خطر پیش پای اصلاح‌طلبان /چه چیزی شانس اصلاح‌طلبان در انتخابات 1400 را کاهش خواهد داد؟
عضو شورای مشاوران رئیس دولت اصلاحات و عضو حزب اتحاد ملت، از ضرورت حرکت اصلاح طلبان بر مدار مطالبه گری سخن گفت و تاکید کرد که این جریان در کنار حمایت از روحانی باید منتقد منصف باشد.
آفتاب‌‌نیوز : به گزارش نامه نیوز ، اهم اظهارات آذر منصوری را در ادامه بخوانید؛
*میانه روی و اعتدال بخشی از اصلاح طلبی است. البته در طی سال های گذشته خیلی تلاش شد که از دل اصلاح طلبی یک گفتمان و جریان جدید ایجاد شود. به نظر من این تلاش بی نتیجه ای است و همه کنش های سیاسی قابل تعمیم به دو جریان اصلاح طلب و اصولگرا است. اینکه فکر کنیم برای نرمالیزاسیون و قدرتمند شدن رویکرد اعتدالی باید گفتمان اصلاحات را نفی کرد یا به حاشیه راند، یک بحث انحرافی است و تا حدود موجب ریزش بدنه جریان اصلاحات می شود.
*بعد از انتخابات 92 به رغم موانعی که پیش روی اصلاح طلبان وجود داشت، اصلاح طلبان توانستند با حمایت از یک دولت میانه رو مجلسی را تشکیل دهند که همراهی بیشتری با دولت داشته باشد و کمتر تندروی کند. حضور کاندیدای اصلاحات به عنوان کاندیدای پشتیبان در انتخابات اخیر یعنی اصلاح طلبان با اتکا به همین راهبرد ظرفیت قابل توجهی در کشور دارند و همین ظرفیت به آن ها کمک می کند که در انتخابات 1400 کاندیدای خود را داشته باشند.
*سیاست در هیچ کجای دنیا قابل پیش بینی نیست اما این چشم انداز پیش روی اصلاح طلبان است. البته تحقق این امر تا حدی نیز به کارنامه ای که نهادهای انتخابی در چهارسال آینده از خود به جای می گذرند، بستگی دارد. باید دید که دولت، مجلس و شورا در این مدت عملکرد قابل قبول و دفاعی خواهند داشت یا خیر. به عبارت دیگر صیانت از دستاورد چهارسال گذشته باعث می شود که اصلاح طلبان در انتخابات 1400 حرفی برای گفتن داشته باشند.
*ما به عنوان یک جریان شناسنامه دار در کشور در انتخابات 96 از آقای روحانی نه به عنوان کاندیدای اصلاح طلب بلکه به عنوان تنها گزینه ای که پیروزی او قابل پیش بینی بود، حمایت کردیم. قطعا عملکرد او در چهارسال پیش رو بسیار تعیین کننده است. شوراها و مجلس نیز همین قدر اثرگذار هستند. آقای روحانی خودشان گفتند که کابینه را بدون هیچ فشاری معرفی کردند اما قطعا ملاحظاتی داشته اند که باعث شد کابینه دوازدهم با مطلوبی که مفروض ما بود فاصله داشته باشد. کابینه دوازدهم شاید در بخش هایی از قدرت و انسجام کابینه یازدهم برخوردار نباشد.
*پیش بینی می شد که مجلس بتواند ضعف های کابینه پیشنهادی را جبران کند اما آنچه اتفاق افتاد، این نبود. به نظر من نکته ای که نباید نادیده گرفت این است که آقای روحانی در انتخابات گفت ما به عقب برنمی گردیم. اگر این امر در عملکرد کابینه دوازدهم مشاهده شود می توان امیدوار بود. اصلاح طلبان در چهار سال پیش رو باید منتقد منصفی باشند تا بتوانند از اعتمادی که در سال 96 ایجاد شد؛ مراقبت کنند. اصلاح طلبان باید از یک سو حامی دولت و از سوی دیگر مطالبه گر باشند. این جریان سیاسی به عنوان جریان حامی دولت در انتخابات باید تحقق مطالباتی که مردم به آن اقبال نشان دادند را پیگری کنند. اگر اصلاح طلبان بتوانند در این مدار بماند، حرکت نهادها انتخابی یعنی دولت، مجلس و شورا نیز در این راستا تضمین می شود. از طرفی اگر این نهادها نتوانند به مطالبات موجود پاسخ دهند، اصلاح طلبان نیز در سال 1400 با وضعیت دشواری مواجه می شوند.
*اگر مطالبه گری قطع شود و اصلاح طلبان چشم خود را بر نواقص دولت ببندند؛ شانس خود را در انتخابات 1400 کاهش می دهند و نخواهند توانست کاندیدای جریان خود را معرفی کنند. مطالبه گری در واقع رمز موفقیت اصلاح طلبان در انتخابات آتی است.
*میانه روی و اعتدال بخشی از اصلاح طلبی است. البته در طی سال های گذشته خیلی تلاش شد که از دل اصلاح طلبی یک گفتمان و جریان جدید ایجاد شود. به نظر من این تلاش بی نتیجه ای است و همه کنش های سیاسی قابل تعمیم به دو جریان اصلاح طلب و اصولگرا است. اینکه فکر کنیم برای نرمالیزاسیون و قدرتمند شدن رویکرد اعتدالی باید گفتمان اصلاحات را نفی کرد یا به حاشیه راند، یک بحث انحرافی است و تا حدود موجب ریزش بدنه جریان اصلاحات می شود.
*بعد از انتخابات 92 به رغم موانعی که پیش روی اصلاح طلبان وجود داشت، اصلاح طلبان توانستند با حمایت از یک دولت میانه رو مجلسی را تشکیل دهند که همراهی بیشتری با دولت داشته باشد و کمتر تندروی کند. حضور کاندیدای اصلاحات به عنوان کاندیدای پشتیبان در انتخابات اخیر یعنی اصلاح طلبان با اتکا به همین راهبرد ظرفیت قابل توجهی در کشور دارند و همین ظرفیت به آن ها کمک می کند که در انتخابات 1400 کاندیدای خود را داشته باشند.
*سیاست در هیچ کجای دنیا قابل پیش بینی نیست اما این چشم انداز پیش روی اصلاح طلبان است. البته تحقق این امر تا حدی نیز به کارنامه ای که نهادهای انتخابی در چهارسال آینده از خود به جای می گذرند، بستگی دارد. باید دید که دولت، مجلس و شورا در این مدت عملکرد قابل قبول و دفاعی خواهند داشت یا خیر. به عبارت دیگر صیانت از دستاورد چهارسال گذشته باعث می شود که اصلاح طلبان در انتخابات 1400 حرفی برای گفتن داشته باشند.
*ما به عنوان یک جریان شناسنامه دار در کشور در انتخابات 96 از آقای روحانی نه به عنوان کاندیدای اصلاح طلب بلکه به عنوان تنها گزینه ای که پیروزی او قابل پیش بینی بود، حمایت کردیم. قطعا عملکرد او در چهارسال پیش رو بسیار تعیین کننده است. شوراها و مجلس نیز همین قدر اثرگذار هستند. آقای روحانی خودشان گفتند که کابینه را بدون هیچ فشاری معرفی کردند اما قطعا ملاحظاتی داشته اند که باعث شد کابینه دوازدهم با مطلوبی که مفروض ما بود فاصله داشته باشد. کابینه دوازدهم شاید در بخش هایی از قدرت و انسجام کابینه یازدهم برخوردار نباشد.
*پیش بینی می شد که مجلس بتواند ضعف های کابینه پیشنهادی را جبران کند اما آنچه اتفاق افتاد، این نبود. به نظر من نکته ای که نباید نادیده گرفت این است که آقای روحانی در انتخابات گفت ما به عقب برنمی گردیم. اگر این امر در عملکرد کابینه دوازدهم مشاهده شود می توان امیدوار بود. اصلاح طلبان در چهار سال پیش رو باید منتقد منصفی باشند تا بتوانند از اعتمادی که در سال 96 ایجاد شد؛ مراقبت کنند. اصلاح طلبان باید از یک سو حامی دولت و از سوی دیگر مطالبه گر باشند. این جریان سیاسی به عنوان جریان حامی دولت در انتخابات باید تحقق مطالباتی که مردم به آن اقبال نشان دادند را پیگری کنند. اگر اصلاح طلبان بتوانند در این مدار بماند، حرکت نهادها انتخابی یعنی دولت، مجلس و شورا نیز در این راستا تضمین می شود. از طرفی اگر این نهادها نتوانند به مطالبات موجود پاسخ دهند، اصلاح طلبان نیز در سال 1400 با وضعیت دشواری مواجه می شوند.
*اگر مطالبه گری قطع شود و اصلاح طلبان چشم خود را بر نواقص دولت ببندند؛ شانس خود را در انتخابات 1400 کاهش می دهند و نخواهند توانست کاندیدای جریان خود را معرفی کنند. مطالبه گری در واقع رمز موفقیت اصلاح طلبان در انتخابات آتی است.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید