این کشور در 15 سال اخیر بیش از 10 زلزله بزرگ را تجربه کرده که باعث مرگ بیش از 20 هزار نفر شده است.
بر اساس مطالعات زمینشناسی در هند حدود 60 درصد مساحت این کشور در معرض زلزله قرار دارد. در واقع کمربند زلزله هیمالیا هر 50 سال در هند یک زلزله با بزرگای بیش از هشت ریشتر را ایجاد میکند که جان مردم این کشور را تهدید میکند.
به غیر از کمربند زلزله هیمالیا بخشهای دیگری درهند وجود دارند که تحت تاثیر حرکات و جابجایی دیگر صفحات پوسته زمین هستند و زلزلههای شدیدی در این مناطق نیز رخ میدهد.
قسمت شمال شرقی هند به طور متوسط سالانه یک زلزله با بزرگای بیش از 6 ریشتر را تجربه میکند.
هند در سالهای اخیر با سرعت بسیار زیادی در راه رشد و پیشرفت قرار دارد و از فناوریهای روز برای کاهش تلفات و خسارات مربوط به زلزله استفاده میکند تا علاوه بر کاهش تلفات انسانی جلوی ضررهای اقتصادی هنگفت به خوبی گرفته شود؛ چرا که بر اثر خرابیهای زلزله و مشکلاتی که در پی آن برای فعالیتهای اقتصادی پیش میآید، اقتصاد این کشور در بلندمدت با مشکلات زیادی روبرو خواهد شد و در صورتی که این اتفاقات در ابرشهرهای هند نظیر دهلی نو و یا بمبئی رخ دهد و تدابیری برای آنها اندیشیده نشده باشد، شاید تمام پیشرفتهای این کشور در چند دقیقه به طور کامل نابود شود.
مرکز مدیریت بحران ملی هند برنامههای ویژهای برای مقابله با زلزله دارد که در ادامه بخشی از این برنامهها مورد بررسی قرار میگیرد.
1- کمپین مطالعه و شبیهسازی زلزلههای بزرگ
این برنامه از ماه اکتبر 2015 تا فوریه سال 2016 انجام شده است و در گزارش آن به دو محور اساسی اجرا شده در این برنامه اشاره شده است.
در این کمپین یک سناریوی علمی از میزان تلفات و خسارات ناشی از یک زلزله با بزرگی 8.5 ریشتر که در تاریخ هند رخ داده، تولید شده است و پس از آن یک نقشه جامع جهت آموزش جامعه برای مقابله با فجایع شهری و طبیعی طراحی شده و آموزشهای مرتبط در هر منطقه با توجه به ویژگیهای آن ارائه شده است.
نکته جالب توجه در این کمپین، تلاش برای آموزش مردم در رابطه با ساختن خانههای مقاوم با حداقل امکانات است.
2- ارزیابی آسیبپذیری ساختمانهای هند در برابر زلزله
با توجه به جمعیت زیاد هند ساختوسازهای غیراصولی، ضعیف و متراکم در این کشور بسیار دیده میشود و این موضوع علاوه بر پایین بودن میزان اطلاعات و سواد جامعه، به دلیل عدم تدوین قوانین مشخص برای ساختوساز طی سالیان متمادی سبب شده است میزان آسیبپذیری بافتهای این چنینی در هند بسیار بالا باشد.
سازمان ملی مدیریت بحران هند ضمن بررسی مقاومت تمام مناطق این کشور، فهرستی از مناطق آسیبپذیر را منتشر کرده است و مقامات هر ایالت را موظف کرده است برای مقاومسازی مناطق مختلف برنامهریزی کرده و آموزشهای لازم را به جامعه ارائه دهند.
3- تدوین قوانین ساختوساز برای مصالح مختلف
یکی از اقدامات جالبی که سازمان ملی مدیریت بحران هند انجام داده است، تدوین قوانین ساختوساز برای انواع مصالح است.
در قوانینی که این سازمان تدوین کرده است، تمام مصالح متنوعی که در این کشور به کار میروند، مورد ارزیابی قرار گرفته و برای هر کدام قوانینی وضع شده است.
نکته جالب توجه در این زمینه این است که برای خانههایی که با استفاده از بامبو، چوب، نی و دیگر مصالح ابتدایی ساخته میشوند نیز استانداردهای مقاومتی تدوین شده است.
برای ساختمانهای مدرن و امروزی نیز استفاده از بتنهای استاندارد و تیرآهنهای با قطر مشخص الزامی است و دقت نظارت بر اجرای این استانداردها بسیار بالاست.
4- شبیهسازی حوادث طبیعی و سازههای مقاوم در دانشگاهها
دانشگاههای هند به خصوص در رشتههای عمران و شهرسازی مطالعات فراگیری در رابطه با بلایای طبیعی و مقاومسازی ساختمانها انجام میدهند.
در این مطالعات، محققان سناریوهای مختلفی را در رابطه با زلزله، سیل، سونامی و دیگر بلایای طبیعی شبیهسازی کرده و با استفاده از نرمافزارهای مهندسی میزان مقاوت سازههای مختلف را در شرایط مختلف میسنجند.
نحوه اتصال دیوارها به یکدیگر، میزان مقاومت پی و استحکام درها و پنجرهها از جمله مواردی است که در این شبیهسازیها مورد ارزیابی و بررسی قرار میگیرد.
5- ایجاد تیمهای جستجو و نجات زبده و کارآمد
با توجه به تراکم جمعیت بالای هند، ضرورت داشتن تیمهای جستجو و نجات زبده و کارآمد در این کشور به شدت احساس میشود و به همین دلیل تربیت نیروهای توانمند در این زمینه همواره مورد توجه مقامات هندی در تمام دولتها بوده است.
در سال 2005 نیروی ملی واکنش به بلایای طبیعی در هند تاسیس شد. این سازمان تحت نظر وزارت کشور هند فعالیت میکند و آموزشهای مدرن و تجهیزات بهروز در اختیار نیروهای آن قرار دارد.
همکاریهای بینالمللی هند و استخدام مدرسان خارجی در پیشرفت و بهبود کارآیی این نیرو تاثیر بسزایی داشته است و بیش از 17 برنامه آموزشی بینالمللی در زمینه آموزشهای مقابله با زلزله، سیل، سونامی و حملات بیولوژیکی و شیمیایی در فاصله سالهای 2006 تا 2009 برای این سازمان برگزار شده است.
این سازمان برنامههای آموزش عمومی زیادی را در سراسر هند برگزار میکند تا میزان آمادگی در برابر زلزله را در میان شهروندان هندی بالاتر ببرد.