چهره هفته : نامه رسان سوسیالیست
آفتاب‌‌نیوز : 
بسیاری امیدوارند این مجموعه پیشنهادها سرانجام به یافتن راه حلی دیپلماتیک برای مناقشه هسته ای ایران منجر شود. سولانا پس از دیدار و گفتگو با مقامات ایرانی در مورد واکنش ایران به این پیشنهادها ابراز خوش بینی کرده است.
به همین بهانه، به عنوان چهره هفته نگاهی به پیشینه فعالیت ها و زندگی «خاویر سولانا» داشته ایم.
پرفسور فرانسیسکو خاویر سولانا ماداریگا، متولد 1942 در مادرید اسپانیا است. او در حال حاضر نماینده ارشد کمیسیون «سیاست خارجی و امنیتی اتحادیه اروپا (CFSP) و دبیر کل شورای اتحادیه اروپا (EU) و اتحادیه اروپای شرقی (WEU) است. سولانا فیزیکدان است و بین سالهای 1995 تا 1999 دبیرکل ناتو بوده است.
او در سال 2006 نامزد سمت وزارت خارجه اتحادیه اروپا شد ولی بعد تصمیم گرفته شد تا مشخص شدن وضعیت این اتحادیه، در سمت فعلی خود باقی بماند. خاویر سولانا در سال 1942 در یک خانواده برجسته اسپانیایی در شهر مادرید متولد شد.
پدرش استاد شیمی و مادرش نویسنده ای معروف بود. برادرش، لوئیس ،از مبارزان سیاسی علیه رژیم فرانکو بوده و چندین سال زندانی شده بود. خاویر سولانا نیز از دوران دبیرستان در سازماندهی فعالیت های سیاسی شرکت داشت. او در سال 1964 در دوره دانشجویی مخفیانه به حزب سوسیالیست کارگران اسپانیا (PSOE) پیوست.
فعالیت این حزب از زمان پایان جنگ داخلی اسپانیا در سال 1939 و دردوران رژیم ژنرال فرانکو غیرقانونی بود. سولانا در سال 1965 پس از پایان تحصیلات مقدماتی در رشته فیزیک به آمریکا رفت و سالها در دانشگاههای مختلف به عنوان پژوهشگر ممتاز به مطالعه و تحقیق پرداخت.
او در سال 1968 دکترای فیزیک خود را از دانشگاه ویرجینیا دریافت کرد و در سال 1975 نیز در دانشگاه مادرید به تدریس پرداخت. او بیش از 30 مقاله علمی نوشته است. سولانا ازدواج کرده است و دو فرزند دارد.
سولانا، فیزیکدان سیاستمدار
زندگی سیاسی سولانا به طور رسمی در سال 1964 با پیوستن به حزب سوسیالیست کارگران اسپانیا آغاز شد.
در سال 1976 و در جریان نخستین کنگره ملی این حزب پس از پایان جنگ داخلی اسپانیا، به عنوان رئیس کمیسیون اجرایی و همچنین مسوول بخش اطلاعاتی و مطبوعاتی این حزب انتخاب شد و پنج سال در این مسئولیت ها باقی ماند.
او سپس نماینده اتحادیه معلمان در دانشگاه مادرید شد و از همین طریق توانست در سال 1977 به پارلمان این کشور راه یابد.
پس از پیروزی تاریخی حزب سوسیالیست کارگران اسپانیا در سال 1982، سولانا به وزارت فرهنگ رسید و پس از آن در سال 1988 وزارت آموزش و پرورش را بر عهده گرفت.
او همچنین به مدت سه سال سخنگوی دولت اسپانیا بود. سولانا در سال 1992 به عنوان وزیر امورخارجه انتخاب شد. او تا زمان انتخاب شدن به عنوان دبیرکل ناتو و پس از آن همچنان نقشی فعال در سیاست داخلی اسپانیا و در حزب سوسیالیست این کشور (PSOE) ایفا می کرد.
