حمايت لندن و واشنگتن از رژيم کريموف
آفتاب‌‌نیوز : 
پيش از آنکه خون تظاهر کنندگانی که برای دموکراسی قيام کرده بودند خشک شود ، کاخ سفيد کوشيد تا بطرق مختلف آنان را منزوی و مبارزاتشان را لوث کند. *
مک ليلان سخنگوی کاخ سفيد اعلام کرد که در ميان کشته شدگان شهر انديجان تعداد زيادی تندر روهای اسلامی بوده که بجای آنکه بطرق مسالمت آميز درخواستهای خود را مبنی بر استقرار دموکراسی به پيش ببرند، به اعمال خشونت بار دست زده و ديگران رانيز تشويق به خشونت نموده اند.
چگونه ميشود موضوع بالا را تفسير نمود؟ همگان ميدانند که اوضاع ازبکستان با گرجستان، اوکراين، و حتّی قرقيرستان فرق دارد، در کشورهای ذکر شده عليرغم اينکه نتيجه انتخابات از قبل معلوم بود، امّا برای احزاب مخالف امکانات ابزاز عقيده وجود داشت . امّا در ازبکستان ، در انتخاباتی که در 26 ماه دسامبر گذشته انجام گرفت، دولت برای نيروهای اپوزيسيون هيچگونه حقّی قائل نشد و آنان از هيچگونه امکان مشارکت برخوردار نبودند. اضافه بر همه اينها اينکه در ازبکستان رسانه ها ی جمعی کاملاً در اختيار دولت است واز پخش هر خبری در مخالفت با سياستهای دولت ابا ميورزد، برای مثال حتی تا دو روز پس از کشتار در شهر انديجان و در حاليکه جهانيان از آن آگاه بودند، امّا مردم تاشکند کاملاً بی خبر نگهداشته شده بودند و البته بايد گفت که در ازبکستان دست زدن به هر عمل اعتراضی عليه دولت غدغن است. برای روشن شدن مطلب کافی است که گفته شود که در هفتم دسامبر سال گذشته يک اعتراض جمعی مسالمت آميز که در مقابل سفارت انگلستان انجام گرفت باخشونت بسياری سرکوب شد و غالب قربانيان را زنان و کودکانشان تشکيل می دادند. با اين حساب چگونه مردم ازبکستان ميتوانند از راه مسالمت آميز اعتراض خود را ابراز بدارند؟
برای مثال نگاهی بيندازيم به زندانی شدن بيست و پنج نفر بازاری که به اتهام بنياد گرائی اسلامی در زندان بسر ميبردند وبتوسط مردم از زندان آزاد شدند. اگر اينان آزاد نميشدند چه وضعی در انتظار شان بود. در ازبکستان اتهام جنائی و سياسی در حّق 99% زندانيان اعمال ميشود و در زندانهائی که شکنجه با تمام شدت ادامه دارد، ديگر هيچ دليلی کار برد ندارد، شايد مرا به اغراق گوئی متهم کنيد، امّا من شما را به گزارش "تيوفان بوفين" پرفسور وگزارشگر سازمان ملل متحد که تخصّص ايشان در امور مسائل زندانيان و شکنجه ميباشد، احاله ميدهم ايشان گزارش دقيقی در 300 صفحه در مورد چگونگی شکنجه و ابزارهای شکنجه گری را در زندانهای اوزبکستان تهيه نموده و توضيج داده که هدف از اعمال شکنجه در زندانهای ازبکستان اقرار گيری از زندانيهای ازبکی برای دو تشکيلات ميباشد.
اطلاعاتی که اينان از طريق اعمال شکنجه بدست ميآورند هيچگونه اعتباری ندارد و من بهنگام سفير بودنم در تاشکند کوشيدم تا اين اعمال جنايتکارانه را متوقف و دولت انگلستان رامسئول آن معّرفی کنم . اين موضوع موجب شد تا من کارم را از دست بدهم. امّا آنچه که مهم و مسلم است نه درستی معلومات و اعترافات بدست آمده ، بلکه سير اين اعمال وسيله رونق گيری بازار " اسلام کريموف" بعنوان غلام حلقه بگوش جورج بوش ميباشد. در دستگاه اداری بوش کمتر شخصی راميتوان يافت که از کريموف با القابهای گوناگون ياد نکند. هيچکدام آنان در مورد انتخابات آزاد در ازبکستان صحبتی بميان نميآوردند. تصادفی نيست که دولت آمريکا تنها در سال 2002 پانصد ميليون دلار کمک اقتصادی ، 120 ميليون دلار کمک نظامی و 80 ميليون دلار کمک امنيتی در اختيار کريموف قرار داده است .
پايکاه نظامی آمريکا در ازبکستان تنها برای مبارزه با " تروريسم" در افغانستان نيست بلکه بنا بگفته رامسفلد هدف اصلی آن محاصره منطقه " خاور ميانه بزرگ " و يا کشيدن کمربندی در اطراف حلقه های چاه و منابع گاز از خاور ميانه تا قفقاز و آسيای ميانه ميباشد. با اين حساب کشتار ازبکهای اديجان از نظر کريموف و آمريکا چيزی به حساب نميآيد و چه کسی به آنان اهميت خواهد داد؟
سال گذشته من برای ملاقات با رهبران اپوزيسيون به شهر انديجان در ازبکستان رفته و با آنان ملاقات نمودم. با تأکيد ميتوانم بگويم که آنان تعلّقات اسلامی ندارند و آن چه که من ميخواهم بگويم اينستکه اينان به ا ين دليل کشتار شدند، تا آرامش وزارت خارجه آمريکا فراهم شده باشد، آنان قربانيان سياست بوش و رامسفلد شدند. زمان زيادی طول نخواهد کشيد که فريبکاريهای " جک استراو" را خواهيم ديد و تأکيداً دولت آمريکا که برنامه گسترده ای تحت نام " حقوق بشر" در ازبکستان براه خواهد انداخت .
---------------------------------------------
* لازم به تذکر است که طبق آخرين آمار ، حدود هزار نفر از مردم انديجان توسط رژيم وابسته به امريکای " کريموف " کشته شده اند .
پيش از آنکه خون تظاهر کنندگانی که برای دموکراسی قيام کرده بودند خشک شود ، کاخ سفيد کوشيد تا بطرق مختلف آنان را منزوی و مبارزاتشان را لوث کند. * مک ليلان سخنگوی کاخ سفيد اعلام کرد که در ميان کشته شدگان شهر انديجان تعداد زيادی تندر روهای اسلامی بوده که بجای آنکه بطرق مسالمت آميز درخواستهای خود را مبنی بر استقرار دموکراسی به پيش ببرند، به اعمال خشونت بار دست زده و ديگران رانيز تشويق به خشونت نموده اند.
چگونه ميشود موضوع بالا را تفسير نمود؟ همگان ميدانند که اوضاع ازبکستان با گرجستان، اوکراين، و حتّی قرقيرستان فرق دارد، در کشورهای ذکر شده عليرغم اينکه نتيجه انتخابات از قبل معلوم بود، امّا برای احزاب مخالف امکانات ابزاز عقيده وجود داشت . امّا در ازبکستان ، در انتخاباتی که در 26 ماه دسامبر گذشته انجام گرفت، دولت برای نيروهای اپوزيسيون هيچگونه حقّی قائل نشد و آنان از هيچگونه امکان مشارکت برخوردار نبودند. اضافه بر همه اينها اينکه در ازبکستان رسانه ها ی جمعی کاملاً در اختيار دولت است واز پخش هر خبری در مخالفت با سياستهای دولت ابا ميورزد، برای مثال حتی تا دو روز پس از کشتار در شهر انديجان و در حاليکه جهانيان از آن آگاه بودند، امّا مردم تاشکند کاملاً بی خبر نگهداشته شده بودند و البته بايد گفت که در ازبکستان دست زدن به هر عمل اعتراضی عليه دولت غدغن است. برای روشن شدن مطلب کافی است که گفته شود که در هفتم دسامبر سال گذشته يک اعتراض جمعی مسالمت آميز که در مقابل سفارت انگلستان انجام گرفت باخشونت بسياری سرکوب شد و غالب قربانيان را زنان و کودکانشان تشکيل می دادند. با اين حساب چگونه مردم ازبکستان ميتوانند از راه مسالمت آميز اعتراض خود را ابراز بدارند؟
برای مثال نگاهی بيندازيم به زندانی شدن بيست و پنج نفر بازاری که به اتهام بنياد گرائی اسلامی در زندان بسر ميبردند وبتوسط مردم از زندان آزاد شدند. اگر اينان آزاد نميشدند چه وضعی در انتظار شان بود. در ازبکستان اتهام جنائی و سياسی در حّق 99% زندانيان اعمال ميشود و در زندانهائی که شکنجه با تمام شدت ادامه دارد، ديگر هيچ دليلی کار برد ندارد، شايد مرا به اغراق گوئی متهم کنيد، امّا من شما را به گزارش "تيوفان بوفين" پرفسور وگزارشگر سازمان ملل متحد که تخصّص ايشان در امور مسائل زندانيان و شکنجه ميباشد، احاله ميدهم ايشان گزارش دقيقی در 300 صفحه در مورد چگونگی شکنجه و ابزارهای شکنجه گری را در زندانهای اوزبکستان تهيه نموده و توضيج داده که هدف از اعمال شکنجه در زندانهای ازبکستان اقرار گيری از زندانيهای ازبکی برای دو تشکيلات ميباشد.
اطلاعاتی که اينان از طريق اعمال شکنجه بدست ميآورند هيچگونه اعتباری ندارد و من بهنگام سفير بودنم در تاشکند کوشيدم تا اين اعمال جنايتکارانه را متوقف و دولت انگلستان رامسئول آن معّرفی کنم . اين موضوع موجب شد تا من کارم را از دست بدهم. امّا آنچه که مهم و مسلم است نه درستی معلومات و اعترافات بدست آمده ، بلکه سير اين اعمال وسيله رونق گيری بازار " اسلام کريموف" بعنوان غلام حلقه بگوش جورج بوش ميباشد. در دستگاه اداری بوش کمتر شخصی راميتوان يافت که از کريموف با القابهای گوناگون ياد نکند. هيچکدام آنان در مورد انتخابات آزاد در ازبکستان صحبتی بميان نميآوردند. تصادفی نيست که دولت آمريکا تنها در سال 2002 پانصد ميليون دلار کمک اقتصادی ، 120 ميليون دلار کمک نظامی و 80 ميليون دلار کمک امنيتی در اختيار کريموف قرار داده است .
پايکاه نظامی آمريکا در ازبکستان تنها برای مبارزه با " تروريسم" در افغانستان نيست بلکه بنا بگفته رامسفلد هدف اصلی آن محاصره منطقه " خاور ميانه بزرگ " و يا کشيدن کمربندی در اطراف حلقه های چاه و منابع گاز از خاور ميانه تا قفقاز و آسيای ميانه ميباشد. با اين حساب کشتار ازبکهای اديجان از نظر کريموف و آمريکا چيزی به حساب نميآيد و چه کسی به آنان اهميت خواهد داد؟
سال گذشته من برای ملاقات با رهبران اپوزيسيون به شهر انديجان در ازبکستان رفته و با آنان ملاقات نمودم. با تأکيد ميتوانم بگويم که آنان تعلّقات اسلامی ندارند و آن چه که من ميخواهم بگويم اينستکه اينان به ا ين دليل کشتار شدند، تا آرامش وزارت خارجه آمريکا فراهم شده باشد، آنان قربانيان سياست بوش و رامسفلد شدند. زمان زيادی طول نخواهد کشيد که فريبکاريهای " جک استراو" را خواهيم ديد و تأکيداً دولت آمريکا که برنامه گسترده ای تحت نام " حقوق بشر" در ازبکستان براه خواهد انداخت .
---------------------------------------------
* لازم به تذکر است که طبق آخرين آمار ، حدود هزار نفر از مردم انديجان توسط رژيم وابسته به امريکای " کريموف " کشته شده اند .
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید