عراق مهم تر از هسته اي
آفتاب‌‌نیوز : 
ناسيوناليسم عرب كه اسلام و عرب را يكي مي گيرد، در يك اتحاد نانوشته با جريان متحجر القاعده اي و فرزندان ابن تيميّه و محمد عبدالوهاب، حركت خزنده اي را بر عليه ايران تدارك نموده است. اين در حالي صورت مي گيرد كه متأسفانه ديپلماسي كشورمان به شعارهايي دلخوش داشته كه خود درباره اخوت اسلامي سر مي دهد.
درست است كه ناسيوناليسم عرب و بنيادگراييِ القاعده هر كدام با ديگري مشكل دارند، ولي به هر حال ترديدي نيست كه هر دو با آرمانهاي جمهوري اسلامي، مشكل بنيادين دارند. نقطه برخورد منافع ايران با اتحاد فوق، اكنون در عراق است. آنها، معتقدند كه عراق هيچ گاه تحت حكومت شيعيان نبوده و نبايد يك حكومت شيعي در عراق، تشكيل شود. از سوي ديگر، ناسيوناليسم عرب - كه ته مانده جاهليت پيش از اسلام است - عراق را دروازه مهار تمدن فارس مي داند كه بايد همواره مثل يك شمشير بالاي سر ايران باشد تا به قول خودشان، سيادت عرب، تأمين گردد. صدام حسين نادان، همين نقش را براي تندروهاي عرب در طول چند دهه، ايفا كرد.
اكنون ديپلماسي سعوديها در تخريب منافع ايران، اوج گرفته است. سعوديها يك ماه پيش، دنيا را مطمئن كردند كه اگر در جريان حمله به ايران، مشكل نفتي پيش آمد آنها جلويش را خواهند گرفت. در سفر اخير رايس هم به خليج فارس، براي نخستين بار سعوديها زير بار قاعده «خليج فارس بدون سلاح كشتار جمعي» رفتند كه معنايش آن است كه ديگر فشار هم زمان براي خلع سلاح هسته اي بر روي اسراييل عمل نخواهد كرد. در كنار همه اينها، سعوديها با يك ديپلماسي تركتاز، در جهت القا اين تفكر هستند كه ايرانيان، دنبال تبديل شدن به يك قدرت امپرياليستي شيعي(!) مي باشند. آنها مي كوشند تا با ايجاد اتحاد ميان قدرتهاي گوناگون، بار ديگر يك قدرت جهنمي و ضد بشري را در عراق سركار بياورند و در اين راه حتي از تشكيل جريانهاي شيعي صدام صفت (نظير شعلان) نيز ابايي ندارند.
اگر قرار باشد منصف باشيم و تمامي آسيبهاي امنيتي خود را در يك ارزيابي دقيق، بررسي كنيم و اگر قرار باشد شادخواري ساده لوحانه از بابت رويدادهاي روزانه، جلوي چشممان را نگيرد، در آن صورت، براي عراق جايگاهي كمتر از پرونده هسته اي نخواهيم يافت. و در آن گاه، درست آن خواهد بود كه همين عِده و عُده اي را كه براي پرونده هسته اي در نظر گرفته ايم، براي قضيه عراق، به كار بگيريم.
نكند هياهوهاي هسته اي، ما را از مسائل مهم ديگر باز دارد. آب، گل آلود است. مراقب فرصت طلبها باشيم.
ناسيوناليسم عرب كه اسلام و عرب را يكي مي گيرد، در يك اتحاد نانوشته با جريان متحجر القاعده اي و فرزندان ابن تيميّه و محمد عبدالوهاب، حركت خزنده اي را بر عليه ايران تدارك نموده است. اين در حالي صورت مي گيرد كه متأسفانه ديپلماسي كشورمان به شعارهايي دلخوش داشته كه خود درباره اخوت اسلامي سر مي دهد. درست است كه ناسيوناليسم عرب و بنيادگراييِ القاعده هر كدام با ديگري مشكل دارند، ولي به هر حال ترديدي نيست كه هر دو با آرمانهاي جمهوري اسلامي، مشكل بنيادين دارند. نقطه برخورد منافع ايران با اتحاد فوق، اكنون در عراق است. آنها، معتقدند كه عراق هيچ گاه تحت حكومت شيعيان نبوده و نبايد يك حكومت شيعي در عراق، تشكيل شود. از سوي ديگر، ناسيوناليسم عرب - كه ته مانده جاهليت پيش از اسلام است - عراق را دروازه مهار تمدن فارس مي داند كه بايد همواره مثل يك شمشير بالاي سر ايران باشد تا به قول خودشان، سيادت عرب، تأمين گردد. صدام حسين نادان، همين نقش را براي تندروهاي عرب در طول چند دهه، ايفا كرد.
اكنون ديپلماسي سعوديها در تخريب منافع ايران، اوج گرفته است. سعوديها يك ماه پيش، دنيا را مطمئن كردند كه اگر در جريان حمله به ايران، مشكل نفتي پيش آمد آنها جلويش را خواهند گرفت. در سفر اخير رايس هم به خليج فارس، براي نخستين بار سعوديها زير بار قاعده «خليج فارس بدون سلاح كشتار جمعي» رفتند كه معنايش آن است كه ديگر فشار هم زمان براي خلع سلاح هسته اي بر روي اسراييل عمل نخواهد كرد. در كنار همه اينها، سعوديها با يك ديپلماسي تركتاز، در جهت القا اين تفكر هستند كه ايرانيان، دنبال تبديل شدن به يك قدرت امپرياليستي شيعي(!) مي باشند. آنها مي كوشند تا با ايجاد اتحاد ميان قدرتهاي گوناگون، بار ديگر يك قدرت جهنمي و ضد بشري را در عراق سركار بياورند و در اين راه حتي از تشكيل جريانهاي شيعي صدام صفت (نظير شعلان) نيز ابايي ندارند.
اگر قرار باشد منصف باشيم و تمامي آسيبهاي امنيتي خود را در يك ارزيابي دقيق، بررسي كنيم و اگر قرار باشد شادخواري ساده لوحانه از بابت رويدادهاي روزانه، جلوي چشممان را نگيرد، در آن صورت، براي عراق جايگاهي كمتر از پرونده هسته اي نخواهيم يافت. و در آن گاه، درست آن خواهد بود كه همين عِده و عُده اي را كه براي پرونده هسته اي در نظر گرفته ايم، براي قضيه عراق، به كار بگيريم.
نكند هياهوهاي هسته اي، ما را از مسائل مهم ديگر باز دارد. آب، گل آلود است. مراقب فرصت طلبها باشيم.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید