اسرائیل به این دلایل نمی تواند حمله کند

آفتاب‌‌نیوز : این روزنامه اسرائیلی در ابتدای تحلیل خود نوشته است آیا ما آماده ایم؟ پاسخ این سوال به توان سیاسی و اقتصادی اسرائیل بستگی دارد. آیا اسرائیل باید شهروندان خود را برای جنگ سرد و تهدیدات در حال رشد دشمن شرقی خود آماده کند یا که بهتر است صبر کند و از ترس خود بکاهد و روی دنیا حساب کند؟ آیا زمان آن رسیده که اسرائیل خود را برای شرایط بحرانی آماده کند یا اینکه سرش را مانند کبک در برف فرو کرده و فکر کند که هیچ اتفاقی در حال رخ دادن نیست؟

در سال 2009 زندگی مردم اسرائیل تغییرات زیادی خواهد کرد. سرویس اطلاعاتی ارتش اسرائیل بر این باور است که اگر فعالیت های هسته ای ایران با سرعت فعلی ادامه یابد تهران قادر خواهد بود تا سال 2009 چرخه فعالیت های هسته ای خود را تکمیل کند. مقامات امنیتی در اسرائیل همگی در این خصوص اتفاق نظر دارند که اظهارات محمود احمدی نژاد، رئیس جمهور ایران بی پایه و اساس نیست.

این روزنامه اسرائیلی در ادامه به نقل از یک مقام امنیتی عالی رتبه اسرائیل نوشته است هر چیزی که احمدی نژاد می گوید باید به شدت جدی گرفته شود اما مقر فرماندهی ارتش اسرائیل که مسئولیت محافظت از اسرائیل در برابر تهدیدات هسته ای ایران را بر عهده دارد هنوز هیچ دستوری برای آمادگی در برابر تهدیدات دریافت نکرده است.

"میر امیت" رئیس سابق شاخه اطلاعاتی ارتش اسرائیل و موساد به این روزنامه گفته است تهدیدات هسته ای ایران پیچیده ترین جنگ سردی است که اسرائیل و جهان با آن مواجه هستند و هر کسی که فکر می کند این تهدید با یک حمله نظامی خاتمه می یابد اشتباه  می کند.
 وی در ادامه اظهارات خود گفته است که این شرایط با شرایط عراق یکسان نیست. پیچیدگی شرایط  ایران خیلی بیشتر است. ما باید به اقدامات تشویقی و تنبیهی جامعه بین المللی امیدوارم باشیم و باید بطور همزمان سیستم دفاع ضد موشکی را ارتقا دهیم. من مطمئن نیستم که سیستم دفاع ضد موشکی "Arrow-2" (پیکان-2) به تنهایی توان مقابله با موشک های بالستیک ایرانی را داشته باشد.

اعتراف به ناتوانی سیستم دفاع ضد موشکی جدید اسرائیل که آنها بشدت به آن تکیه دارند و توانایی ایران در ساخت موشک های رادار گریز که آزمایش آنها در جریان رزمایش نظامی "پیامبر اعظم (ص)" در خلیج فارس مایه وحشت اسرائیل شد از آنجائی حائز اهمیت است که چندی پیش روزنامه اسرائیلی "جروزالم پست" به نقل از ژنرال "ایلان بیتون" فرمانده یگان ویژه دفاع هوایی ارتش اسرائیل در گزارشی مدعی شد که موشک های ایرانی به اسرائیل نمی رسند و ارتش اسرائیل با سیستم دفاع ضد موشکی جدیدی به نام Arrow-2 می تواند موشک های ایرانی (حتی موشک هایی که کلاهک هسته ای حمل  کنند) را در آسمان ردیابی کرده و آنها را نابود کنند. 

وی در پاسخ به این سؤال که آیا انهدام موشک ها در آسمان اسرائیل به ویژه موشک هایی که کلاهک های نامتعارف حمل می کنند خطری برای این کشور ایجاد نمی کنند گفته بود موشک هایی که به سمت اسرائیل شلیک شوند در یک ارتفاع بالا به
 گونه ای هدف قرار می گیرند که به صورت کلی نابود شده و  نتوانند خطر و خساراتی را وارد آورند.

