هیچ نشانه ای از تعلیق ديده نمي شود
آفتاب‌‌نیوز : 
عبدالرحمن الراشد سرمقاله نویس الشرق الاوسط می نویسد: از تاجران زیرک فرش که همواره برای فروش محصولات خود بالاترین قیمت را در نظر می گیرند، هیچ نشانه ای از نشانه ای از تعلیق فعالیت های هسته ای نمی بینیم. ارزش و قیمت مشوق های اروپایی در قبال تعلیق فعالیت هسته ای برای ایران چیزی جز یک قیمت جدید در بازار فروش محصولات نیست.
«سبد شکلات» تعبیری است که ایرانی ها قبل از گفتگو با صاحبان این سبد به کار می بردند، اکنون این سبد شکلات، با آن که آشکارا بر محاصره اقتصادی ایران از سوی آمریکا خط بطلان کشیده و ارائه تکنولوژی نوین صنعت نفت و...را در خود جا داده ،اما هنوز جوابگوی انتظارات ایران نیست.
اکنون در صورتی که ایران با دو گزینه انتخابی روبرو شود که یکی ادامه غنی سازی و دیگری مشوق های اروپایی در برابر تعلیق غنی سازی باشد، به دلایلی گزینه دوم را تهران انتخاب نمی کند و احتمالا ایران همچنان منتظر ارائه سبدهای درشت تر از سوی اروپایی ها خواهد ماند، چرا که طرح هسته ای ایران بار مالی بسیار سنگین برای تهران در بر داشته است.سر مقاله نویس الشرف الاوسط می افزاید:با آنکه غنی سازی همچنان ادامه دارد، اما با یک معامله هوشمندانه از سوی تهران روبرو هستیم .
تبلور و تحقق این معامله زمانی رخ می نماید که تهران کاملا خود را در معرض تهدید ببیند. در این جا چند سوال پیش می آید، مرزهای موافقت ایران برای تعلیق غنی سازی کجاست؟
آیا در این باره می توان فقط به مقایسه حکومت سابق عراق و حکومت فعلی ایران اکتفا کرد؟ آیا ایران هوشمندانه طرحی را برای این دوره از بحران چیده است تا همانند لیبی در راه بازگشت سودهای سرشاری را عاید خود کند؟
همانگونه که می دانیم لیبی بر همه گذشته هسته ای خود خط بطلان کشید و مورد تشویق جرج بوش قرار گرفت. اما ایران به تشویق و تمجیدهای بوش نیازی ندارد. ایران نیازها و آرزوهای مختلف و بزرگی دارد و منتظر سودهای سرشار اقتصادی، تکنولوژیکی و سیاسی است. ایران همزمان با آغاز معامله اعلام می کند که بازگشت به شرایط قبل از دستیابی به فناوری غنی سازی اورانیوم برایش بی معنی است این در حالی است که آمریکا هوشمندانه تر از دوران قبل از لشگر کشی به عراق با مساله ایران برخورد می کند.
آمریکا توانسته است، مواضع روسیه و اروپا را با خود هماهنگ کند. تنها اختلاف بین اروپا، روسیه و آمریکا این است که عده ای معتقدند باید فرصت بیشتر و مشوق های دیگری به ایران داد، اما همگی بر تعلیق غنی سازی تاکید دارند.
روسها با وجود آنکه شرکای ایران در ساخت و تاسیسات هسته ای به شمار می روند، موافق ایران اتمی نیستند و به رغم همه همکاری های تکنولوژیکی در ساخت تاسیسات هسته ای،اکنون مسکو مشکلی ندارد که برای توقف فعالیت هسته ای با ایران معامله کند، همانند فرانسه که در ایجاد تاسیسات هسته ای عراق، به دولت وقت این کشور کمک کرد و سالها بعد در جریان جنگ بر ضد این کشور، در کنار دیگر همپیمانان خود به بمباران آن پرداخت.
عبدالرحمن الراشد سرمقاله نویس الشرق الاوسط می نویسد: از تاجران زیرک فرش که همواره برای فروش محصولات خود بالاترین قیمت را در نظر می گیرند، هیچ نشانه ای از نشانه ای از تعلیق فعالیت های هسته ای نمی بینیم. ارزش و قیمت مشوق های اروپایی در قبال تعلیق فعالیت هسته ای برای ایران چیزی جز یک قیمت جدید در بازار فروش محصولات نیست. «سبد شکلات» تعبیری است که ایرانی ها قبل از گفتگو با صاحبان این سبد به کار می بردند، اکنون این سبد شکلات، با آن که آشکارا بر محاصره اقتصادی ایران از سوی آمریکا خط بطلان کشیده و ارائه تکنولوژی نوین صنعت نفت و...را در خود جا داده ،اما هنوز جوابگوی انتظارات ایران نیست.
اکنون در صورتی که ایران با دو گزینه انتخابی روبرو شود که یکی ادامه غنی سازی و دیگری مشوق های اروپایی در برابر تعلیق غنی سازی باشد، به دلایلی گزینه دوم را تهران انتخاب نمی کند و احتمالا ایران همچنان منتظر ارائه سبدهای درشت تر از سوی اروپایی ها خواهد ماند، چرا که طرح هسته ای ایران بار مالی بسیار سنگین برای تهران در بر داشته است.سر مقاله نویس الشرف الاوسط می افزاید:با آنکه غنی سازی همچنان ادامه دارد، اما با یک معامله هوشمندانه از سوی تهران روبرو هستیم .
تبلور و تحقق این معامله زمانی رخ می نماید که تهران کاملا خود را در معرض تهدید ببیند. در این جا چند سوال پیش می آید، مرزهای موافقت ایران برای تعلیق غنی سازی کجاست؟
آیا در این باره می توان فقط به مقایسه حکومت سابق عراق و حکومت فعلی ایران اکتفا کرد؟ آیا ایران هوشمندانه طرحی را برای این دوره از بحران چیده است تا همانند لیبی در راه بازگشت سودهای سرشاری را عاید خود کند؟
همانگونه که می دانیم لیبی بر همه گذشته هسته ای خود خط بطلان کشید و مورد تشویق جرج بوش قرار گرفت. اما ایران به تشویق و تمجیدهای بوش نیازی ندارد. ایران نیازها و آرزوهای مختلف و بزرگی دارد و منتظر سودهای سرشار اقتصادی، تکنولوژیکی و سیاسی است. ایران همزمان با آغاز معامله اعلام می کند که بازگشت به شرایط قبل از دستیابی به فناوری غنی سازی اورانیوم برایش بی معنی است این در حالی است که آمریکا هوشمندانه تر از دوران قبل از لشگر کشی به عراق با مساله ایران برخورد می کند.
آمریکا توانسته است، مواضع روسیه و اروپا را با خود هماهنگ کند. تنها اختلاف بین اروپا، روسیه و آمریکا این است که عده ای معتقدند باید فرصت بیشتر و مشوق های دیگری به ایران داد، اما همگی بر تعلیق غنی سازی تاکید دارند.
روسها با وجود آنکه شرکای ایران در ساخت و تاسیسات هسته ای به شمار می روند، موافق ایران اتمی نیستند و به رغم همه همکاری های تکنولوژیکی در ساخت تاسیسات هسته ای،اکنون مسکو مشکلی ندارد که برای توقف فعالیت هسته ای با ایران معامله کند، همانند فرانسه که در ایجاد تاسیسات هسته ای عراق، به دولت وقت این کشور کمک کرد و سالها بعد در جریان جنگ بر ضد این کشور، در کنار دیگر همپیمانان خود به بمباران آن پرداخت.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید