کلیدواژه‌هایی با چاشنی تخریب/وقتی تندروها به "آتش‌بس" پیشنهادی خودشان نیز پایبند نیستند!
تحلیل کلید واژه های پرتکرارمنتقدان دولت، حکایت از یک راهبرد مشخص دارد که برون داد آن تخریب و ناکارآمد جلوه دادن دولت یازدهم است.
آفتابنیوز : 
پیروزی تفکر اعتدال به رهبری حجت الاسلام «حسن روحانی» در انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری، هر چند در آن برهه از زمان، نوید دهنده فصلی نو از تعاملات داخلی و خارجی بود اما طیفی از منتقدان در چهار سال گذشته راهبرد به حاشیه کشاندن دولت را در دستور کار قرار دادند.
به گزارش آفتابنیوز؛ هدف اصلی منتقدان از دنبال کردن چنین راهبردی به حاشیه بردن اقدامات دولت و ناکارآمد جلوه دادن آن بود؛ این راهبردها با خلق کلید واژه های مختلف پیگیری شد. حاشیه سازی و خلق کلید واژه های خاص توسط منتقدان را می توان به سه دوره زمانی «پیش از انتخابات»، «تبلیغات انتخاباتی» و «پس از انتخابات» تقسیم بندی کرد.
** پیش از انتخابات و رویای «دولت تک مرحله ای»
نخستین کلید واژه ای که برای به حاشیه بردن دولت یازدهم از سوی دلواپسان خلق شد ترکیب فکری کابینه یازدهم بود. آنان با دستمایه قرار دادن حضور تمامی جناح و تفکر های سیاسی در هیات دولت، کابینه یازدهم را «ناهمگن» قلمداد کرده و آن را «سهامی عام» نامیدند.
حاشیه سازی برای اعضای کابینه دولت اعتدالگرا در ادامه به سن وزیران رسید. برخی از منتقدان در این زمینه واژه های را با عنوان «کابینه سالمندان» و «دولت پیرمرد» ها خلق کردند.
آنان در ادامه حاشیه سازی ها خود از کابینه دولت روحانی به عنوان «امنیتی ترین» کابینه پس از انقلاب نام بردند. اما در این دوره زمانی پرتکرارترین کلید واژه منتقدان و رسانه های وابسته به این طیف «دولت تک دوره ای» بود.
دلواپسان با اشاره به میزان رای تفکر اعتدال در انتخابات خرداد 92، نخست دولت را نماینده گروه «هفت دهم درصدی» دانسته و در ادامه دولت روحانی را نخستین دولت تک دوره ای پس از انقلاب نامیدند.
نخستین سفر روحانی به ایالات متحده آمریکا برای حضور در اجلاس سالانه سازمان ملل متحد و گفت وگو تلفنی وی با «باراک اوباما» رییس جمهوری وقت این کشور، موجب شکل گیری اعتراض های فراوانی شد تا جایی که برخی از منتقدان از وی به عنوان فردی با تفکر «غربگرایی» یاد می کردند.
استفاده از این کلید واژه زمانی به اوج خود رسید که دولت توانست پس از دو سال مذاکره با 6 کشور پرونده هسته ای ایران را در قالب برجام به سرانجام برساند.
شکست بسیاری از چهره های شاخص این طیف در انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی موجب شد تا آنان در زمینه تخریب دولت تغییر راهبرد داده و با بازگشت به شعارهای رییس دولت های نهم و دهم، به دنبال شکل گیری دو قطبی «اشرافیت - محرومان» باشند. آنان دولت تدبیر و امید و اعضای کابینه وی را «نماد اشرافیت» در جامعه قلمداد می کردند.
«شایعه تقلید صدای روحانی» از سوی «حسین فریدون» برادر رییس جمهوری و اداره کردن کابینه توسط «اسحاق جهانگیری» از دیگر حاشیه سازی های منتقدان بود.
«برجامیان»،«رحم اجاره ای»، «دولت بدون گفتمان»، «دولت واردات چی»، «کم توجهی دولت به تولید داخلی» و «نگاه به بیرون» از دیگر کلید واژه ای تخریبی منتقدان در چهارسال گذشته است.
