهایت نتیجهاش با آنچه ما انتظار داشتهایم متفاوت باشد و اتفاقا در چنین مرحلهای جزو منتقدان خواهیم بود تا ضعفها به گروه سازنده گفته شود که لااقل صاحب اثر متوجه اشکالات بشود و پاسخی به آنها بدهد.
بازیگر فیلم «زیر سقف دودی» اضافه کرد: اما وقتی سوالی مطرح نشود، تمام انتظاری که داشتهایم، به صورت یک کمپلکس در ما باقی میماند، در نتیجه انگار فقط آمدهایم تا خود را در یک شرایط پر از استرس و انرژیهای سنگین عرضه کنیم و این برای بازیگری که ماحصل یک سال انتخابش را با کار نکردن، رد کردن یک سری پیشنهادها و پذیرفتن یک سری دیگر در جشنواره میبیند، هزینه سنگینی است.
زارعی تاکید کرد: این اتفاق باعث میشود از این پس دیگر خیلی انگیزهای برای آمدن به برج میلاد و پاسخگویی به اهالی رسانه نداشته باشم، چون میدانم صحبت خاصی مطرح یا سوالی پرسیده نمیشود. حتی منتقدان هم کارگردان را زیر سوال نمیبرند تا توضیح بشنوند و ما هم برای برخی از اتفاقات آثارمان توجیه شویم. در نهایت این میشود که ما نظرات منتقدان یا خبرنگاران را در سایتها و روزنامهها باید بخوانیم و آن وقت نکاتی آنجا مطرح میشود که حتی فرصتی برای موافقت با آنها نداریم. این در حالی است که تایید یا تکذیب شدن به هر حال برای ما در میان اهالی رسانه اعتبار میآورد.
وی ادامه داد: اگر قرار باشد بیاعتباری به وجود آید، ما باید فرصتی برای دفاع داشته باشیم ولی این فرصت با این جلسات بیخاصیت از ما گرفته شده است، در نتیجه فقط مجبوریم انرژی منفیای را که ممکن است در جلسات پیش آید، از بین ببریم و الکی خوشحال و شاد باشیم؛ در حالی که بحثها کاملا جدی است و ما یک فیلم را همراه با اهالی رسانه برای اولینبار تماشا میکنیم.
زارعی با بیان اینکه الان اشکالات فیلمها در حال خفه شدن هستند، اظهار کرد: تنها انگیزه من برای آمدن به این نشستهای خبری این است که گوشم برای شنیدن انتقادها باز است تا ببینم چقدر از انتقادها قابل دفاع است یا حتی کارگردان چطور میتواند برای نکاتی که مطرح میشود توضیح بدهد، اما وقتی کارگردان چیزی نشنود، چطور میتواند به ایرادهای کارش آگاه شود و من به عنوان شخصی که در فضای مجازی حضوری ندارم، اصلا نمیتوانم بفهمم چه اتفاقی برای فیلمم افتاده است. به همین دلیل اگر بعدها هم مصاحبهای انجام شود، دیگر آنقدر فایده ندارد چون فضای جشنواره برای ترمیم مشکلات فیلم راهگشاست.