آفتابنیوز : این قمر که در سال ۱۸۷۷ شناسایی شد، به قدری کوچک بوده که در تصاویری که توسط "هابل" گرفته شده همانند یک ستاره به نظر میرسد.
"هابل" در طول گذر ۲۲ دقیقهای خود، ۱۳ تصویر را ثبت کرده و به منجمان اجازه داد تا بتوانند یک time-lapse video ایجاد کنند.
تصویربرداری گاهگذر و یا گاهگشتی و یا زمانگریز Time-lapse photography شیوهای است که در آن فرکانس ضبط فریمها در یک سکانس، کمتر از فرکانس مشاهده آنها در همان سکانس است. زمانی که نتیجه کار با سرعت عادی پخش میشود، به نظر میرسد که زمان با سرعت بیشتری میگذرد.
به گزارش ایسنا و به نقل از ناسا،مواردی که بیشتر موضوع تصویربرداری زمانگریز هستند شامل حرکت ابر، رشد گیاهان، فساد میوهها، پیشرفت ساخت سازهها و تردد مردم در شهرها میشود.
در این ارتباط در فیلمبرداری از این اصول برای تُندنماییfast motion و به عنوان جلوه استفاده میشود. تندنمایی نوعی جلوه است که در آن فیلمبرداری با سرعتی کمتر از حد معمول انجام میشود و سپس فیلم با سرعت عادی به نمایش درمیآید تا حرکات عناصر صحنه بر روی پرده تند به نظر آید.
قمر «فوبوس» یکی از کوچکترین قمرهای خورشیدی و نزدیکترین قمر به سیاره مریخ است. فوبوس از همه قمرهای سامانه خورشیدی به کُره خود نزدیکتر بوده و تنها ۶۰۰۰ کیلومتر از مریخ فاصله دارد. میانگین شعاع فوبوس حدود ۱۱ کیلومتر بوده و یکی از کم انعکاسترین اجسام در منظومه شمسی است.
این قمر کوچک تنها در ۷ ساعت و ۳۹ دقیقه یک گردش کامل به دور سیاره خود را به اتمام میرساند، که این میزان سریعتر از حرکت مریخ به دور خود است.
فوبوس، اولین بار توسط «آساف هال» (Asaph Hall)، ستارهشناس آمریکایی در ۱۸ اوت سال ۱۸۷۷ کشف شد. این ستارهشناس، قمر دیگر مریخ یعنی "دیموس" را نیز کشف کرد.
با وجود اینکه نظریههایی در مورد این دو قمر وجود دارد، منشا پیدایش آنها هنوز نامشخص و مورد بحث است.
تلسکوپ فضایی "هابل" (Hubble Space Telescope) یا HST تلسکوپی است که در سال ۱۹۹۰ توسط شاتل دیسکاوری در مدار قرار گرفت. نام این تلسکوپ از نام کیهانشناسی به نام «ادوین هابل» گرفته شد. اگر چه هابل اولین تلسکوپ فضایی نبود ولی یکی از بزرگترین و پرکاربردترینها به شمار می آید. این تلسکوپ یک برنامه مشترک بین ناسا و سازمان فضایی اروپا می باشد.