آفتابنیوز : «آرامش» و «التهاب» شاید مناسبترین اصطلاحاتی باشند که وضعیت اردوگاههای سیاسی- انتخاباتی این روزهای کشور را ترسیم میکند. در شرایطی که مجموعه نیروهای اصولگرا همچنان درگیر اختلاف نظرهای درون گروهی هستند، اصلاحطلبان در آرامش نامزد نهایی خود برای انتخابات ریاست جمهوری سال 96 را انتخاب کردهاند.
به گزارش آفتابنیوز؛ حمایت از روحانی، تصمیم انتخاباتی شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان بود که در جلسه یکشنبه شب به اتفاق آرا اتخاذ شد. در اظهار نظرهایی که فعالان سیاسی اصلاحطلب داشتهاند، تأکید بر ادامه مسیر اعتدالی محور اساسی دفاع آنها از روحانی است. مسیری که سال 92 و بعد از تجربیات مختلف اصلاحطلبان آغاز شد و در ادامه در انتخابات دهمین دوره مجلس تحکیم یافت. حال جبهه امید شامل اصلاح طلبان ، اعتدالی ها و اصولگرایان میانه رو تلاش دارند سومین گام را نیز استوار بردارند تا برنامهها و سیاستهای اعلامی حسن روحانی فرصت مناسب برای اجرایی شدن پیدا کند.
محمود صادقی، رئیس دورهای جبهه اصلاحات و عضو شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان درباره نحوه و دلایل به اجماع رسیدن مجدد گروههای اصلاحطلب در حمایت از روحانی توضیح داد: پیرو بحثهایی که در جلسات قبلی شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان مطرح شده بود، در جلسه اخیر نیز مباحثی مطرح و دیدگاههای مختلف ارائه شد. بعضی از اعضا بر عملکرد مطلوب دولت روحانی بویژه در حوزههایی مانند سیاست خارجی، توافق هستهای و برجام به دلیل اهمیت این موضوعات و نیز ثبات در اقتصاد، کاهش نرخ تورم و رشدی که در برخی حوزهها بخصوص در کشاورزی اتفاق افتاده بود، تأکید داشتند. وی به ایسنا گفت: در عین حال برخی از اعضا خیلی صریح و جدی نقدهای خود را به آقای روحانی مطرح کردند، یکی از انتقادها این بود که در تیم اقتصادی ایشان هماهنگی مطلوبی وجود نداشته و مباحثی مانند میانگین سنی کابینه مطرح است لذا لزوم تحول در دور بعدی، جوانگرا شدن، بانشاط تر شدن تیم دولت و موضوعاتی مانند اشتغال و معیشت نیز مورد بحث و تبادل نظر قرار گرفت. صادقی افزود: به هر حال گفتوگوهایی انجام شد و بعد از بیان نظرات مختلف محمد شریعتمداری که رئیس ستاد روحانی است نیز در جلسه حضور داشت، نقدها را شنیده و پاسخهای خیلی هوشمندانه و اقناعی را مطرح کرد. به گفته وی، در نهایت با اتفاق آرا و با شور و هیجان اعلام حمایت از روحانی صورت گرفت.
میرلوحی: انتخابات 96، گام سوم بعد از 92 و 94
محمود میرلوحی، عضو شورای عالی سیاستگذاری اصلاحطلبان درباره تصمیم انتخاباتی اصلاحطلبان گفت: «جبهه اصلاحات تجربه سال 84 را در مقابل تجربه انتخاب سالهای 76 و 92 در اختیار دارد و میداند که اولین رمز موفقیت سیاسی در این است که به صورت متحد در صحنه حاضر شود.» وی افزود: «این تجربه در انتخابات سال 94 هم کارآیی خود را نشان داده و برای ما انتخابات 96 گام سوم بعد از موفقیت سالهای 92 و 94 است» این فعال سیاسی با اشاره به موقعیت دولت حسن روحانی گفت: «دولت یازدهم در اکثر حوزههای موفقیتهای نسبی به دست آورده و گرههایی را باز کرده یا در حال باز کردن آن است و تکمیل این موفقیتهای نسبی نیاز به ادامه همین مسیر طی شده دارد و این کار تنها با استمرار ریاست جمهوری آقای روحانی ممکن میشود.» میرلوحی تأکید کرد: «کشور ما اصلاً در شرایطی نیست که بخواهیم یک بار دیگر سرنوشت آن را به دست تفکری بسپاریم که کارنامه خود را در 8 سال نشان داده و از همین رو اصلاحطلبان تمام ظرفیت خود را برای استمرار حیات دولت آقای روحانی به کار خواهند بست و این بهترین تصمیم در شرایط کنونی است.»
شیرزاد؛ ادامه مسیر دولت برای روشن شدن نتایج
همچنین احمد شیرزاد، نماینده سابق مجلس در این رابطه گفت: «انتخاب روحانی به عنوان نامزد قطعی اصلاحطلبان تصمیمی بود که میشد انتظار آن را داشت و استمرار دولت روحانی نه فقط برای اصلاحطلبان، بلکه برای کل کشور منطقیترین گزینه موجود است.» این فعال سیاسی اصلاحطلب افزود: «در دوره روحانی مسیری برای ادامه کشور شروع شد که برای ملموس شدن نتایج آن ادامه این مسیر واجب است.» وی ادامه داد: «در شرایط فعلی اینکه بر این موضوع اصرار کنیم که در چهار سال قبل به کجا رسیدیم چندان درست نیست و باید بیشتر به این توجه کرد که به کدام مسیر رفتهایم. چرا که در این مدت اصلاح مسیر مهمتر از هر چیز بوده است.» شیرزاد تأکید کرد: «ما در مسیری هستیم که رشد اقتصادی 7/6- را به حدود 6 درصد رسانده است که البته نه تنها در ایران بلکه در همه دنیا اثر چنین رشد اقتصادی در طول دو سه سال دیده نمیشود و باید برای آن زمان بدهیم.» وی همچنین افزود: «به نظر من تاکتیک کاندیدای پوششی یک تاکتیک بشدت غلط بود. ما باید میگفتیم که گزینه اول و آخر ما آقای روحانی است و هیچ دلیلی نداشت به صراحت این حرف را نزنیم. ضمن اینکه کاندیدای پوششی میتوانست علامتی برای عبور از آقای روحانی هم ارزیابی شود.»
حقشناس: روحانی؛ گزینه عقلانی اصلاحات
در همین حال عضو شورای مرکزی حزب اعتماد ملی هم درباره این تصمیم گفت: «نامزدی آقای روحانی برای اصلاحطلبان در سال 96 تنها گزینه پیش روی این جریان است. چرا که از یک سو ما نیازمند استمرار مسیر دولت در حوزههای سیاسی، اقتصادی و سیاست خارجی در چهار سال پیش رو و ترمیم بیشتر وضعیت به وجود آمده در دولتهای نهم و دهم هستیم و از سوی دیگر هم در شرایط کنونی عملاً گزینههای مطلوب دیگر اصلاحطلبان امکان چندانی برای دریافت تأیید صلاحیت نداشتند.»
وی افزود: «ما در شرایطی هستیم که جریان مقابل ضمن اینکه هنوز به نامزد جدی و واحدی نرسیده، تبلیغ بی سابقهای به شکل عمومی علیه دولت انجام میدهد و در چنین شرایطی وحدت ما در جریان اصلاحات بر یک نامزد یعنی آقای روحانی کاملاً منطقی و عقلانی است.» وی با اشاره به ایجاد ثبات در اقتصاد، رشد اقتصادی، مهار رشد تورم، تلاش برای ایجاد انضباط مالی و رفتار دقیق پولی و مالی و بهبود روابط سیاسی با نظام بینالملل به عنوان نقاط قوت دولت گفت: «برای نتیجه دادن این دست سیاستها مورد ضروری از دید جریان اصلاحات استمرار دولت آقای روحانی است که برای آن تلاش خواهیم کرد.»
منصوری: طرح مطالبات؛ بدون شرط
عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت اسلامی نیز روشنترین پیام انتخاب روحانی به عنوان نامزد اصلاحطلبان در انتخابات پیش رو را تداوم رویکرد ائتلاقی از سال 92 دانست و تصریح کرد: این ائتلاف با تصمیم اخیر، به طور جدی در انتخابات 96 هم ادامه خواهد داشت و این میتواند مقدمه پیروزی اصلاحطلبان و روحانی در انتخابات باشد.آذر منصوری درعین حال تأکید کرد که اثر این تصمیم و ائتلاف علاوه بر انتخابات ریاست جمهوری، در انتخابات شوراها نیز نمود خواهد داشت و زمینه انسجام بیشتر جریان حامی دولت در این انتخابات را فراهم خواهد کرد.وی با بیان اینکه حمایت اصلاحطلبان از روحانی، نه به معنی شرط گذاشتن است و نه طرح نکردن مطالبات، خاطرنشان کرد: اساساً انتخابات فرصت طرح مطالبات است و طرح مطالبات به معنای شرط گذاشتن برای روحانی نیست، و اساساً اگر قرار بر شرط گذاشتن بود حمایت از روحانی به این زودی اعلام نمیشد.منصوری با بیان اینکه اعلام حمایت از روحانی در این زمان به این معنی است که ائتلاف 92 همچنان مورد حمایت اصلاحطلبان است، تصریح کرد: ضمن اینکه این حمایت به معنی مطرح نکردن مطالباتی نخواهد بود که به طور طبیعی از رئیس جمهوری انتظار میرود آنان را برآورده کند، اما نمیتوان طرح مطالبات را شرط گذاشتن معنا کرد.
استقبال حزب اعتدال و توسعه از تصمیم اصلاحطلبان
عضو شورای مرکزی حزب اعتدال و توسعه، حمایت قاطع و صریح اصلاحطلبان از نامزدی حسن روحانی برای انتخابات ریاست جمهوری آینده را ادامه دو ائتلاف معتدلان عرصه سیاسی کشور در خرداد 92 و اسفند 94 دانست و تصریح کرد: انتظار هم میرفت که آن ائتلاف در گام سوم قاطع و محکمتر برداشه شود که با حمایت صریح این اتفاق افتاد.
غلامعلی دهقان با بیان اینکه کنش سیاسی حسن روحانی نشان داد که وی ضمن توجه به اصول انقلاب اسلامی و آرمانهای آن، نگاه و و رویکرد اصلاحطلبانه به عرصه سیاسی کشور دارد، خاطرنشان کرد: حزب اعتدال و توسعه از این رویکرد اصلاحطلبان بسیار استقبال و آن را نشانه درک بالا و فهم بی نظیر این مجموعه از شرایط سیاسی کشور میداند.وی، روحانی را برآیند سه جریان فکری سیاسی اصلاحطلبان، اعتدالیون و اصولگرایان اعتدالی دانست که دارای یک افق مشترک هستند و یک مسیر حرکت میکنند و افزود: به نظرم آنچه اصلاحطلبان انجام دادند، بسیار محکمتر و چشمگیرتر از خرداد 92 است، چرا که آن ائتلاف در سه روز آخر اتفاق افتاد، اما این بار درحالی صورت میگیرد که هنوز چند ماهی به انتخابات مانده است. دهقان درباره تأثیر این کنش سیاسی بر رفتار اصولگرایان نیز گفت: نوعی تلاش در میان اصولگرایان درحال انجام است تا آنان بتوانند با گزینه واحد با حسن روحانی رقابت کنند، اما اینکه موفق میشوند یا نمیشوند، در آینده جواب آن روشن خواهد شد، اما قدر مسلم، اکنون صدای واحدی از اردوگاه اصولگرایان به گوش نمیرسد، شاید در نهایت اصولگرایان به گزینه واحدی برسند.
ایمانی: اصلاحطلبان چارهای نداشتند
برخلاف دهقان، یک فعال سیاسی اصولگرا معتقد است که روحانی، انتخاب ناگزیر اصلاحطلبان بود و آنان جز این انتخاب چاره دیگری نداشتند. ناصر ایمانی درعین حال معتقد است اینکه اصلاحطلبان بی قید و شرط از روحانی حمایت میکنند، به این معنی است که به طور طبیعی باید مسئولیتهای عملکرد دولت اول روحانی و اگر رأی بیاورد، مسئولیت عملکرد دولت دوم روحانی را بپذیرند، بویژه اینکه اصلاحطلبان همیشه منادی این امر بودند که باید به میزان مسئولیت پاسخگو هم بود.
وی با تأکید بر اینکه آنچه اتفاق افتاد ائتلاف نیست، اضافه کرد: در سال 92 نیز گزینه نخست اصلاحطلبان روحانی نبود و تنها هنگامی که دریافتند عارف آرای کافی ندارد، به روحانی اقبال کردند. این وضعیت اکنون نیز دیده میشود، به این معنی که اصلاحطلبان باز هم گزینهای جز روحانی ندارند.
این فعال سیاسی اصولگرا با اشاره به اینکه حمایت بی قید و شرط میتواند پیامد زیادی برای اصلاحطلبان داشته باشد و باید مسئولیت اقدامات روحانی را بپذیرد، افزود: اصولگرایان میدانستند که جز روحانی رقیب دیگری پیش رو نخواهند داشت و لذا این اعلام نیز تأثیر چندانی بر رویکردهای انتخاباتی آنان نخواهد داشت.
حمیدرضا جلاییپور، استاد دانشگاه نیز در یادداشتی با عنوان "عقلانیت راهبردی؛ حمایت دوباره از روحانی"، نوشت: اعلام حمایت اصلاحطلبان از روحانی، ادامه عقلانیت راهبردی سال 92 است. در آن سال که کشور در وضع نیمهامنیتی بود و ایران با چالشهای بینالمللی در بیرون و اقتصادی در درون روبهرو بود، حضور روحانی هم تدبیر شد و هم امید. پس از انتخاب روحانی، بدون اینکه هزینهای به مردم وارد شود، هم کشور از شرایط نیمهامنیتی خارج شد و هم از بحرانهای اقتصادی و فشارهای بینالمللی فاصله گرفتیم.
وی افزود: امروز انتخاب روحانی از سوی اصلاحطلبان، به این معنی است که مسیر پیش رو، همانی است که هم هدف روحانی و هم هدف همه کسانی است که دلسوز و نگران کشور هستند یعنی هدف حرکت به سوی توسعه پایدار و همهجانبه. پس از آواربرداریهایی که طی 4 سال گذشته صورت گرفت، انتخابات 96 فرصتی است که کشور میتواند پس از دوره ضدتوسعه 1392-1384 در مسیر توسعه پایدار قرار بگیرد. در شرایط فعلی باوجود همه دستاوردهای بحرانزدای دولت، هنوز بخش قابل توجهی از اقشار جامعه با مشکلات معیشتی روبهرو هستند.اکنون که روحانی به عنوان نامزد اصلاحطلبان اعلام شده است، از یک طرف ادامه عقلانیت سال ۱۳۹۲ است و از طرف دیگر مسأله دیگری پیش روی ما قرار دارد و آن اینکه باید تلاش کرد روحانی بیش از دوره قبل رأی بیاورد. به عبارت دیگر، به جای اینکه روی این امر تمرکز کنیم که روحانی پیروز است، باید تلاش کنیم تا علاوه بر پیروزی، رأی او افزایش یابد تا بتواند در دوره بعد با استحکام بیشتری عمل کند.زیرا در 4 سال گذشته تندروها با استفاده از امکانات عمومی همواره دولت را تخریب کردند و هنوز هم از این تخریبها خسته نشدند. باوجود این تخریبهاست که باید پرسید چه باید کرد تا رأی روحانی در دور دوم بیش از دور نخست باشد؟ زیرا تنها با رأی بیشتر است که روحانی خواهد توانست مؤثرتر و محکمتر کار کند.
جلاییپور ادامه داد: این امر، با حضور و مشارکت آرای خاموش و خاکستری در انتخابات و البته به نفع روحانی میسر است. اگر میزان مشارکت را حداقل 60 درصد، یعنی 30 میلیون ایرانی درنظر بگیریم، با کمی سادهسازی میتوان 15 میلیون رأی دهنده را جزو آرای خاکستری دستهبندی کرد، آرایی که خارج از پایگاه رأی اصولگرایی و اصلاحطلبی است و ممکن است تا شب انتخابات تصمیم خود را نگیرد. این جمعیت، از قضا آن بخش از جامعه هستند که هنوز مشکلات اقتصادی قابل توجهی دارند و باوجود خروج اقتصاد کشور از بحران، وضعیت این اقشار چندان مطلوب نشده است.
در چنین شرایطی، اصلاحطلبان باید صادقانه با مردم صحبت کنند و به آنان بگویند که اگر روحانی رأی نیاورد، نه تنها احتمال بازگشت از برجام وجود دارد، بلکه اقتصاد ایران میتواند ونزوئلایی شود. دولت روحانی نیز باید با بخشهای آسیبدیده جامعه سخن گفته به مردم تحت فشار بگوید که چه برای آنان کرده و چه میتواند بکند و اگر هنوز مشکلات برجاست، ناشی از چه زمینههایی است. در این گفتوگوی صادقانه و واقعنگرانه، نیازی به طرح شعارهای پوپولیستی نیست، اما دولت میتواند به مردم بگوید که براساس امکانات چه خدماتی میتواند به آنان ارائه دهد.
منبع: ایران
آن یکی پرسید اشتر را که هی
از کجا میآیی ای اقبال پی
گفت از حمام گرم کوی تو
گفت خود پیداست در زانوی تو