آفتابنیوز : اینترنت آنقدر به بخشی از زندگی ما انسانها تبدیل شده است که تصور حتی یک روز نداشتن آن، برایمان غیرممکن است. از این رو، «جف هنکوک»، از استادان دانشگاه استنفور، آزمایشهایی را در این رابطه روی دانشجویان خود انجام داده است. او قبل از سال 2008، از دانشجویانش خواست تا به مدت 48 ساعت دور از اینترنت بمانند و سپس نحوه تأثیر آن را روی دانشجویانش مورد بحث قرار داد. اما زمانی که «هنکوک» در سال 2009 به کار خود بازگشت، همه چیز دگرگون شده بود.
به گزارش نامه نیوز، او میگوید: «زمانی که سعی کردم این کار را معرفی کنم، همه دانشجویان از آن سرپیچی کردند و این تمرین را غیرممکن و غیرمنصفانه میدانستند». آنها بر سر این موضوع بحث کردند که حتی اگر یک آخر هفته هم به اینترنت دسترسی نداشته باشند، از انجام تمرینهای سایر کلاسهای دانشگاه نیز باز میمانند و زندگی اجتماعی آنها دچار چالش میشود و ممکن است دوستان و خانواده آنها نگران شوند که مبادا اتفاق ناگواری برای آنها رخ داده باشد.
این استاد که در دانشگاه به تدریس فرآیندهای روانشناسی و اجتماعی مشغول است، با مشاهده اعتراضها مجبور شد این فعالیت گروهی را منحل کند و هرگز آن را تکرار نکند. در سال 2009 موبایل جایگاه خاصی پیدا کرد و هنکوک مردد بود که آیا دانشجویانش به درخواستی که پیش از آن مطرح کرده بود، عمل میکنند یا خیر.
اما با توجه به سبک زندگی امروزی و اتصال مداوم به اینترنت این پرسش مطح میشود که چنانچه اینرنت به مدت یک روز قطع شود، چه اتفاقی میافتد؟ به نظر میرسد تأثیری که قطع یک روزه اینترنت به جا میگذارد ممکن است با آنچه انتظارش را داشتیم، کاملا متفاوت باشد.
جهان مبهوت اینترنت
در سال 1995 میلادی، کمتر از یک جمعیت جهان به صورت آنلاین از اینترنت استفاده میکردند. در واقع، در آن سالها، اینترنت وسیلهای بود که حس کنجکاوری بشر را برمیانگیخت و بیشترین کاربران آن را مردم غرب تشکیل میدادند. پس از گذشت حدود 20 سال و در زمان حال، بیش از 3/5 میلیارد نفر در دنیا به ارتباط اینترنتی دسترسی دارند که حدود نیم میلیون از انسانهای روی کره زمین را شامل میشود. البته این تعداد به طور فزایندهای رو به افزایش است به طوری که در هر ثانیه 10 نفر به کاربران اینترنت اضافه میشود.
به گزارش مرکز تحقیقای «پو»، یک پنجم تمام آمریکاییها اعلام کردهاند که به طور دائم و 73 درصد معتقد بودهاند که روزانه از اینترنت استفاده کردهاند. نمودارها در انگلیس هم وضعیت مشابهی را نشان میدهد به طوری که طبق مطالعات صورت گرفته در سال 2016، حدود 90 درصد افراد بالغ در ماههای قبل از اینترنت استفاده کرده بودند. مسالهای که بیشتر افراد شرکتکننده در این مطالعات به آن اذعان داشتند، این بود که نمیتوانستند زندگی بدون اینترنت را تصور کنند.
به عبارتی، انسانها به حدی اینترنت را وارد زندگی روزمره خود کردهاند و به آن اجازه عرصه اندام دادهاند که به هر جنبهای از زندگی آنها نفوذ کرده است و حتی به نداشتن اینترنت هم فکر نکردهاند. اما اینترنت آسیبپذیر نیست. در تئوری، میتوان نداشتن اینترنت را در مقیاس جهانی یا ملی بررسی کرد. حملات سایبری یکی از همین احتمالات است.
هکرهای خرابکار با انتشار نرمافزاهای مخرب، روترها یا مسیریابهای آسیبپذیر، آنها را تحت تأثیر قرار میدهند. روترها دستگاههایی هستند که ترافیک اینترنتی را هدایت میکنند. توقف سرورهای دامنه، قسمت آدرسهای اینترنتی هم دچار اختلالی عظیم میشود و به عنوان مثال، از لود کردن وبسایتها جلوگیری میکند.
قطع کابلهای واقع در عمق دریا که حجم بالایی از ترافیک اینترنتی را بین کشورها منتقل میکنند، با قطع ارتباط بین یک بخش از دنیا با بخش دیگر اختلال بزرگی را ایجاد میکند. این کابلها هدف آسانی برای هکرها محسوب نمیشود اما گاهی به طور تصادفی آسیب میبینند. در سال 2008، مردم خاورمیانه، هند و آسیای جنوب شرقی با قطع اینترنت در سه زمان مجزا در زمانی که کابلهای زیردریایی قطع شده با درگیر بودند، از بین رفتند.
برخی دولتها مجهز به «کلیدهای کشتار» هستند که اینترنت را در کشور خود غیرفعال میکنند. مصر این کار را در قیام «بهار عربی» در سال 2011 انجام داد تا از طریق غیرفعال کردن فعالیت اینترنت، هماهنگی فعالیت معترضان را دشوارتر کند. بهار عربی، انقلابها و اعتراضهایی است که در جنوب غربی آسیا و شمال آفریقا از سال 2010 آغاز شده و همچنان ادامه دارد.
ترکیه هم طی اعتراضها اینترنت را غیر فعال میکنند. چین هم از کلیدهای غیرفعالکننده اختصاصی استفاده میکند. سناتورهای آمریکایی نیز با ساخت کلیدهایی در آمریکا، از این کشور در برابر حملات سایبری دفاع میکنند.
ساخت یک کلید کشتار کار آسانی نیست. هر چه کشور بزرگتر و پیشرفتهتر باشد، غیرفعال کردن کامل اینترنت دشوارتر خواهد بود زیرا نقاط ارتباطی بیشماری بین شبکههای مرزهای ملی داخلی و خارجی وجود دارد. البته مهمترین عوامل ویرانگر از فضا و به دنبال طوفانهای خورشیدی عظیم ناشی میشود که شرارههایی را به زمین میفرستد و ماهوارهها، سیستمهای کامپیوتری و شبکههای برقی را تحت تأثیر قرار میدهد.
رابطه قطع اینترنت و اقتصاد
بیشتر موارد قطعی برق مدت زمان زیادی به طول نمیانجامد و همیشه شرکتها و ارائهدهندگان خدمات اینترنتی آمادهاند تا در صورت بروز مشکل، قطعیهای احتمالی را رفع کنند اما همین قطعیهای کوتاهمدت هم گاهی اثرات مخربی به جا میگذارد. در ابتدا، تأثیر قطع شدن اینترنت روی اقتصاد خیلی محسوس و شدید نبود.
در سال 2008، محققان اثرات اقتصادی قطع برق کامپیوتر و اینترنت را از سال 2000 تاکنون تحلیل کردهاند. به دنبال گزارشهای مالی دو ماهیانه از 20 شرکت، مشخص شد که اثرات مالی این اختلالات تأثیر قابل توجهی داشته است و بیشترین تأثیر مربوط به مواردی بوده است که بیشتر از چهار روز نبوده است.
محققان دریافتند که دسترسی نداشتن چند روزه به اینترنت، کارهای مردم را به تعویق میاندازد. افراد معمولا تمام کارهای خود را به واسطه اینترنت انجام میدهند اما با قطع شدن اینترنت، این کارها تنها دو یا سه روز به تأخیر میافتد. اما در برخی موارد، قطعی اینترنت برای مدتی کوتاه بهرهوری را افزایش میدهد.
محققان در مطالعه دیگری شرکتی را مورد بررسی قرار داد و مشاهده کرد که در صورت قطع شدن اینترنت، کارمندان به انجام کارهایی پرداختند که آنها را به کلی کنار گذاشته بودند به عنوان مثال با کاغذ شروع به انجام کار کردند که نتیجه کار تقویت تجارت بود. بنابراین، پژوهشگران به این نتیجه رسیدهاند که چنانچه شرکتها هر ماه فقط چند ساعت اینترنت را قطع کند، افراد به انجام کارهای عقبافتاده خود میپردازند که به بالا بردن بهرهوری کار میانجامد.
تأثیر اینترنت در مسافرتها
مقوله مسافرت در کوتاهمدت ارتباط تنگاتنگی با اینترنت ندارد اما به طور قطع، قطعی بیش از یک روز میتواند اثرگذار باشد. هواپیماها بدون اینترنت هم قادر به پرواز هستند و نیز قطارها و اتوبوسها نیز بدون اینترنت به مسیر خود ادامه میدهند. اما قطعی دراز مدت آن به طبع، اثرات منفی خود را روی تجارت به جا خواهد گذاشت.
منبع: آنا