کدام شهر جهان بیشترین تنوع زیستی را دارد؟
هرچند محاسبه اینکه کدام شهر در جهان از بیشترین تنوع زیستی برخوردار است، سخت است، سائوپائولو و مکزیکوسیتی از بزرگترین اَبَرشهرهای جهان به حساب می‌آیند که نامزد دریافت این عنوان هستند.
شهر سائوپائولو بین جنگل آتلانتیک در برزیل و ساوانای استوایی "سرادو" قرار گرفته که شرایطی را فراهم ساخته تا این ابرشهر به لحاظ تنوع زیستی حتی از بندر "مانائوس" در رودخانه آمازون پیشی بگیرد.
همچنین مکزیکوسیتی در بستر دریاچه قرار گرفته جایی که صحراهای نواحی مرتفع شمالی با آتشفشان‌های جنگلی در "محور نئو-وولکانیک" مکزیک؛ منطقه کوهستانی وسیعی که در بخش مرکزی این کشور از غرب به شرق امتداد دارد، به هم وصل شده‌اند. حتی اکنون این منطقه دربردارنده دو درصد از گونه‌های جهان در محدوده شهری خود است.
سنگاپور که تنوع زیستی آن به دلیل تخریب در معرض تهدید است گزینه دیگر دریافت این عنوان به حساب می‌آید. این کشور که از مالزی تا بورنئو و بالی گسترش پیدا کرده و دارای ۳۹۲ گونه پرنده است، زیست گرایی و ایجاد فضاهای سازگار با طبیعت را به بخش جدایی‌ناپذیر از برنامه‌ریزی شهری تبدیل کرده است.
به لحاظ قانونی در برخی مناطق، توسعه‌گران به دلیل جایگزین کردن فضای سبزی که برای ساخت و ساز اشغال کرده‌اند، مسوول شناخته می‌شوند. در نتیجه این اقدامات، شهری با باغ‌بام‌ها و پارک‌های به هم پیوسته بوجود آمده و همچنین نرم‌افزار شناسایی تنوع زیستی طراحی شده که به شهروندان اجازه می‌دهد تا مشاهدات خود از گیاهان و جانوران را ثبت کنند. سنگاپور توانسته افزایش جمعیت و ساخت فضاهای سبز شهری را همزمان با هم مدیریت کند.
مقامات سنگاپور نشان داده‌اند که می‌توان از تنوع‌زیستی به عنوان راه‌حلی برای برخی از مشکلات شهری بهره برد؛ در واقع تنوع‌زیستی بخش جدایی‌ناپذیر از زیرساخت شهری است که از سیلاب پیشگیری کرده، آلودگی هوا را از بین می‌برد و دمای هوا را متعادل می‌کنددر مقایسه با این مناطق ناحیه لندن بزرگ دارای میانگین پوشش درختی ۱۹.۵ درصدی است و این رقم در لس‌آنجلس ۱۳ درصد محاسبه شده است. همچنین چندین شهر دیگر که از تنوع زیستی خوبی برخوردارند شامل مدلین در کلمبیا، ایکیتوس در پرو، برونئی، کومینگ در چین و بمبئی است که از گزینه‌های قرار گرفتن در پنج رتبه نخست این فهرست هستند.
همچنین برخی از شهرها از قبیل سنگاپور، بارسلون و ملبورن به دلیل پیشگامی در تشخیص و استفاده از تنوع زیستی به عنوان ابزاری برای سیاست‌گذاری و بخش جدایی‌ناپذیر از آسایش و رفاه شهری مورد توجه هستند.
کشورهای برزیل، کلمبیا، اندونزی، چین، مکزیک، پرو، استرالیا، هند، اکوادور و ونزوئلا که از بیشترین تنوع زیستی برخوردارند در مناطق استوایی یا نیمه استوایی قرار گرفته و به سرعت در حال گسترش شهرنشینی هستند. طبیعت در این مناطق کمتر در اولویت قرار دارد اما مقامات سنگاپور نشان داده‌اند که می‌توان به طور مثال از تنوع زیستی به عنوان راه‌حلی برای برخی از این مشکلات شهری بهره برد؛ در واقع تنوع زیستی بخش جدایی‌ناپذیر از زیرساخت شهری است که از سیلاب پیشگیری کرده، آلودگی هوا را از بین می‌برد و دمای هوا را متعادل می‌کند. (به این ترتیب حفظ منابع و محیط زیست طبیعی در جریان شهرسازی هم به سود طبیعت و ساکنانش و هم به سود انسان‌ها خواهد بود.)
به گزارش روزنامه گاردین، بررسی‌ها نشان می‌دهد "کیپ تاون" در آفریقای جنوبی یکی از مناطق شهری با بیشترین تنوع زیستی در جهان است. کیپ غربی شامل ۵۰ درصد تمامی گونه‌های پستاندار در آفریقای جنوبی است. هرچند واقعیت این است که تنوع زیستی در این منطقه در معرض تهدید است. همچنین با افزایش ۳۰ درصدی جمعیت انسان‌ها در این منطقه از سال ۲۰۱۱ میلادی، ۳۱۸ گونه گیاهی، ۲۲ گونه پرنده و ۲۴ گونه حیوان دیگر در معرض خطر انقراض قرار گرفته‌اند.