سولانا، دبیرکل ناتو
خاویر سولانا در سال 1995، به عنوان دبیرکل ناتو، جانشین «ویلی کلیس» دبیرکل سابق این سازمان شد که در پی یک رسوایی مالی استعفا داده بود.
انتصاب سولانا به دلیل پیشینه او در مخالفت با ناتو، جنجال برانگیز بود.
او زمانی جزوه ای نوشته بود با عنوان «50 دلیل برای نه گفتن به ناتو» و در لیست توطئه گران آمریکا بود.
اما پس از آنکه اسپانیا در سال 1982 به ناتو پیوست، موضع حزب سوسیالیست کارگران اسپانیا و به تبع آن سولانا نسبت به ناتو تغییر کرده و تبدیل به طرفداران جدی ناتو شدند.
به طوری که در رفراندمی که 4 سال بعد در مورد باقی ماندن در ناتو برگزار شد، سولانا و حزب سوسیالیت کارگران اسپانیا، نقش فعالی در جلب موافقت عمومی با باقی ماندن در ناتو ایفا کردند.
پس از اینکه او به ریاست ناتو انتخاب شد، این سازمان در جنگ بالکان درگیر شد و نیروهای نظامی چند ملیتی تحت رهبری ناتو به بوسنی اعزام شدند تا اصول توافق صلح دیتون را اجرا کنند.
نیروهای ناتو همچنین در سال 1999 طی بحران کوزوو به یوگوسلاوی حمله نظامی کردند.
الکساندر ورشبو، نماینده آمریکا در ناتو، در آن زمان درباره سولانا گفت: او فردی فوق العاده در جلب توافق است و به شکلی موفقیت آمیز در پشت صحنه با رهبران دو سوی آتلانتیک مذاکره می کند تا زمانی که لازم باشد، ناتو متحد عمل کند.
سولانا در اکتبر 1999 ناتو را ترک کرد و سمت دبیرکل شورای اتحادیه اروپا را بر عهده گرفت و نخستین نماینده ارشد کمیسیون سیاست خارجی و امنیتی اتحادیه اروپا شد.
بسیاری امیدوارند این مجموعه پیشنهادها سرانجام به یافتن راه حلی دیپلماتیک برای مناقشه هسته ای ایران منجر شود. سولانا پس از دیدار و گفتگو با مقامات ایرانی در مورد واکنش ایران به این پیشنهادها ابراز خوش بینی کرده است. به همین بهانه، به عنوان چهره هفته نگاهی به پیشینه فعالیت ها و زندگی «خاویر سولانا» داشته ایم.
پرفسور فرانسیسکو خاویر سولانا ماداریگا، متولد 1942 در مادرید اسپانیا است. او در حال حاضر نماینده ارشد کمیسیون «سیاست خارجی و امنیتی اتحادیه اروپا (CFSP) و دبیر کل شورای اتحادیه اروپا (EU) و اتحادیه اروپای شرقی (WEU) است. سولانا فیزیکدان است و بین سالهای 1995 تا 1999 دبیرکل ناتو بوده است.
او در سال 2006 نامزد سمت وزارت خارجه اتحادیه اروپا شد ولی بعد تصمیم گرفته شد تا مشخص شدن وضعیت این اتحادیه، در سمت فعلی خود باقی بماند. خاویر سولانا در سال 1942 در یک خانواده برجسته اسپانیایی در شهر مادرید متولد شد.
پدرش استاد شیمی و مادرش نویسنده ای معروف بود. برادرش، لوئیس ،از مبارزان سیاسی علیه رژیم فرانکو بوده و چندین سال زندانی شده بود. خاویر سولانا نیز از دوران دبیرستان در سازماندهی فعالیت های سیاسی شرکت داشت. او در سال 1964 در دوره دانشجویی مخفیانه به حزب سوسیالیست کارگران اسپانیا (PSOE) پیوست.
فعالیت این حزب از زمان پایان جنگ داخلی اسپانیا در سال 1939 و دردوران رژیم ژنرال فرانکو غیرقانونی بود. سولانا در سال 1965 پس از پایان تحصیلات مقدماتی در رشته فیزیک به آمریکا رفت و سالها در دانشگاههای مختلف به عنوان پژوهشگر ممتاز به مطالعه و تحقیق پرداخت.
او در سال 1968 دکترای فیزیک خود را از دانشگاه ویرجینیا دریافت کرد و در سال 1975 نیز در دانشگاه مادرید به تدریس پرداخت. او بیش از 30 مقاله علمی نوشته است. سولانا ازدواج کرده است و دو فرزند دارد.
سولانا، فیزیکدان سیاستمدار
زندگی سیاسی سولانا به طور رسمی در سال 1964 با پیوستن به حزب سوسیالیست کارگران اسپانیا آغاز شد.
در سال 1976 و در جریان نخستین کنگره ملی این حزب پس از پایان جنگ داخلی اسپانیا، به عنوان رئیس کمیسیون اجرایی و همچنین مسوول بخش اطلاعاتی و مطبوعاتی این حزب انتخاب شد و پنج سال در این مسئولیت ها باقی ماند.
او سپس نماینده اتحادیه معلمان در دانشگاه مادرید شد و از همین طریق توانست در سال 1977 به پارلمان این کشور راه یابد.
پس از پیروزی تاریخی حزب سوسیالیست کارگران اسپانیا در سال 1982، سولانا به وزارت فرهنگ رسید و پس از آن در سال 1988 وزارت آموزش و پرورش را بر عهده گرفت.
او همچنین به مدت سه سال سخنگوی دولت اسپانیا بود. سولانا در سال 1992 به عنوان وزیر امورخارجه انتخاب شد. او تا زمان انتخاب شدن به عنوان دبیرکل ناتو و پس از آن همچنان نقشی فعال در سیاست داخلی اسپانیا و در حزب سوسیالیست این کشور (PSOE) ایفا می کرد.
سولانا، دبیرکل ناتو
خاویر سولانا در سال 1995، به عنوان دبیرکل ناتو، جانشین «ویلی کلیس» دبیرکل سابق این سازمان شد که در پی یک رسوایی مالی استعفا داده بود.
انتصاب سولانا به دلیل پیشینه او در مخالفت با ناتو، جنجال برانگیز بود.
او زمانی جزوه ای نوشته بود با عنوان «50 دلیل برای نه گفتن به ناتو» و در لیست توطئه گران آمریکا بود.
اما پس از آنکه اسپانیا در سال 1982 به ناتو پیوست، موضع حزب سوسیالیست کارگران اسپانیا و به تبع آن سولانا نسبت به ناتو تغییر کرده و تبدیل به طرفداران جدی ناتو شدند.
به طوری که در رفراندمی که 4 سال بعد در مورد باقی ماندن در ناتو برگزار شد، سولانا و حزب سوسیالیت کارگران اسپانیا، نقش فعالی در جلب موافقت عمومی با باقی ماندن در ناتو ایفا کردند.
پس از اینکه او به ریاست ناتو انتخاب شد، این سازمان در جنگ بالکان درگیر شد و نیروهای نظامی چند ملیتی تحت رهبری ناتو به بوسنی اعزام شدند تا اصول توافق صلح دیتون را اجرا کنند.
نیروهای ناتو همچنین در سال 1999 طی بحران کوزوو به یوگوسلاوی حمله نظامی کردند.
الکساندر ورشبو، نماینده آمریکا در ناتو، در آن زمان درباره سولانا گفت: او فردی فوق العاده در جلب توافق است و به شکلی موفقیت آمیز در پشت صحنه با رهبران دو سوی آتلانتیک مذاکره می کند تا زمانی که لازم باشد، ناتو متحد عمل کند.
سولانا در اکتبر 1999 ناتو را ترک کرد و سمت دبیرکل شورای اتحادیه اروپا را بر عهده گرفت و نخستین نماینده ارشد کمیسیون سیاست خارجی و امنیتی اتحادیه اروپا شد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید