پرویز پرستویی در سالگرد بردار شهیدش چه نوشت؟/ عکس
یادش بخیر . چه روز و شب های سختی رو گذروندیم. بهار ، تابستون، پاییز، زمستون. خیلی چیزها دلم میخواد بنویسم، باور کن نمیتونم نمیشه اگه قرار بشه بنویسم ، دست کم یه جلد کتاب کامل میشه ، ولی تو این صفحه نمی گنجه ، دو هفته پیش اومدم پیشت ، با مصطفی زند و ابوالفضل . نمیدونم میدونی ،یا باخبر شدی یانه ، نقی سیف جمالی هم اومد نزدیکای تو ، الان با مرتضی مسجد جامعی هم خونه شدن.
فقط یه چیز بگم و ختم کلام . چقدر زود دیر میشه ، قرار بود خیلی باهم رفاقت بکنیم ، خیلی حرف ها قرار بود باهم بزنیم ، ولی نشد که بشه. امیدم به این بود بعد پایان خدمتت که اومدی تازه بشینیم کلی باهم درد دل کنیم و بخندیم و گریه کنیم .
ولی با رفتنت، خنده هم از من گرفته شد. ولی به وجودت و به شکل شهادتت، که پر از مردانگی و جوانمردی بود افتخار میکنم. تو رفتی وبه بچه های خط مقدم آب و غذا رسوندی ولی خودت برنگشتی . این مرام و معرفتت شد سر لوحه زندگی من و خیلی چیزارو به من یاد دادی .
تا ابد تو قلبمی برادر عزیزم بهروزجان. روح همه شهدا ودرگذشتگان شاد و یادشان گرامی باد.»
من تهرونمو میخوام .....
خدا داداش شهیدت رو یقینا آمرزیده انشاالله سر سفره آل ا... مهمانش کنه