آفتاب بررسی می کند:
واکنش صاحب نظران سیاسی ایران به بیانیه شورای امنیت
آفتاب‌‌نیوز : 
هر چند که در این بیانیه کشورهای عضو شورای امنیت از ایران خواسته اند تمامی فعالیت های مربوط به غنی سازی اورانیوم حتی بازفرآوری و انجام تحقیقات را متوقف کند و به این منظور به ایران یک مهلت 30 روزه داده اند اما اکثر صاحبنظران مسائل بین المللی و داخلی بر این اعتقادند که بیانیه های شورای امنیت از ضمانت اجرایی برخوردار نیستند.
در این زمینه، حسین شریعتمداری مدیر مسئول روزنامه کیهان به آفتاب گفت:« بیانیه های شورای امنیت برخلاف قطعنامه ها به لحاظ حقوقی الزام آور نیستند و بر این اساس نمی توانند ضرب الاجلی علیه کشورهای خاص معین کنند.»
این در حالی است که « دکتر پیروز مجتهد زاده» که ریاست موسسه« یورو سویک لندن» را بر عهده دارد در گفتگویی که با خبرگزاری« ایسنا» انجام داد، پا را از حسین شریعتمداری هم فراتر گذاشت و اظهار داشت:« حتی اگر ایران نسبت به اجرای بیانیه شورای امنیت بی اعتنایی کند، باز هم سازمان ملل در شرایطی نیست که ایران را با تحریم های احتمالی مواجه کند.»
یک عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس هفتم هم با نظر شریعتمداری موافق است.« حشمت الله فلاحت پیشه» به آفتاب می گوید:« بیانیه شورای امنیت به دلیل آن که وارد فاز قطعنامه نشده از ضمانت اجرایی لازم برخوردار نیست.»
وی با بیان این مطلب که « چون وارد محدوده قدرت شده ایم، باید تا می توانیم در زمینه انرژی هسته ای صلح آمیز پیشرفت کنیم تا غرب را در مقابل عمل انجام شده قرار دهیم»و بر ادامه فعالیت های مربوط به غنی سازی اورانیوم در ایران تاکید کرد.
تمام این اتفاقات در شرایطی است که مسئولین بلند پایه ایران بارها و بارها و پیش از ارجاع پرونده هسته ای ایران به شورای امنیت، اعلام کرده بودند که از نظر ایران شورای امنیت آخر دنیا نیست و ایران بدون هراس از آن به فعالیت های مربوط به تحقیقات غنی سازی در سایت هسته ای نطنز که مصارف پزشکی، تولید انرژی و کشاورزی دارند، ادامه خواهد داد.
در واقع آغاز آزمایشات مربوط به تحقیقات هسته ای با صدور 160 سانتریفیوژ در نطنز بود که باعث بدبینی و خشم غرب و به طور خاص امریکا و سه کشور اروپایی مذاکره کنند و با ایران یعنی آلمان، فرانسه و بریتانیا نسبت به فعالیت های هسته ای ایران شد و مقامات بلند پایه آنها را بر آن داشت تا در در خواست های متعددی از ایران خواستار تعطیلی سایت نطنز و توقف تزریق گاز به سانتریفیوژهای مستقر در آن شوند.
در این میان طرح هسته ای روسیه که روزگاری به عنوان یک آلترناتیو، راهی برای برون رفت از بحران میان ایران و آژانس محسوب می شد هم بر اثر تشنج و ملتهب شدن فضا به فراموشی سپرده شد تا جایی که مقامات ایران اعلام کردند که بحث بر روی این طرح نیاز به فضایی به دور از فشار و تشنج دارد که در صورت گزارش پرونده ایران به شورای امنیت این فضا به وجود نخواهد آمد و از سویی دیگر« سرگئی لاوروف» وزیر امور خارجه روسیه در اظهار نظری صریح و هم راستا با نظرات امریکا وتروئیکای اروپا، شرط انجام غنی سازی اورانیوم ایران در خاک روسیه را تعلیق تمام فعالیت ها از جمله نطنز و کارخانه UCF اصفهان دانست.
این مواضع خشن و تند باعث شد تا طرح روسیه عملاً از دستور کار مذاکرات بین ایران، غرب و روسیه خارج شود تا راه برای ارجاع پرونده هسته ای ایران به شورای امنیت باز شود که در نهایت به تصویب بیانیه ای در این شورا علیه ایران بینجامد.
ولی تصویب این بیانیه باعث نشد که اصولگرایان ایران از مواضع سابق خود مبنی بر ایستادگی در ماجرای هسته ای کوتاه بیایند و شدیدترین این واکنش ها مانند همیشه متعلق به حسین شریعتمداری بود که از زمان دولت « سید محمد خاتمی» با چاپ مقالات متعدد در روزنامه کیهان صریحاً خواستار خروج ایران از پیمان منع گسترش و تولید سلاح های هسته ای ان پی تی شده بود.
او در این زمینه به خبرنگار آفتاب گفت:« ما از شورای امنیت هراسی نداریم بنابراین اکنون نوبت ماست که ضمن آغاز غنی سازی صنعتی، هر چه سریعتر از پیمان ان پی تی خارج شویم.»
وی همچنین توصیه ای هم به مسئولان دارد:« جمهوری اسلامی ایران نباید برای بیانیه شورای امنیت و تهدیدات غرب اهمیتی قائل شود.»
« حمیدرضا ترقی» رئیس دفتر سیاسی حزب موتلفه اسلامی هم در این مورد اظهار داشت:« ما همان طور که در جنگ تحمیلی اثبات کردیم چنانچه قطعنامه‌ای از سوی شورای امنیت سازمان ملل متحد که تحت تاثیر قدرت های جهانی است برخلاف منافع ما صادر می شود، ملت ما آن را نمی پذیرد و به پیگیری خودش در این رابطه ادامه خواهد داد.»
اصولگرایان همچنین اقدام شورای امنیت در صدور بیانیه علیه ایران را نوعی محک برای سنجش واکنش احتمالی و متقابل ایران ارزیابی می کنند.
به همین دلیل است که حسین شریعتمداری به آفتاب می گوید:« هدف از صدور این بیانیه ادامه تهدیدات قبلی علیه جمهوری اسلامی ایران است و احتمال اقدام شورای امنیت علیه ایران بسیار کم است.»
فلاحت پیشه هم از نظری دیگر، ورود کشورهای عضو شورای امنیت به فضای فشارعلیه ایران را به عنوان یک« اولتیماتوم» قلمداد می کند تا آنها بتوانند« در نهایت به سیاست تحریم» برسند.
وی در مورد واکنش ایران به این بیانیه می گوید:« تصمیم ایران اتخاذ شده است و تعلیق غنی سازی اورانیوم امکان ندارد بنابراین توپ دوباره به زمین شورای امنیت باز می گردد.»
مدیر مسئول روزنامه کیهان هم ضمن بیان این مطلب که پیمان ان پی تی قبلاً توسط آژانس بین المللی انرژی اتمی نقض شده و دلیلی ندارد که ما عضو یک پیمان نقض شده باقی بمانیم» اظهار داشت:« هر گونه کوتاه آمدن و نرمش در برابر این بیانیه« خسارت های جبران ناپذیری» برای کشور ما در بر خواهد داشت بنابراین اکنون نوبت ماست که ضمن آغاز غنی سازی صنعتی اورانیوم، هر چه سریعتر از پیمان ان پی تی خارجی شویم.»
پیروز مجتهد زاده معتقد است امریکا در شرایطی نیست که بتواند به تنهایی و یا با کمک دیگران اقدام به حمله نظامی به ایران یا هر کشور دیگری بکند." هر چند که نفس بیان این مطلب از سوی یک کارشناس صاحبنظر بین المللی که رئیس یک موسسه معتبر مطالعاتی می باشد نشان دهنده وجود نگرانی هایی در محافل سیاسی بین الملل از اقدام نظامی احتمالی امریکا علیه ایران می باشد."
