شکاف میان دولت و مجلس ؟!

آفتاب‌‌نیوز : اسماعیل گرامی مقدم عضو فراکسیون اقلیت مجلس در این رابطه معتقد است: «با توجه به اینکه احزاب نهادینه شده که اقشار مختلف مردم را نمایندگی کنند نداریم، پراکندگی در طیف های مختلف منجر به این می شود که گروههای سیاسی بعد از اینکه قدرت را به دست می گیرند در نخستین گام،عارضه «پراکندگی تصمیم گیری» و «توقع از حضور قدرت» در آنها بروز پیدا کند.» 

گروههایی که در زمان انتخابات اصل و اساس حرکت خود را پیروزی در انتخابات به هر قیمتی قرار داده بودند و یگانه هدفشان شکست اصلاح طلبان ، پس از رسیدن به اریکه قدرت دچار اختلاف شده اند. 

گرامی مقدم در این باره می گوید: «جریان راست پس از پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری بطور کامل قدرت اجرایی و قانونگذاری را در اختیار گرفت و پس از این مرحله ،شکاف در این جریان را نیز شاهد بودیم.» 

گرامی مقدم البته رئیس جمهور و کابینه اش را در ایجاد تقابل میان دولت و مجلس مقصر می داند: «آقای احمدی نژاد بدون هماهنگی با مجلس به اعلام سیاستهای اقتصادی پرداخت و در معرفی وزرا مجلس را به بازی نگرفت.» 

این عضو فراکسیون اقلیت ظاهرا به حل شکاف موجود میان مجلس و دولت تا پایان دولت احمدی نژاد امیدی ندارد: «اختلافاتی که بین مجلس و دولت به خاطر علل و عوامل اولیه که ناشی از ساختار قدرت و کشور است طبیعی است و تا پایان کار احمدی نژاد شاهد آن خواهیم بود.» 

در صورت پذیرش وجود این شکاف ،اختلاف میان مجلس و دولت تا چه زمانی قرار است ادامه پیدا کند و برای حل آن چه باید کرد؟ 

حسن سیدآبادی رئیس کمیته سیاسی و عضو فراکسیون اصولگرایان در این باره می گوید: «برای تقویت تعامل مجلس با دولت طرفین باید همچون آیینه تمام نمایی باشند و مجلس در این میان باید نارسایی ها را با دولت در میان بگذارد. 

برخی ،انتقادات مجلسیان از دولت نهم را ناشی از دلسوزی اهالی خانه ملت نسبت به دولت می دانند و از باب امر به معروف و نهی از منکر انتقاد خود را وارد می دانند.
سیدآبادی در این باره می گوید: «مجلس به عنوان یک پشتوانه جامع فکری که برآمده از اقصی نقاط کشور است باید برابر نارسایی های دولت احساس مسئولیت کند و آنها را در قالبی دوستانه به دولت گوشزد کند.» 

برخی دولتیان هر انتقادی را از سوی مجلس که اکثریت آن را همفکران خود آنها تشکیل می دهند اقدامی در جهت تخریب دولت می دانند.» 

شکرالله عطارزاده نماینده بوشهر در این باره می گوید: «معتقدم دوستان نماینده ای که سیاست دولت را نقد می کنند، هیچ وقت نمی خواهند دولت احمدی نژاد دچار خدشه شود.» 

عملکرد مجلس در زمان انتخابات ریاست جمهوری هم یکی از عواملی است که برخی کارشناسان آن را سبب گسترش شکاف میان مجلس و دولت می دانند. عطارزاده در این باره می گوید: «اثرات ذهنی حمایت اکثریت مجلس از یک کاندیدا و ایجاد پراکندگی در بین نیروهای اصولگرا در طول انتخابات ریاست جمهوری یک پیش زمینه ای بود برای اینکه نیروهای اداره کننده مجلس فاصله ای را با «رئیس جمهور از لحاظ قلبی پیدا کنند و ترمیم این مطلب کار آسانی نبوده و نیست.» 

شاید همین عدم حمایت قاطبه جناح اصولگرای حاضر در مجلس هفتم از کاندیداتوری احمدی نژاد اسباب گله رئیس جمهور را فراهم آورده است چه آنکه احمدی نژاد در جریان گزینش وزرای کابینه ،علاقه چندانی به رایزنی و گفتگو با مجلسیان از خود بروز نداد. برخی با واقع بینی وجود شکاف میان مجلس و دولت را می پذیرند و برخی دیگر نیز ترجیح می دهند اصل موضوع را منکر شوند. 

عماد افروغ رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس در این باره می گوید: «البته بنده تعبیر شکاف را قبول ندارم چرا که در بردارنده تعارض، تضاد، ناهمخوانی و واگرایی است که بنده بروز چنین شکافی را نمی پذیرم.» 

البته افروغ این را هم می پذیرد که رایزنی و تعامل دولت با مجلس ناکام بوده است:‌ «در بحث درون گفتمانی، مجلس معتقد است دولت باید به مشورت و رایزنی بیشتری با نمایندگان روی بیاورد و در این راستا مجلس بر این باور است که آنطور که باید و شاید دولت از ابزارهای عقلانی برای این منظور بهره نمی گیرد.» 

اصولگرایان مجلس هنوز از احمدی نژاد گله مندند که چرا در زمان انتخاب کابینه نهم آنها را به اصطلاح به بازی نگرفته است. افروغ در این باره می گوید:‌ «در انتخاب وزرا، دولت تعامل فعال و صمیمی با مجلس نداشت درست است که این حق دولت است که وزرا را انتخاب کند اما مشورت جز ابزارهای عرفی اداره کشور است.» 

برخی نمایندگان مجلس از سویی دیگر انتقادات بسیاری به سفرهای استانی هیأت دولت  وارد می کنند. آنها در برخی موارد معتقدند وعده های دولت به مردم این استانها عملی نیست و نیاز به هزینه گزافی دارد. 

عماد افروغ در این باره می گوید: «دولت برای نشان دادن دغدغه های عدالت خواهی جلساتی را در استانهای مختلف برگزار می کند و در این جلسات وعده هایی به مردم داده می شود که پای مجلس را وسط می کشد ،این در حالی است که ا بدون هماهنگی با مجلس نمی توان بودجه استانها را مطرح کنیم.» 

اختلاف میان مجلس و دولت تاکنون در مواردی چون انتخاب وزرا، بودجه سفرهای استانی رئیس جمهور، دستور رئیس جمهور برای ورود زنان به استادیوم و..... بروز پیدا کرده است. شکاف موجود میان اصولگرایان حاضر در مجلس و اصولگرایان حاضر در دولت جدی است. گویا هر یک از قبیله ای هستند و گویا فراموش کرده اند که روزگاری جملگی عضو شورایی به نام شورای هماهنگی نیروهای انقلاب اسلامی بوده اند. شورایی که البته امروز فقط شبهی از آن باقی است و بس. 

مجلسیان و دولتیان هر دو به یک تفکر و ایدئولوژی شناخته می شوند و انکار این قضیه در رسانه های عمومی دردی را دوا نمی کند. مردم تنها نظاره گر شکاف و دعواهای بی نتیجه میان دولت و مجلس هستند و نگرانند که مبادا این اختلافات در نهایت به ضرر آنها تمام شود.