**تبلیغات انتخاباتی و دولتی که «نمی تواند»
هرچند که در طول چهار سال گذشته منتقدان با عناوین مختلف برای دولت تدبیر و امید حاشیه سازی کردند اما این روند در تبلیغات انتخاباتی برخلاف عرف سیاسی، شکل رسمی به خود گرفت.
«دولت چهار درصدی» یکی از مهم ترین کلید واژه هایی بود که منتقدان و رقیبان روحانی برای ایجاد تقابل مردم و دولت تدبیر و امید خلق کردند. آنان همچنین با تکیه بر اینکه این دولت «نمی تواند و نمی خواهد» در تلاش بودند با چنین ترفندی آرا روحانی در انتخابات را با ریزش مواجه کنند.
«تفکر مدیریتی 60 سال پیش» دیگر کلید واژه ای بود که منتقدان دولت برای ترویج شعار ناکارآمدی دولت در تبلیغات انتخاباتی مطرح کردند.«ضعف روحانی در ارائه آمار» یکی دیگر از شایعاتی بود که در زمان مناظره های انتخاباتی توسط منتقدان دولت منتشر شد.
دلواپسان با بیان اینکه جهانگیری معاون اول دولت «کاندیدای پوششی» روحانی است، این ترفند تبلیغاتی دولت تدبیر و امید را ناشی از ضعف روحانی در ارائه آمار قلمداد می کردند.
«کاسبان برجام»، «وادادگان در مقابل غرب»، « زالو صفتان» و «دولت یازدهم، دولت پیشین است» از دیگر واژه های حاشیه ساز در زمان تبلیغات انتخاباتی بود.
**پس از انتخابات؛ «تقسیم بندی رای مردم »
مشارکت گسترده مردم در انتخابات و پیروزی دوباره تفکر اعتدال هرچند مهر تاییدی بر عملکرد دولت تدبیر و امید بود، اما منتقدان تغییر رویه نداده و بدون توجه به پایگاه رای این دولت، همچنان کلید واژه های نو برای حاشیه سازی درست می کنند.
نخستین واکنش به انتخاب روحانی به عنوان رییس جمهوری دولت داوزدهم، انتخاب کلید واژه «منتخب مردم» بود. طیف سیاسی رقیب دولت، پس از انتخابات در پیام های تبریک خود کمتر از نام روحانی استفاده کرده و بیشتر از واژه منتخب مردم به کار می بردند.
در این زمینه همچنین پس از فروکش کردن هیجان انتخاباتی برخی از شخصیت های سیاسی منتقد دولت، رویه ای نو باب کرده و حکم به «حلال و حرام بودن» رای دادند.
مهر تایید وزارت کشور و شورای نگهبان بر نتایج انتخابات ریاست جمهوری موجب تغییر راهبرد دلواپسان نشد بلکه آنان در ادامه «روحانی را با بنی صدر» مقایسه کردند.
این مقایسه موجب شکل گیری موجی از توهین به روحانی شد تا جاییکه برای نخستین بار از منتخب مردم به عنوان «منافق» یاد شد.
اما کلید واژه های تخریبی منتقدان تنها به شخص رییس جمهوری ختم نمی شد بلکه آنان با دستمایه قرار دادن برخی از کاستی های انتخاباتی سعی داشتند دولت یازدهم را به «تخلف انتخاباتی»،« مهندسی انتخابات»، «فرافکنی برای جمع کردن رای» و « بی تدبیری دولت در برگزاری انتخابات» متهم کنند.
«آتش بس با دولت» آخرین کلید واژه ای بود که منتقدان برای پایان دادن به حاشیه سازی های خود در چهار سال گذشته انتخاب کردند. هرچند که این کلید واژه از سوی برخی از شخصیت های طیف منتقد دولت طرح شد اما در چند روز گذشته هیچ گونه پایبندی به آتش بس خود ساخته دیده نمی شود.
منبع: ایرنا
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
لینک های مفید