این تحولات در شرایطی صورت می گیرد که اصلاح طلبان و به خصوص اعضای جبهه مشارکت که در زمان انتخابات ریاست جمهوری نهم داعیه انجام گفت و گو و حل مشکلات فی مابین بین ایران و امریکا را داشتند کاملاً در این جریان سکوت کرده اند.
این تنها« محمدرضا خاتمی» دبیر کل جبهه مشارکت بود که در آخرین موضع گیری خود قبل از بررسی پرونده ایران در شورای امنیت ضمن دعوت از دو طرف پرونده هسته ای برای انعطاف بیشتر تنها راه حل مساله پرونده هسته ای را« دیپلماسی، ادامه مذاکرات و اعتماد سازی» دانسته بود.
به هر صورت به نظر می آید که با صدور بیانیه شورای امنیت علیه ایران، پرونده هسته ای کشورمان وارد فاز جدیدی شده است، در این مرحله شرایط به گونه ای است که هم غرب و هم ایران به علت اتخاذ مواضع صریح و بی پروا در مقابل یکدیگر و تاکید فوق العاده بر مواضع اتخاذ شده تاکنون توان بازگشت از اصول خود را ندارند.
غرب به این بهانه که برنامه های هسته ای صلح آمیز ایران پوششی در جهت ساخت تسلیحات هسته ای است، و آن را مخالف صلح و ثبات جهانی ارزیابی می کند قدم به قدم پرونده ایران را به گذرگاه های صعب العبورتر نزدیک کرده است و نظام جمهوری اسلامی ایران هم با بیان این اصل که بهره برداری از مواهب انرژی هسته ای صلح آمیز حق مسلم دولت و مردم ایران است و سعی کرده تا این موضوع را یک خواست ملی نشان دهد« که هیچ دولتی در ایران توان سرپیچی از آن را ندارد» بر ایستادگی بر اصول خود پای می فشارد.
ولی در انتها یک نکته را نباید فراموش کرد:« ضرب الاجل در نظر گرفته شده برای ایران در بیانیه شورای امنیت 30 روز است، در این 30 روز امکان به وقوع پیوستن هر اتفاقی وجود دارد.»
هر چند که در این بیانیه کشورهای عضو شورای امنیت از ایران خواسته اند تمامی فعالیت های مربوط به غنی سازی اورانیوم حتی بازفرآوری و انجام تحقیقات را متوقف کند و به این منظور به ایران یک مهلت 30 روزه داده اند اما اکثر صاحبنظران مسائل بین المللی و داخلی بر این اعتقادند که بیانیه های شورای امنیت از ضمانت اجرایی برخوردار نیستند. در این زمینه، حسین شریعتمداری مدیر مسئول روزنامه کیهان به آفتاب گفت:« بیانیه های شورای امنیت برخلاف قطعنامه ها به لحاظ حقوقی الزام آور نیستند و بر این اساس نمی توانند ضرب الاجلی علیه کشورهای خاص معین کنند.»
این در حالی است که « دکتر پیروز مجتهد زاده» که ریاست موسسه« یورو سویک لندن» را بر عهده دارد در گفتگویی که با خبرگزاری« ایسنا» انجام داد، پا را از حسین شریعتمداری هم فراتر گذاشت و اظهار داشت:« حتی اگر ایران نسبت به اجرای بیانیه شورای امنیت بی اعتنایی کند، باز هم سازمان ملل در شرایطی نیست که ایران را با تحریم های احتمالی مواجه کند.»
یک عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس هفتم هم با نظر شریعتمداری موافق است.« حشمت الله فلاحت پیشه» به آفتاب می گوید:« بیانیه شورای امنیت به دلیل آن که وارد فاز قطعنامه نشده از ضمانت اجرایی لازم برخوردار نیست.»
وی با بیان این مطلب که « چون وارد محدوده قدرت شده ایم، باید تا می توانیم در زمینه انرژی هسته ای صلح آمیز پیشرفت کنیم تا غرب را در مقابل عمل انجام شده قرار دهیم»و بر ادامه فعالیت های مربوط به غنی سازی اورانیوم در ایران تاکید کرد.