این ژنرال اسرائیلی در ادامه صحبت های خود گفته بود ما همیشه باید یک مرحله جلوتر از دشمنانمان باشیم. آنها موشک های خود را به سیستم های الکترونیکی بسیار پیشرفته ای برای گمراه کردن سیستم های ضد موشک مجهز کرده اند و ما هم شیوه هایی را طراحی کرده ایم که آنها را شناسایی کرده و بتوانیم موشک هایی که به سوی اسرائیل می آیند را نابود کنیم. اسرائیل دو سکوی پرتاب موشک سیستم Arrow-2 دارد که یکی از آنها در منطقه "پالماحیم" برای حفاظت از تل آویو و دیگری در منطقه" عین شمر" در شمال اسرائیل قرار دارد. 

قابل توجه است که اسرائیل ساخت و طراحی سیستم دفاع ضدموشکی Arrow-2 را از 12 سال قبل و بعد از حمله موشکی صدام حسین به اسرائیل آغاز کرده تا بتواند یک سپر دفاعی قدرتمند در برابر موشک های اسکاد به وجود بیاورد.
 ارتش اسرائیل در طراحی این سیستم نه تنها دفاع در برابر تهدیدات سابق را مدنظر قرار داده بلکه ساخت سیستمی برای مقابله با موشک هائی با سرعت بالاتر و حامل کلاهک های چند منظوره در آینده را نیز در دستور کار خود قرار داده و تا به حال 5/2 میلیارد دلار در این زمینه سرمایه گذاری کرده است. 

ژنرال بیتون در ادامه صحبت های خود مدعی شده بود اصلاحات سیستم Arrow-2 که به تازگی اعمال شده قادر است موشک هایی که دو کلاهک جداگانه که یکی از آنها برای گمراه کردن سیستم های ضدموشک است را شناسایی کرده و آن را نابود کنند. ولی از آنجائی که موشک های جدید ایران از قابلیت رادار گریزی برخورداند و رادارهای اسرائیلی نمی توانند آنها را ردیابی کنند صحت اظهارات این ژنرال اسرائیلی در هاله ای از ابهام فرو رفته است.

اصابت یک موشک غرور اسرائیل را می شکند

روزنامه "یهودت آحارونوت" در ادامه نوشته است آیا هنگامی که بحث موشک های که به سوی اسرائیل می آیند مطرح می شود ، اسرائیل می تواند به روی سیستم دفاع ضد موشکی Arrow -2 که برای طراحی و ساخت آن 5/2 میلیارد دلار هزینه کرده است حساب کند؟ این در حالی است که بنا بر اظهارات یکی دیگر از مقامات عالی رتبه ارتش این رژیم ، سیستم مذکور توانایی دفاع از اسرائیل در صورت شلیک موشک های زیادی به صورت همزمان را ندارد و همین موضوع نقطه ضعف اصلی این سیستم است.

او در ادامه اظهارات خود گفته است که فقط کافی است یک موشک به تل آویو برخورد کند تا غرور و ابهت نظامی اسرائیل شکسته شود. ارتش اسرائیل در حاضر سرمایه گذاری بسیاری راصرف  ارتقا توان عملیاتی جنگنده های F-16 خود کرده است تا بتواند با تغییرات در موتور و سیستم سوخت رسانی این هواپیما آنها را قادر به پرواز مستقیم به ایران نماید.

 این کشور همچنان بخشی اعظمی از توان خود را به تجهیز زیردریایی های اتمی این کشور موسوم به "دولفین" به موشک های هسته ای و همچنین ماهواره جاسوسی "ایروس بی" که به تازگی آنرا برای جاسوسی از فعالیت های هسته ای ایران توسط روسیه به فضا پرتاب کرده اختصاص داده است. اما با وجود تمام ادعاهایی که اسرائیل در خصوص برتری های نظامی خود در برابر ایران و کشورهای منطقه خاورمیانه دارد ارتش اسرائیل پنج نقطه ضعف اساسی برای مقابله با ایران دارد.

اسرائیل نمی تواند از بمب اتم استفاده کند

هر چند که تسلیحات پیشرفته در دنیای امروز می تواند نقش یک فاکتور کلیدی را در بدست آوردن برتری های نظامی در جنگ بازی نماید اما آنچه مسلم است این است که نحوه واکنش طرف مقابل سرنوشت نهایی جنگ را مشخص می کند. 
برای مثال بررسی تجربه جنگ ویتنام نشان می دهد که با وجودی که ارتش ایالات متحده با یک ماشین نظامی حرفه ای و مجهز به این کشور حمله نمود نتوانست به هدف مورد نظر خود دست یابد و نهایتا مجبور به عقب نشینی از ویتنام شد. 
در واقع هیچ کسی فکر نمی کرد که آمریکا در نبرد با کشوری مثل ویتنام که از ارتش قدرتمند و تجهیزات نظامی پیشرفته برخوردار نبود شکست برخورد اما به هر حال آمریکا با وجود تمام برتریهای نظامی که داشت شکست خورد.

 این مسئله در مورد اسرائیل نیز صادق است. هر چند که اسرائیل از کلاهک اتمی برخوردار است و تجهیزات نظامی پیشرفته ای را از آمریکا و سایر کشورهای غربی دریافت نموده ولی داشتن بمب اتم به تنهائی نمی تواند باعث پیروزی اسرائیل در جنگ احتمالی شود. 
اسرائیل با دارا بودن 100 الی 200 کلاهک هسته ای تنها کشور منطقه خاورمیانه به شمار می رود که از سلاح اتمی برخوردار است ولی بسیاری از کارشناسان مسایل دفاعی و نظامی بر این باورند که داشتن سلاح هسته ای به تنهایی کارت برنده اسرائیل برای پیروزی در جنگ با ایران محسوب نمی شود.

 آنچه مانع از حمله اتمی اسرائیل به ایران می شود ،هراس از این است که ایران در واکنش به حملات اسرائیلی از سلاح های بیولوژیکی و شیمیایی برای حمله به مناطق حساسی از اسرائیل استفاده کند به گونه ای که بررسی عوارض حملات تلافی جویانه ایران باعث می شود که اسرائیل از حمله اتمی به ایران منصرف شود.

دلیل دیگر انصراف اسرائیل از حمله اتمی به ایران  این  است که این کشور بسیار کوچک بوده و بخش عظیمی از جمعیت آن در محدوده کوچکی در اطراف تل آویو متمرکز شده است, به همین علت این منطقه بسیار آسیب پذیر شده چرا که بیش از هفتاد درصد از کل جمعیت اسرائیل و هشتاد درصداز ساختار زیر بنایی اسرائیل در این منطقه متمرکز شده است. در اینجاست که زندگی میلیون ها یهودی ساکن در اسراییل در معرض تهدید جدی قرار می گیرد و اسراییل پیش از آن که به فکر حمله پیشگیرانه به ایران باشد، باید به فکر جان آنهایی باشد که تمام جمعیت این کشور یهودی نشین را تشکیل داده اند. 

به همین علت هر چند که اسرائیل از سلاح اتمی برخوردار است اما تمرکز اقتصادی و جمعیتی آن در یک نقطه چنان ضعفی را به ارتش اسرائیل تحمیل نموده است که هیچگاه نتواند در برابر ایران از سلاح هسته ای استفاده نماید چون در صورتی که ایران این مناطق را مورد حملات شیمیایی یا بیولوژیکی قرار دهد دیگر از اسرائیل چیزی باقی نمی ماند و همین مسئله به تنهایی عامل بازدارندگی مستحکمی در برابر کلاهک های هسته ای اسرائیل ایجاد نموده است.

حمله هوایی به ایران در تئوری ممکن ولی در عمل غیر ممکن است

نیروی هوایی اسرائیل برای حمله به تاسیسات هسته ای عراق (اوسیراک) از 16 جت که ترکیبی از بمب افکن های F-15 و جنگنده های F-16 بودند استفاده کرد.
 یکی از علل موفقیت نیروی هوایی اسرائیل در آن عملیات فاصله پروازی مناسب میان اسرائیل و عراق بود که به جنگنده های اسرائیلی این امکان را می داد که بدون نیاز به سوختگیری هوایی بتوانند در زیر خط رادار پرواز کرده و خود را به اهداف مورد نظر برسانند ولی فاصله پروازی طولانی میان تهران و تل آویو مشکلات فنی بسیاری را بر سر  راه حمله هوایی به ایران بوجود آورده است ، در حالیکه خطرات زیادی را برای هواپیماهای اسرائیلی بوجود می آوردو احتمال موفقیت آمیز بودن آن را نیز در پرده ای از ابهام قرار می دهد. وقتی که تمامی این موارد در کنار یکدیگر قرار می گیرند حمله به ایران بسیار مشکل و خطر ناک و به عبارتی غیر ممکن به نظر می رسد.

افسران نیروی هوایی اسرائیل و تحلیلگران مسایل دفاعی دانشگاه تل آویو و سایر تحلیلگران غربی که راههای حمله هوایی به ایران را بررسی کرده اند در بررسی های خود به این نتیجه رسیده اند که هیچ تضمینی برای موفقیت حمله هوایی موفقیت آمیز به مراکز هسته ای ایران وجود ندارد. 

