نظر مقام معظم رهبری
اگر از گندم، جو، خرما، برنج و مانند اینها داده شود، كفایت مىكند ومنحصر به قوت غالب نیست.
شخص بايد براى خودش و كسانى كه نان خور او محسوب مىشوند، براى هر نفر سه كيلو از خوراك مردم (مانند گندم، جو، خرما، كشمش، برنج، ذرت و يا مانند اينها) و يا پول يكى از آنها را به مستحق بدهد.
نظر آیت الله صافی گلپایگانی
جنس زكات فطره، گندم، جو، خرما، كشمش، برنج، ذّرت و مانند اینهاست، و نیز اگر پول یكی از اینها داده شود، كافی است
گندم یا چیز دیگری را كه برای فطره میدهد، باید به جنس دیگر یا خاك مخلوط نباشد، و چنان چه مخلوط باشد، اگر خالص آن به یك صاع كه تقریباً سه كیلو است برسد، یا آنچه مخلوط شده به قدری كم باشد كه قابل اعتنا نباشد اشكال ندارد.
اگر فطره را از چیز معیوب بدهد كافی نیست.
كسی كه فطره چند نفر را میدهد، لازم نیست همه را از یك جنس بدهد و اگر مثلاً فطره بعضی را گندم و فطره بعض دیگر را جو بدهد كافی است.
طبق نظر آیت الله سیستانی
کسی که موقع غروب شب عید فطر، بالغ و عاقل است، و بیهوش و فقیر و برده نیست، باید برای خودش و کسانی که نان‌خور او هستند، هر نفری یک صاع که گفته می‌شود تقریباً سه کیلو است از غذاهای معمول در شهرش مانند گندم یا جو یا خرما یا کشمش، یا برنج یا ذرّت به مستحق بدهد، و اگر بجای آن پول هم بدهد، کافی است، و احتیاط لازم آن است که از غذاهایی که در شهرش معمول نیست ندهد هرچند گندم یا جو، یا خرما یا کشمش باشد.
گندم یا چیز دیگری را که برای فطره میدهد باید به جنس دیگر، یا خاک مخلوط نباشد، و چنانچه مخلوط باشد، اگر خالص آن به یک صاع برسد، و بدون جدا کردن قابل‌استفاده باشد، یا جدا کردن آن زحمت فوق‌العاده نداشته باشد، یا آنچه مخلوط شده به‌قدری کم باشد که قابل‌اعتنا نباشد، اشکال ندارد.
اگر فطره را از چیز معیوب بدهد ،بنا بر احتیاط واجب کافی نیست.
طبق نظر آیت الله مكارم شیرازی
یک صاع باید از یک جنس باشد
انسان نمى تواند نصف صاع را از یک جنس (مثلاً گندم) و نصف صاع را از جنس دیگر (مثلاً جو) بدهد، مگر این که مخلوط آن دو غذاى معمول آن محل باشد.
