آفتابنیوز : محبوبه بیات - مشق قلم را به نام عشق می نویسم و هر دلنوشتهای را به نام تو میسرایم، قلم که هست، کاغذ پیداست و سرای نوشتن در کنج ذهن، کرانهای ناپیداست.
هر کسی نوشتاری می نویسد و قلم بهانهای برای ثبت بودنها و نبودنها میشود؛ گاهی قلم بغض میکند و زمانی دیگر، سهمی از شاد بودن را مینگارد.
زبانه عشق را قلم پر نور کرد و نشانی دوست را قلم به دست باد سپرد، جای من نوشت و افکار ناپیدایم را به شعر سرایید:
چون قلـــم اندر نوشتــــن میشتــافت چون به عشق آمد قلم بر خود شکافت
هر از گاهی که قلم به دست میگیرم، معجزه ذهن، تلالوِ دم مسیحایی را برایم دوباره زنده میکند؛ آنجا که صبحدم، موسیقی عشق را مینوازد و گویش گویای قلم، تعبیر مهربانی میکند.
جولان قلم، مثنوی شکرریز سخن را می سراید و آواز غزل را رنگ ساده میبخشد و ترانهای از جنس عاشقانه برای ثانیههای مست نوشتن می نوازد.
به ساعت من، بامدادان، رنگ قلم، متن لوح زندگی را نگاشت و تصویر سرنوشت جان گرفت.
پروردگارا، قلم تدبیرت را به واسطه رحمت خویش، به نیکی بر ما ارزانی بدار.
دلونشته ای بسیار زیبا و واقعا دلنشین بود
حتی زبانم را میبرم و لبم را میدوزم.
اما قلمام را به بیگانه نمیدهم..."
اندیشههای شریعتی
همان بس
كه پلي مستحكم است
ميان عالم هست و عالم نيست
كافيست زندان دل را بگشايي
و دريچه ي ذهن را كمي فراخ گرداني
آن گاه خواهي ديد
كه جوهر وجودش
هم رنگ جوهره ي وجودت خواهد شد
زادروز اين پديده ي شگرف بر تمام اهل قلم تهنيت باد
علي الخصوص استاد عزيزم سركار خانم محبوبه بيات
ارادتمند