این در حالی است که اگر اسرائیل بخواهد مجددا اقدام مشابهی نظیر عملیاتی که در اوسیراک را انجام داد در ایران نیز انجام دهد باید از ترکیبی از جنگنده های F-16I و F-16D استفاده نماید. این هواپیماها دارای برد کافی برای رسیدن به هدف های مورد نظر در ایران و بازگشت هستند، اما به خاطر سوخت گیری هوایی که در مسافت های طولانی لازم است، این هواپیماها نیز از کارآیی چندانی برخوردار نیستند چرا که ضعف نیروی هوایی اسرائیل در امکانات سوختگیری هوایی (اسرائیل از تانکرهای قدیمی – بوینگ 707 – استفاده می نماید) مانع از موفقیت آمیز بودن حملات هوایی به ایران
 می گردد.

توان موشکی ایران قویتر از توان موشکی اسرائیل است

اگر اسرائیل بخواهد با موشک به مراکز هسته ای ایران حمله کند همانطور که قبلا گفته شد بعید به نظر می رسد که از موشک های با کلاهک های هسته ای استفاده نماید بنابراین یکی از موشکهای که اسرائیل در صورت یک حمله موشکی احتمالی از آن استفاده می نماید موشک جریکو-2 است.

 این موشک قابلیت رسیدن به ایران را دارد ولی با در نظر گرفتن احتمال خطای موشکها بر فراز چنین مسافت طولانی این موشک ها کاربرد کمی بر ضد تاسیسات هسته ای ایران خواهند داشت, مگر اینکه مقدار کافی از مواد منفجره را پخش نمایند که از آنجایی که در ساخت مراکز هسته ای ایران از مصالح ساختمانی مخصوص و منحصر به فردی استفاده شده و از آنجایی که بیشتر این مراکز در عمق زمین ساخته شده اند، این موشک ها قابلیت چندانی برای نابودی مراکز هسته ای ایران ندارند. 
از سوی دیگر ایران در سالهای اخیر موفق به طراحی و تولید نسل جدیدی از موشک های بالستیک شده و در زمینه طراحی و ساخت موشک از اسرائیل سبقت گرفته است. در حال حاضر موشک های شهاب -3 ایران می توانند اهداف دور دستی در خاک اسرائیل را مورد حملات دقیق قرار دهند. موشک های شهاب - 3 ایران با موفقیت آزمایش شده و کاملا قابل اطمینان هستند.

از سوی دیگر ایران انواع گوناگونی از موشک های پیشرفته و دور برد دیگر، مثل موشک های کروز را نیز در اختیار دارد که ایران را در برتری موشکی منحصر به فردی نسبت به اسرائیل قرار داده است. 
این موشک ها هر چند از موشک های شهاب کندتر هستند اما مسیر پرواز آنها قابل پیش بینی نیست. ارتش اسرائیل در سالهای اخیر سعی کرده است با خرید یا طراحی موشک های ضد موشک بتواند یک سیستم موشکی برای مقابله با موشک شهاب -3 تولید نماید ولی طبق اظهاراتی که از سوی مقامات ارشد وزارت دفاع این کشور بیان شده اسرائیل هنوز موفق نشده است که ضعف های موشکی خود را در مقابله با ایران جبران نماید و در صورت بروز یک جنگ احتمالی از این ناحیه متحمل خسارات های فراوانی خواهد گردید.

اسرائیل توانایی غافلگیر کردن ایران را ندارد

پدافند عراق در ساعت 35/5 دقیقه بعد از ظهر یکی از روزهای گرم ژوئن در سال 1981 توسط شانزده جت نیروی هوایی اسرائیل که در زیر خط رادار و در موازت صحرا پرواز 
می کردند غافلگیر شد. هواپیماهای اسرائیلی در سکوت رادیویی و زیر خط رادار طبق یک برنامه ریزی کاملا حساب شده به اهداف خود در جنوب بغداد رسیدند و در کمتر از 90 ثانیه تمامی تاسیسات هسته ای عراق را نابود کردند. آنها قبل از آنکه پدافند هوایی عراق بتواند واکنش موثری از خود نشان دهد، اهداف خود را نابود کرده و بدون اینکه  کوچکترین صدمه ای ببینند به سوی تل آویو باز گشتند. 
یکی از دلایل موفقیت آمیز بودن آن حمله مخفیانه بودن آن بود. وزارت دفاع اسرائیل خبر برنامه ریزی چنین حمله ای را حتی از سران کاخ سفید پنهان نگه داشته بود و بدون اینکه از آنها اجازه بگیرند تصمیم به حمله به تاسیسات هسته ای عراق گرفتند.

اما مشکل فعلی اسرائیل این است که آنها دیگر نمی توانند یک حمله غافلگیرانه نظیر آنچه که در "اوسیراک" انجام دادند را در ایران عملی کنند زیرا در حال حاضر نیروهای آمریکایی مستقر در خلیج فارس حریم هوایی عراق و منطقه خلیج فارس را کنترل 
می کنند و اگر هواپیماهای اسراییلی بخواهند اقدامی علیه ایران انجام دهند باید از آمریکایی های اجازه بگیرند که آمریکا به راحتی با آن موافقت نمی کند زیرا در حال حاضر آمریکا در عراق به گل نشسته است و همراهی با اسرائیل در یک جنگ جدید دیگر کابوسی برای ارتش آمریکا ایجاد می کند که اقتدار آمریکا در جهان را زیر سوال می برد, از طرفی اسرائیل به سختی می تواند بر فراز کشورهای عربی پرواز کند زیرا آنها دارای روابط سیاسی و اقتصادی گسترده ای با ایران می باشند و به علت عقاید دینی و مذهبی نزدیکی که با ایرانیان دارند اجازه پرواز به هواپیماهای اسرائیلی برای حمله به ایران را نمی دهند.

در تئوری  جنگنده های اسرائیلی می توانند از پایگاه هایی در ترکیه به سوی اهداف مورد نظر در ایران پرواز کند. اما صدور چنین مجوزی ازسوی آنکاارا، بسیار غیرمحتمل است،چراکه هرچند ترکیه نسبت به د برنامه هسته ای ایران برازنگرانی می کند ،ولی مخالف اقدام بازدارنده علیه برنامه هسته ای ایران می باشد و از سوی دیگر اردوغان مجبور است پیش از هر نوع تصمیمی بازتاب های آنرا بر امنیت ترکیه و تمامی منطقه خاورمیانه بررسی نماید.

به هر حال اگر اسرائیل نهایتا موفق به کسب رضایت ترکیه برای استفاده از حریم هوایی این کشور برای حمله گردد باز نمی تواند یک حمله هوایی غافلگیرانه را اجرا نماید زیرا از طرفی سیاستمداران و فرماندهان عالی رتبه نظامی ایران از حمله اسراییل به تاسیسات هسته ای عراق درس گرفتند و تمامی مراکز و تاسیسات هسته ای خود را در سراسر ایران و در اعماق زمین پخش کرده اند که حتی موفقیت حمله به آن مراکز نمی تواند خسارات جدی بر آنها وارد آورد، و از سوی دیگر در صورت مخابره  خبر حمله هوایی به یکی از تاسیسات هسته ای ایران تمام پدافند هوایی ایران به حالت آماده باش در می آید و نیروی هوایی ایران با کمک پدافند هوایی ایران که در مناطق مذکور به شدت مجهز بوده و از آموزش های خاصی برخوردار شده است ابتکار عمل را از دست نیروی هوایی اسرائیل خارج کرده و ضربات سختی را بر هواپیماهای مهاجم وارد
 می آورد.
 در حقیقت باید گفت که هواپیماهایی اسرائیلی که بتوانند وارد آسمان ایران شوند دیگر نمی توانند از حریم هوایی ایران خارج گردند و توسط پدافند هوایی ایران شکار می شوند. 

بنابراین اگر اسراییل بخواهد به تاسیسات هسته ای ایران حمله کند باید چندین بار اقدام به یک حمله هوایی گسترده نماید که موفقیت آمیز بودن چنین حملاتی بعید به نظر می رسد چون ایران از توان دفاعی بالا و یک پدافند هوایی مجهز و آموزش دیده برخوردار است.

بنابراین برای منهدم کردن موفقیت آمیز تاسیسات هسته ای ایران، اسرائیل باید اطلاعات کاملی در مورد مکان دقیق تاسیسات هسته ای ایران داشته باشد. برای اینکار نه تنها عکس برداری هوایی از مناطقی که تاسیسات هسته ای ایران مثل بوشهر و نطنز لازم است بلکه باید سایر تاسیسات ایران شامل کارگاه های تولید سانتریفوژ و غیره نیز نابود گردند که این مسأله با توجه به قابلیت های بسیار بالای نیروی هوایی و توانایی پدافند هوایی ایران غیرممکن است. با توجه به موارد فوق به نظر می رسد که احتمال حمله نظامی اسرائیل به تاسیسات هسته ای ایران علاوه بر آنکه با ریسک بالای توام خواهد بود، برای این کشور مخاطراتی نیز به همراه خواهد داشت.

اسرائیل توان مالی لازم برای حمله به ایران را ندارد

هر چند که سران اسرائیل در اظهارات خود بارها تهران را تهدید به حمله نظامی 
کرده اند ولی هنگامی که صحبت از حمله به ایران جدی می شود آنها ترجیح می دهند که آمریکا و سایر متحدانش سکاندار حمله شوند. در حال حاضر فضای سیاسی اسرائیل به علت پیروزی حماس در انتخابات فلسطین و مرگ آریل شارون چنان سخت و دشوار  است که هر چند سران سیاسی و نظامی اسرائیل در اظهارات خود تهدید به حمله نظامی به ایران می کنند ولی در عمل نه توان نظامی برای عملی کردن تهدیدات خود را دارند و نه از توان مالی لازم برای حمله به ایران برخوردارند.

بنابراین آنها تلاش می کنند که از آمریکا و متحدانش برای حمله به ایران کمک بگیرند که در این مورد نیز نتوانسته اند موفقیتی بدست آورند زیرا اقتصاد آمریکا در حال حاضر در شرایط بسیار نابسامانی به سر می برد و هر گونه حمله نظامی به ایران باعث بالا رفتن قیمت نفت می گردد که آمریکا را از حمله به ایران پشیمان می کند, چرا که این کشور در حال حاضر هزینه های گزافی بالغ بر 300 میلیارد دلار در جنگ عراق هزینه کرده است و نه از توان مالی برای حمله به ایران و نه از حمایت مردمی لازم برخوردار است. تمامی این دلایل می تواند دولت بوش را از ورود به یک ماجراجویی نظامی علیه ایران منصرف کرده که این موضوع نهایتا شکست دیگری برای تل آویو برای ایجاد یک جبهه جهانی برای تحت فشار قرار دادن ایران محسوب می شود.

تنها امیدی که در حال حاضر برای اسرائیل باقی مانده مشخص شدن نتیجه مذاکرات هسته ای و تلاش برای تحریم اقتصادی ایران است که بعلت حجم گسترده معاملات ایران با اکثر کشورهای جهان مخصوصا چین و روسیه بعید به نظر می رسد که اسرائیل بتواند در این عرصه نیز فشار چندانی را بر ایران تحمیل نماید.

هنگامی که 5 دلیل فوق را در کنار همدیگر قرار می دهیم می توان نتیجه گرفت که احتمال حمله نظامی از سوی اسرائیل و آمریکا به مراکز هسته ای ایران روز به روز کم رنگ تر می شود چرا که اسرائیل می داند فناوری های دفاعی ایران در حال گسترش است. پیچیدگی تاکتیکی و نظامی ارتش و سپاه ایران و حمایت گسترده مردمی در هنگام بروز تهدیدات خارجی سبب شده که ایران از قابلیت دفاع ملی گسترده ای برخوردار باشد و عملا تبدیل به یکی از ارتش های قدرتمند منطقه خاورمیانه گردد.
 در حال حاضر بزرگترین نگرانی اسراییل از آن است که اگر ایران همچنان به توسعه و پیشرفت در عرصه های اقتصادی، علمی و نظامی ادامه بدهد در آینده ای نه چندان دور به قدرتمندترین کشور خاورمیانه تبدیل شده و منافع غرب در این منطقه حساس و نفت خیز جهان را با خطر مواجه سازد.

نکته ای که نباید فراموش کرد این است که از سال 1960 اسرائیل تنها رژیمی در میان کشورهای منطقه بوده است که از فناوری هسته ای برخوردار بوده و بنابراین تلاش این کشور برای انحصاری نگه داشتن این فناوری برای خود و جلوگیری از دستیابی سایر کشورهای منطقه به آن از ستون های ثابت سیاست دفاعی اسرائیل می باشد.
 لذا غرب و مخصوصا اسرائیل برای جلوگیری از تبدیل شدن ایران به کشوری قدرتمند سعی می کنند با بزرگ نمایی و نظامی جلوه دادن فعالیت های صلح آمیز هسته ای این کشور موانعی بر سر راه پیشرفت های علمی این کشور ایجاد کنند تا از این طریق بتوانند همچنان سلطه خود را در منطقه خاورمیانه حفظ کنند.