پاسخ مثبت ایران وچند سئوال
آفتاب‌‌نیوز : 
درمقدمه این یادداشت آمده است:
دست آخر وپس از مدتی طولانی مخالفت ، ایران با پیشنهاد روسیه موافقت کرد تا روزنه ای برای خروج پرونده اتمی ایران که تقریبا در دستور کار شورای امنیت قرار گرفته پیدا شود.
این موافقت در حالی اعلام شد قدرتهای غربی تهدید به اعمال تحریم های بین المللی علیه ایران کردند.
غلامرضا آقا زاده معاون رئیس جمهور ایران اعلام کرد کشورش وروسیه به طور اصولی در مورد برنامه های یک طرح مشترک برای غنی سازی اورانیوم به توافق رسیدند .
وی اشاره ای به مشروح این طرح نکرد وحتی از محتوای توافقنامه اصولی هم سخنی به میان نیاورد.
این اعلام آمادگی ایران تنها در فاصله چند روز کوتاه مانده به جلسه شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی صورت گرفت.
قرار است شورای حکام ششم مارس آینده تشکیل جلسه بدهند ودر رابطه با آخرین گزارش در مورد برنامه های هسته ای ایران به گفتگو بنشینند.
این جلسه مشخص خواهد کرد که آیا آمریکا وبقیه کشورهای غربی خواهند توانست شورای حکام را به اعمال تحریم علیه ایران وا خواهند داشت یا خیر؟
علاوه بر این اعلام موافقت در حالی صورت گرفت که واسطه های روسی به تدریج اشتیاق خود را از دست می دادند وبخصوص مواضعی که آنها آنرا دوگانه ومتانقض ایرانی می خواندند بشدت بر آنها اثر سوء گذارده بود. هرچند که گفته می شود این تناقض نشانگر نوعی کشمکش داخلی ایرانی است.
با وجود آن روسیه همچنان به پیشنهاد خود پایبند ماند ، واعلام کرد حل وفصل بحران برنامه هسته ای ایران همچنان در چارچوب آژانس بین المللی امکان پذیر است.
روسها همچنان امیدوار هستند که این مذاکرات آنها با طرف ایرانی مثمر ثمر گشته وچالش های فراروی دستیابی به توافق که اصولا در مورد توقف کامل غنی سازی اورانیوم در ایران است ، از بین برود ، این در حالی است که ایران همچنان بر حق خود برای غنی سازی اورانیوم در خاک خود پافشاری می کند.
حال آیا ایران از این موضع خود چشم پوشی خواهد کرد؟ ایا مسکو حاضر به پذیرش پیش شرط های ایران در مورد انجام همزمان عملیات فراوری وغنی سازوی اورانیوم در روسیه وایران خواهد بود ؟
این سئوالی است که مذاکرات چند روز آینده آنرا پاسخ خواهد داد ، اما پیش بینی می شود که ایران چندان عجله برای اعلام موضع نهایی خود در این رابطه حداقل تا پیش از اجلاس آژانس نداشته باشد.
اما به هر شکل این اعلام پذیرش یک پیشرفت در مواضع ایران محسوب می شود که در آن تاکتیک طول دادن به مذاکرات تا حداکثر زمان ممکن استفاده می شود.
درمقدمه این یادداشت آمده است: دست آخر وپس از مدتی طولانی مخالفت ، ایران با پیشنهاد روسیه موافقت کرد تا روزنه ای برای خروج پرونده اتمی ایران که تقریبا در دستور کار شورای امنیت قرار گرفته پیدا شود.
این موافقت در حالی اعلام شد قدرتهای غربی تهدید به اعمال تحریم های بین المللی علیه ایران کردند.
غلامرضا آقا زاده معاون رئیس جمهور ایران اعلام کرد کشورش وروسیه به طور اصولی در مورد برنامه های یک طرح مشترک برای غنی سازی اورانیوم به توافق رسیدند .
وی اشاره ای به مشروح این طرح نکرد وحتی از محتوای توافقنامه اصولی هم سخنی به میان نیاورد.
این اعلام آمادگی ایران تنها در فاصله چند روز کوتاه مانده به جلسه شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی صورت گرفت.
قرار است شورای حکام ششم مارس آینده تشکیل جلسه بدهند ودر رابطه با آخرین گزارش در مورد برنامه های هسته ای ایران به گفتگو بنشینند.
این جلسه مشخص خواهد کرد که آیا آمریکا وبقیه کشورهای غربی خواهند توانست شورای حکام را به اعمال تحریم علیه ایران وا خواهند داشت یا خیر؟
علاوه بر این اعلام موافقت در حالی صورت گرفت که واسطه های روسی به تدریج اشتیاق خود را از دست می دادند وبخصوص مواضعی که آنها آنرا دوگانه ومتانقض ایرانی می خواندند بشدت بر آنها اثر سوء گذارده بود. هرچند که گفته می شود این تناقض نشانگر نوعی کشمکش داخلی ایرانی است.
با وجود آن روسیه همچنان به پیشنهاد خود پایبند ماند ، واعلام کرد حل وفصل بحران برنامه هسته ای ایران همچنان در چارچوب آژانس بین المللی امکان پذیر است.
روسها همچنان امیدوار هستند که این مذاکرات آنها با طرف ایرانی مثمر ثمر گشته وچالش های فراروی دستیابی به توافق که اصولا در مورد توقف کامل غنی سازی اورانیوم در ایران است ، از بین برود ، این در حالی است که ایران همچنان بر حق خود برای غنی سازی اورانیوم در خاک خود پافشاری می کند.
حال آیا ایران از این موضع خود چشم پوشی خواهد کرد؟ ایا مسکو حاضر به پذیرش پیش شرط های ایران در مورد انجام همزمان عملیات فراوری وغنی سازوی اورانیوم در روسیه وایران خواهد بود ؟
این سئوالی است که مذاکرات چند روز آینده آنرا پاسخ خواهد داد ، اما پیش بینی می شود که ایران چندان عجله برای اعلام موضع نهایی خود در این رابطه حداقل تا پیش از اجلاس آژانس نداشته باشد.
اما به هر شکل این اعلام پذیرش یک پیشرفت در مواضع ایران محسوب می شود که در آن تاکتیک طول دادن به مذاکرات تا حداکثر زمان ممکن استفاده می شود.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید