مرگ زرقاوی، پايان خشونت ؟
آفتاب‌‌نیوز : 
«مبتلا شديم به روزگاری كه نيست در او آداب اسلام و نه نيز اخلاق جاهليت و نه احكام خداوندان مروت»
تذكره الاولياء عطار، ابوبكر واسطی
زرقاوی از راه خشونتی كم نظير و با نام اسلام خواهی، عراق امروز را به مسلخ هم كيشان خود بدل كرده بود و چه بيگناهانی كه در اين دو سه سال با كينه توزی او در خون غلطيدند. عراق كشوری چند قومی است و گرچه حاكميت سياسی در دهه های گذشته در دست مسلمانان سنی مذهب بوده است با اين همه تصويرغالب شيعيان اين كشور تصويری مسالمت جو بوده است و حوزه های شيعی در اين مسالمت جويی نقشی كم نظير داشته اند. تاريخ سامرا شهری كه زرقاوی يكی از فجايع دينی تاريخ را در ان آفريد به علت بافت مذهبی آن نمونه تلاش تاريخی حوزه های شيعی در مسير اين مسالمت جويی است. مراجعه به تاريخ حيات ميرزای شيرازی و تاسيس مكتب سامرا در آن شهر و مشكلات اين مسالمت جويی خود به نحو كافی بيانگر اين واقعيت است. جهان اسلام بيش از هر زمان نيازمند مسالمت جويی است و گرايش های تند و كينه توزانه از هر سو سم مهلك اين انسجام منطقه ای است. در ميان ما مسلمين هنوز زرقاوی های كوچكی هستند كه راه حيات اسلام را در خشونت و كينه توزی می جويند و با ابتنای اسلام بر ديدگاه شخصی، گروهی خويش و انتقام جويی از ديگران می كوشند تا برای تحقق آرمانهای اسلام ذهنی خود خشونت بيافرينند. محكوميت آنها و طرد و رد اين گرايشها نه وظيفه هر مسلمان كه وظيفه ای انسانی است. امروز ما بيش از هر زمان ديگر نيازمند روايت های عقلانی و خشونت ستيز از اسلام هستيم و حوزه های دينی و روشنفكران بيشترين سهم را در اين ميانه بر عهده دارند. حقيقت جويی، روشن انديشی، عوام پرهيزی، مصلحت گريزی و نگرشی فرامنطقه ای، راه حيات اسلام در دنيای امروز است. بايد كشتزار رويش زرقاوی ها يا روايت های متصلب از دين را خشكانيد تا جامعه انسانی بيش از اين روی آرامش ببيند و شاهد ظهور زرقاوی های ديگر نباشد. عصر امروز می تواند با بازنگری روايت جهاد و باز تعريف "ارض الاسلام" عصر نمايش اسلامی خردورز، مبتنی بر گفتمان، ديگر انديش، مدارا محور و صلح طلب باشد و اين مهم بر عهده همه به ويژه زعمای مسلمين است. آيا ما در دروازه مفهوم حقوقی- كلامی معاهده "وستفاليا" در جهان اسلام هستيم ؟
مرجع: http://beheshtimoez.blogspot.com
«مبتلا شديم به روزگاری كه نيست در او آداب اسلام و نه نيز اخلاق جاهليت و نه احكام خداوندان مروت» تذكره الاولياء عطار، ابوبكر واسطی
زرقاوی از راه خشونتی كم نظير و با نام اسلام خواهی، عراق امروز را به مسلخ هم كيشان خود بدل كرده بود و چه بيگناهانی كه در اين دو سه سال با كينه توزی او در خون غلطيدند. عراق كشوری چند قومی است و گرچه حاكميت سياسی در دهه های گذشته در دست مسلمانان سنی مذهب بوده است با اين همه تصويرغالب شيعيان اين كشور تصويری مسالمت جو بوده است و حوزه های شيعی در اين مسالمت جويی نقشی كم نظير داشته اند. تاريخ سامرا شهری كه زرقاوی يكی از فجايع دينی تاريخ را در ان آفريد به علت بافت مذهبی آن نمونه تلاش تاريخی حوزه های شيعی در مسير اين مسالمت جويی است. مراجعه به تاريخ حيات ميرزای شيرازی و تاسيس مكتب سامرا در آن شهر و مشكلات اين مسالمت جويی خود به نحو كافی بيانگر اين واقعيت است. جهان اسلام بيش از هر زمان نيازمند مسالمت جويی است و گرايش های تند و كينه توزانه از هر سو سم مهلك اين انسجام منطقه ای است. در ميان ما مسلمين هنوز زرقاوی های كوچكی هستند كه راه حيات اسلام را در خشونت و كينه توزی می جويند و با ابتنای اسلام بر ديدگاه شخصی، گروهی خويش و انتقام جويی از ديگران می كوشند تا برای تحقق آرمانهای اسلام ذهنی خود خشونت بيافرينند. محكوميت آنها و طرد و رد اين گرايشها نه وظيفه هر مسلمان كه وظيفه ای انسانی است. امروز ما بيش از هر زمان ديگر نيازمند روايت های عقلانی و خشونت ستيز از اسلام هستيم و حوزه های دينی و روشنفكران بيشترين سهم را در اين ميانه بر عهده دارند. حقيقت جويی، روشن انديشی، عوام پرهيزی، مصلحت گريزی و نگرشی فرامنطقه ای، راه حيات اسلام در دنيای امروز است. بايد كشتزار رويش زرقاوی ها يا روايت های متصلب از دين را خشكانيد تا جامعه انسانی بيش از اين روی آرامش ببيند و شاهد ظهور زرقاوی های ديگر نباشد. عصر امروز می تواند با بازنگری روايت جهاد و باز تعريف "ارض الاسلام" عصر نمايش اسلامی خردورز، مبتنی بر گفتمان، ديگر انديش، مدارا محور و صلح طلب باشد و اين مهم بر عهده همه به ويژه زعمای مسلمين است. آيا ما در دروازه مفهوم حقوقی- كلامی معاهده "وستفاليا" در جهان اسلام هستيم ؟
مرجع: http://beheshtimoez.blogspot.com
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید