آفتابنیوز : سرویس سیاسی- امروز رئیسجمهور به همراه برخی وزراء و بهمنظور بررسی آخرین وضعیت و پیگیری اقدامات انجامشده دولت برای رفع مشکلات مردم استان خوزستان،
وارد اهواز شد. در همین حال در تهران
همایشی انتخاباتی برگزار شد که مربوط به طیف اصولگرا و جریان دلواپس بود. نگاهی به رسانههای دلواپس و مرور اخبار مهم آنها، نشان میدهد که برای این طیف سفر رئیسجمهور به خوزستان و بررسی مشکلات و بحران این استان در مقابل همایش انتخاباتی این جریان اهمیت چندانی ندارد و در اولویتهای آخر پوشش خبری قرار دارد.
به گزارش آفتابنیوز، این در حالی است که همین رسانهها تا قبل از این همایش انتخاباتی، موضوع بحران خوزستان و بارندگیهای سیلآسای اخیر در جنوب کشور را بهانهای برای هجمه به دولت قرار داده و دولت را به ناکارآمدی متهم کرده بودند. به نظر میرسد، برخی افراد و جریانهای سیاسی که در بحرانآفرینی هشتساله احمدینژاد نقش حمایتی بهسزایی داشتهاند و حالا میخواهند یکشبه این مشکلات حل شود، فراموش کرده یا خود را به خواب زدهاند که دولت روحانی چه ویرانهای از دولت احمدینژاد به ارث برده است. این افراد اکنون به مدد تریبونهای رسمی و غیررسمی و امکانات انحصاری که در اختیار دارند، سعی میکنند تحت هر شرایطی به پاستور برگردند.
البته حق مسلم یک رسانه است که چه موضوع و اخباری را برجسته و در اولویت خود قرار دهد. ولی نکته اینجاست که به نظر میرسد، برای این جریان سیاسی مخالف دولت روحانی، کسب قدرت و رسیدن به کرسی ریاستجمهوری مهمتر از پرداختن واقعی به مشکلات مردم است و اگر در زمانی نیز فریاد سرمیدهند که خوزستان را گردوخاک فراگرفته، شهرهای دیگر کشور را سیل برده و شمال کشور را برف و باران زمینگیر کرده است، نه تنها بخاطر مردم و حل واقعی مشکلات آنها نیست، بلکه این هیاهو و مخالفت با دولت، بیشتر نردبانی برای کسب قدرت است.
نمونههای اینگونه رفتارهای دوگانه و ریاکارسی سیاسی در این جریان بسیار زیاد است؛ از زمانی که در برابر نابخردیها و بحرانهای دولت احمدینژاد سکوت و حمایت میکردند تا الان که دربرابر اقدامات دولت روحانی سنگاندازی میکنند. البته کسی منکر برخی ضعفهای مدیریتی و نارساییها در حل مشکلات مردم در این سالها نیز نیست، منتها مردم میتوانند مقایسه کنند وضعیت امروز را با 8 سال مدیریت اصولگرایان در دولتهای احمدینژاد. کسی نمیگوید که دولت روحانی توانسته تمامی وعدهها و شعارهای انتخاباتیاش را تحقق ببخشید و همه مشکلات مردم را حل کند؛ بلکه وعدههای زیادی نیز مانده و مشکلات مردم و کشور نیز بسیار، اما موضوع این است که آیا وضعیت کنونی کشور نسبت به هشت سال مدیریت اصولگرایانی که اکنون دوباره سودای رسیدن به پاستور دارند، بهبود نیافته است؟ آیا اگر کشور همان راه هشت ساله احمدینژاد را ادامه میداد، سرنوشت کشور همین ثبات و آرامش کنونی و بهبودنسبی-هرچند انتقادهایی نیز به این وضعیت وارد است- را داشت؟ آیا چهره بینالمللی کشور همینگونه بود که جهان اکنون بین آمریکا و ایران، به سوی ایران حرکت میکند و حامی برجام است تا ترامپ؟ چرا نمیگویند که چه ویرانهای از دولت احمدینژاد به دولت روحانی رسیده است؟
بازدید دکتر روحانی از طرح تثبیت خاک و بیابان زدایی کانون های بحرانی تولید ریزگرد در خوزستان
البته که تا حل مشکلات مردم و توسعه کشور راه درازی در پیش است اما بیشک آنچه که بدیهی است اینکه؛ این مسیر و راه را نه طیف موسوم به دلواپس و تندرو میتواند مدیریت و هدایت کند بلکه اگر اداره کشور دوباره به دست این جریان سیاسی بیفتد، کشور و جامعه دوباره به همان وضعیتی دچار میشود که اکثر مردم بهخوبی در هشت سال مدیریت احمدینژاد و یارانش تجربه کردند.
نگاهی به اسامی زیر بیندازید؛ مهرداد بذرپاش(رئیس سازمان ملی جوانان در دولت احمدینژاد و مدیرمسئول کنونی روزنامه وطنامروز)، محمد مهدی زاهدی(وزیر علوم دولت احمدینژاد و نماینده کنونی مجلس)، علیرضا زاکانی(نماینده سابق مجلس)، حمیدرضا حاجیبابایی(وزیر آموزش و پرورش دولت احمدینژاد و نماینده فعلی مجلس)، مسعود میرکاظمی(وزیر نفت دولت احمدینژاد) محمدباقر قالیباف، نامزد چندین دوره انتخابات ریاستجمهوری و شهردار فعلی تهران، سعید جلیلی نامزد انتخابات ریاستجمهوری سال 92 و نماینده فعلی رهبری در شورای امنیت ملی. البته به این چهرهها محسن رضایی، ابراهیم رئیسی، علی نیکزاد، رستم قاسمی، عزتالله ضرغامی و مسعود زریبافان را نیز اضافه کنید.
گفته شده است که به احتمال زیاد نامزد نهایی -یا نامزدهای- اصولگرایان برای انتخابات ریاستجمهوری سال 96 و رقیب روحانی، از بین این افراد خواهد بود. حال نکته اینجاست که این افراد اکثراً تجربه مدیریت در دولت احمدینژاد -در سطح وزیر و معاون- را داشته و پرسش این است اگر توانایی شایسته اداره کشور و حل مشکلات مردم و بهبود وضعیت آنها را داشتند، پس چرا در آن مدت مدیریتشان این کار را نکردهاند. شاید بگویند دوران مدیریت آنها دوران خوبی برای کشور و مردم بود که قضاوت درباره این مسئله را به مخاطبان و مردمی که قرار است در اردیبهشتماه سال 96 به پای صندوقهای رای خواهند رفت، میسپاریم.
همایش انتخاباتی اصولگرایان در مجموعه شهر آفتاب وابسته به شهرداری تهران
اینکه «برجام» سایه جنگ از سر ایران برداشت، یک «دروغ بزرگ» است
اگر سیصد کاندید داشتند بیشتر رای میاورن چون حداقل اقوامش بهشون رای میدن
رشد اقتصادی منفی 6
و اختلاس اختلاس
انزوا
معلومه خیلی میترسید یکی شبیه محمود برگرده و خفتتون کنه