تمام این اتفاقات در شرایطی است که مسئولین بلند پایه ایران بارها و بارها و پیش از ارجاع پرونده هسته ای ایران به شورای امنیت، اعلام کرده بودند که از نظر ایران شورای امنیت آخر دنیا نیست و ایران بدون هراس از آن به فعالیت های مربوط به تحقیقات غنی سازی در سایت هسته ای نطنز که مصارف پزشکی، تولید انرژی و کشاورزی دارند، ادامه خواهد داد.
در واقع آغاز آزمایشات مربوط به تحقیقات هسته ای با صدور 160 سانتریفیوژ در نطنز بود که باعث بدبینی و خشم غرب و به طور خاص امریکا و سه کشور اروپایی مذاکره کنند و با ایران یعنی آلمان، فرانسه و بریتانیا نسبت به فعالیت های هسته ای ایران شد و مقامات بلند پایه آنها را بر آن داشت تا در در خواست های متعددی از ایران خواستار تعطیلی سایت نطنز و توقف تزریق گاز به سانتریفیوژهای مستقر در آن شوند.
در این میان طرح هسته ای روسیه که روزگاری به عنوان یک آلترناتیو، راهی برای برون رفت از بحران میان ایران و آژانس محسوب می شد هم بر اثر تشنج و ملتهب شدن فضا به فراموشی سپرده شد تا جایی که مقامات ایران اعلام کردند که بحث بر روی این طرح نیاز به فضایی به دور از فشار و تشنج دارد که در صورت گزارش پرونده ایران به شورای امنیت این فضا به وجود نخواهد آمد و از سویی دیگر« سرگئی لاوروف» وزیر امور خارجه روسیه در اظهار نظری صریح و هم راستا با نظرات امریکا وتروئیکای اروپا، شرط انجام غنی سازی اورانیوم ایران در خاک روسیه را تعلیق تمام فعالیت ها از جمله نطنز و کارخانه UCF اصفهان دانست.
این مواضع خشن و تند باعث شد تا طرح روسیه عملاً از دستور کار مذاکرات بین ایران، غرب و روسیه خارج شود تا راه برای ارجاع پرونده هسته ای ایران به شورای امنیت باز شود که در نهایت به تصویب بیانیه ای در این شورا علیه ایران بینجامد.
ولی تصویب این بیانیه باعث نشد که اصولگرایان ایران از مواضع سابق خود مبنی بر ایستادگی در ماجرای هسته ای کوتاه بیایند و شدیدترین این واکنش ها مانند همیشه متعلق به حسین شریعتمداری بود که از زمان دولت « سید محمد خاتمی» با چاپ مقالات متعدد در روزنامه کیهان صریحاً خواستار خروج ایران از پیمان منع گسترش و تولید سلاح های هسته ای ان پی تی شده بود.
او در این زمینه به خبرنگار آفتاب گفت:« ما از شورای امنیت هراسی نداریم بنابراین اکنون نوبت ماست که ضمن آغاز غنی سازی صنعتی، هر چه سریعتر از پیمان ان پی تی خارج شویم.»
وی همچنین توصیه ای هم به مسئولان دارد:« جمهوری اسلامی ایران نباید برای بیانیه شورای امنیت و تهدیدات غرب اهمیتی قائل شود.»
« حمیدرضا ترقی» رئیس دفتر سیاسی حزب موتلفه اسلامی هم در این مورد اظهار داشت:« ما همان طور که در جنگ تحمیلی اثبات کردیم چنانچه قطعنامه‌ای از سوی شورای امنیت سازمان ملل متحد که تحت تاثیر قدرت های جهانی است برخلاف منافع ما صادر می شود، ملت ما آن را نمی پذیرد و به پیگیری خودش در این رابطه ادامه خواهد داد.»
اصولگرایان همچنین اقدام شورای امنیت در صدور بیانیه علیه ایران را نوعی محک برای سنجش واکنش احتمالی و متقابل ایران ارزیابی می کنند.
به همین دلیل است که حسین شریعتمداری به آفتاب می گوید:« هدف از صدور این بیانیه ادامه تهدیدات قبلی علیه جمهوری اسلامی ایران است و احتمال اقدام شورای امنیت علیه ایران بسیار کم است.»
فلاحت پیشه هم از نظری دیگر، ورود کشورهای عضو شورای امنیت به فضای فشارعلیه ایران را به عنوان یک« اولتیماتوم» قلمداد می کند تا آنها بتوانند« در نهایت به سیاست تحریم» برسند.
وی در مورد واکنش ایران به این بیانیه می گوید:« تصمیم ایران اتخاذ شده است و تعلیق غنی سازی اورانیوم امکان ندارد بنابراین توپ دوباره به زمین شورای امنیت باز می گردد.»
مدیر مسئول روزنامه کیهان هم ضمن بیان این مطلب که پیمان ان پی تی قبلاً توسط آژانس بین المللی انرژی اتمی نقض شده و دلیلی ندارد که ما عضو یک پیمان نقض شده باقی بمانیم» اظهار داشت:« هر گونه کوتاه آمدن و نرمش در برابر این بیانیه« خسارت های جبران ناپذیری» برای کشور ما در بر خواهد داشت بنابراین اکنون نوبت ماست که ضمن آغاز غنی سازی صنعتی اورانیوم، هر چه سریعتر از پیمان ان پی تی خارجی شویم.»
پیروز مجتهد زاده معتقد است امریکا در شرایطی نیست که بتواند به تنهایی و یا با کمک دیگران اقدام به حمله نظامی به ایران یا هر کشور دیگری بکند." هر چند که نفس بیان این مطلب از سوی یک کارشناس صاحبنظر بین المللی که رئیس یک موسسه معتبر مطالعاتی می باشد نشان دهنده وجود نگرانی هایی در محافل سیاسی بین الملل از اقدام نظامی احتمالی امریکا علیه ایران می باشد."
این تحولات در شرایطی صورت می گیرد که اصلاح طلبان و به خصوص اعضای جبهه مشارکت که در زمان انتخابات ریاست جمهوری نهم داعیه انجام گفت و گو و حل مشکلات فی مابین بین ایران و امریکا را داشتند کاملاً در این جریان سکوت کرده اند.
این تنها« محمدرضا خاتمی» دبیر کل جبهه مشارکت بود که در آخرین موضع گیری خود قبل از بررسی پرونده ایران در شورای امنیت ضمن دعوت از دو طرف پرونده هسته ای برای انعطاف بیشتر تنها راه حل مساله پرونده هسته ای را« دیپلماسی، ادامه مذاکرات و اعتماد سازی» دانسته بود.
به هر صورت به نظر می آید که با صدور بیانیه شورای امنیت علیه ایران، پرونده هسته ای کشورمان وارد فاز جدیدی شده است، در این مرحله شرایط به گونه ای است که هم غرب و هم ایران به علت اتخاذ مواضع صریح و بی پروا در مقابل یکدیگر و تاکید فوق العاده بر مواضع اتخاذ شده تاکنون توان بازگشت از اصول خود را ندارند.
غرب به این بهانه که برنامه های هسته ای صلح آمیز ایران پوششی در جهت ساخت تسلیحات هسته ای است، و آن را مخالف صلح و ثبات جهانی ارزیابی می کند قدم به قدم پرونده ایران را به گذرگاه های صعب العبورتر نزدیک کرده است و نظام جمهوری اسلامی ایران هم با بیان این اصل که بهره برداری از مواهب انرژی هسته ای صلح آمیز حق مسلم دولت و مردم ایران است و سعی کرده تا این موضوع را یک خواست ملی نشان دهد« که هیچ دولتی در ایران توان سرپیچی از آن را ندارد» بر ایستادگی بر اصول خود پای می فشارد.
ولی در انتها یک نکته را نباید فراموش کرد:« ضرب الاجل در نظر گرفته شده برای ایران در بیانیه شورای امنیت 30 روز است، در این 30 روز امکان به وقوع پیوستن هر اتفاقی وجود دارد.»
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید