آفتابنیوز : مسجدی که در سال 82 کلنگ افتتاح آن با حضور حجت الاسلام محمدی گلپایگانی،
آیتالله انواری، شهردار وقت و برخی دیگر از مسئولان در پارک دانشجو بر
زمین زده شد و حجتالاسلام محمدی گلپایگانی صیغه مسجد آن را خواند و حالا
روی سردرش نوشته شده، مجموعه فرهنگی و مذهبی.
مسجد یا بنایی که سالها
موضوع بحث میان حجتالاسلام جعفری امام جماعت این مسجد و شهردار تهران بوده
و گاهی این بحثها به رسانهها نیز کشیده شده است. حجتالاسلام جعفری از
اینکه طرح سالها به طول انجامیده و در نهایت نام مجموعه فرهنگی روی آن
گذاشتهاند ناراحت است: «زمین اینجا ابتدای کار 2 هزار مترمربع بود و
براساس نظر دفتر رهبر معظم انقلاب قرار شد مسجد نمونه ایران باشد و با
اسلوب ایرانی و اسلامی معماری شود. نقشه بنا را هم آقای نقرهکار که فردی
متدین و کاربلد است و مورد تأیید مراجع است کشید. عملیات ساختمانی پیش رفت
تا زمانی که آقای قالیباف شهردار شد. همان اول، کار بعد از سه چهار ماه
متوقف شد.» جعفری میگوید بعد از توقف کار او شروع به اعتراض میکند و بعد
از چند وقت متوجه میشود نقشه اسلامی ایرانی مهندس نقرهکار کنار گذاشته
شده و طرحی غیر ایرانی و اسلامی جایگزین شده که به قول وی شبیه کنیسه است
نه مسجد.
جعفری وقتی می بیند طرح ساخت مسجد نمونه با معماری اسلامی
ایرانی جای خود را به چیز جدید داده است، دست به اعتراضی گسترده میزند و
اعتصاب میکند: «تهدیدم کردند و گفتند مرا میکشند. گفتم بکشید اما اسلوب
ایرانی و اسلامی باید پیاده شود. تا مرز سکته پیش رفتم اما دست از کار
نکشیدم. به همه جا اعتراض کتبی نوشتم. کمیسیون اصل 90، بازرسی کل، دیوان
عالی، امور مساجد، سازمان اوقاف و... اما ایادی شهرداری حرفهای خلاف و
دروغی در جواب نامههای من به کمیسیون مجلس دادند. بالاخره شورای شهر از
شهردار در رابطه با این بنا سؤال کرد و ایشان هم در مراسم معارفه شهردار
منطقه 11 به من قول داد که برای این بنا گنبد و مناره بسازد و این حرفش در
رسانهها بازتاب زیادی پیدا کرد. اما وعده دروغ بود و او این کار را نکرد.»
جعفری
لا به لای حرفها دائم میگوید: «واقعا آقایانی که ادعای مسلمان بودن
دارند، نمیفهمند صیغه شرعی مسجد یعنی چه و نمیشود به این راحتی همه چیز
را زیر پا گذاشت؟» او از هزینه 50 میلیاردی که برای ساخت و معماری غیر
متعارف مجتمع فرهنگی ولیعصر(عج)هزینه شده است میگوید و معتقد است اتفاقات
بدی در معماری مسجد افتاده مانند تعبیه حدود30 پله برای وضوخانه که کار را
برای بازگشت نمازگزاران به طبقه همکف سخت میکند. در ورودی هم آنقدر باریک
است که اصلاً به درد مسجد نمیخورد. در دیوارها هم اثری از سنگهای مرمر و
کاشی کاری فیروزهای نیست. بدتر از همه اینکه جایی برای محراب درست
نکردهاند و به جایش سینما ساختهاند. من به آنها گفتهام اگر اینجا را
شبیه مسجد به من تحویل ندهید من کفن میپوشم و دست به اعتصاب میزنم.»
جعفری
از کارشکنی نهادهای مربوطه حرف میزند و معتقد است در زمان مبارزه او برای
ساخت این ساختمان همه پشت وی را خالی کردهاند. او به ما میگوید: «من هر
روز میروم جلوی این بنا مینشینم و دست به اعتصاب میزنم تا همه بفهمند که
اینجا مسجد بوده و حالا بدون مناره و گنبد هیچ شباهتی به مسجد ندارد. همه
بدانند که اینجا مسجد است نه مجتمع فرهنگی و گردشگری.»
منبع: روزنامه ایران