آفتابنیوز : امروزه ووشو یک ورزش بینالمللی است که زیر نظر فدراسیون بینالمللی ووشو اداره میشود و مسابقات قهرمانی جهان این رشته از سال ۱۹۹۱ هر دو سال یک بار برگزار میشود.
ووشو در ایران نیز از ورزشهای پرطرفدار به شمار میآید و به دلیل تنوع حرکات نسبت به دیگر ورزشهای رزمی علاقه مندان زیادی را به خود جذب کرده است. این ورزش طی چند سال اخیر در کشور پیشرفت زیادی داشته است و در همه ردههای سنی و در دو بخش آقایان و بانوان قهرمانان و مدال آوران زیادی را پرورش داده است.
نوید مکوندی زاده متولد یک مهر 1361 اهل اصفهان، ساکن شاهین شهر و عضو ثابت تیم ملی ووشو ایران است. او تاکنون توانسته مدالهای آسیایی و جهانی زیادی کسب کند و به عنوان برترین ووشو کار جهان شناخته شود. این تالو کار با تجربه تیم ملی ووشو در مهر ماه امسال نیز برای چندمین بار در مسابقات جهانی روسیه موفق به کسب مدال طلای جهان شد و عنوان قهرمان قهرمانان را کسب کرد؛ گفت و گو با این قهرمان ورزشی را در زیر بخوانید:
از چه زمانی ورزش را شروع کردید؟
ورزش ژیمناستیک را از پنج سالگی شروع کردم و در سن هفت سالگی با کاراته، کار خود را ادامه دادم. در سن یازده سالگی وارد رشته ووشو شدم و از آن سال تا الان که حدود بیست و چندی سال است دراین رشته فعالیت میکنم. بنده رشته ووشو را با مربیانی از جمله بهرام ابطحی، سید رسول حسینی خواه، مسعود محسنی و هومن و نصیر ملک پور شروع و ادامه دادم.
چه شد که به ووشو علاقه مند شدید؟
من از ابتدا ورزش ووشو را به دلیل تنوع زیاد حرکات و سوپراستارهای سینمایی که داشت انتخاب کردم، پیش از اینکه بدانم حتی نام این رشته چیست به حرکات آن علاقه مند شدم. بعد که به شاهین شهر رفتیم متوجه شدم که این همان رشته ای است که مد نظر من بوده است و با تشویق برادرم وارد این رشته شدم و آن را ادامه دادم و توانستم به موفقیتهای چشمگیری برسم.
از چه سالی وارد تیم ملی شدید و آخرین مدالی که به دست آوردید مربوط به کدام مسابقات و چه مدت پیش است؟
من از سال 1382 به طور رسمی وارد تیم ملی ایران شدم و از سال 1385 تا کنون عضو ثابت تیم ملی بودهام و آخرین مدالی که به دست آوردم تقریباً 10 مهر 96 در مسابقات جهانی روسیه که خوشبختانه توانستم با مدال طلا برگردم.
تا کنون چه عنوانهای دیگری کسب کردهاید؟
سال 2007 طلای مسابقات جهانی، سال 2011 نقره مسابقات جهانی، سال 2012 نقره مسابقات آسیایی، سال 2013 طلای مسابقات جهانی، 2014 دو مدال کسب کردم یکی طلای مسابقات جهانی مالزی و یکی هم طلای المپیک ورزشهای رزمی، سال 2015 نقره مسابقات آسیایی، سال 2016 که بنده شرکت نکردم و در سال 2017 خداراشکر توانستم طلای مسابقات جهانی را به دست بیاورم. پیش از آن قهرمان قهرمانان شدم و به عنوان بهترین بازیکن غیر چینی دعوت نامه از طرف فدارسیون جهانی ووشو داشتم که این افتخاری بوده است که برای اولین بار برای یک ورزشکار غیر چینی به دست آمد. بنده را دعوت کردند به عنوان برترین ووشو کار جهان. آنجا توانستم به عنوان مهمان ویژه اجرای نمایش داشته باشم و همچنین طلای مسابقات غرب آسیا و طلای جام ریاست جمهوری و قهرمان قهرمانان را نیز در کارنامه خود دارم.
کدام مدالتان برای خودتان دلچسب تر بود؟
هر کدام از مدالهایم شیرینی خاص خودش را دارد. هیچکدام از مدالهایم چه آسیایی، چه جهانی، چه قهرمان قهرمانان شیرینی متفاوتی ندارد و برایم فرقی نمیکند ولی دعوت بنده به عنوان بهترین ورزشکار در مسابقات داخلی چین بزرگترین افتخار ورزشی بنده بوده است.
الگوی ورزشی شما چه کسانی بودهاند؟
الگوی ورزشی من یکی از بزرگترین هنرمندان چین یعنی آقای "جکی چان" بوده است، چون او از سن پایین عضو تیم ملی بوده و به عنوان بهترین کسی که توانسته ووشو را به دنیا معرفی کند الگوی ورزشی من بوده و است و همین طور "جت لی" که از هفت سالگی تا یازده سالگی عضو تیم ملی ووشو بود و بعد هم به عنوان سوپر استار توانست حق مطلب را در نمایش ووشو به جهانیان ادا کند.
آیا از شما به عنوان یک قهرمان ملی از سوی وزرات ورزش و دست اندرکاران ورزشی در دولت حمایت میشود؟
متاسفانه این یک حرف کلیشه ای است که تمام ورزشکاران میزنند و بنده هم از این قاعده مستثنی نیستم؛ نه متاسفانه این اتفاق به آن شکلی که باید صورت بگیرد، اتفاق نمیافتد. ورزشکاران ایران در رشتههای توپی و آن هم در واقع فوتبال تیمهای مطرح از حمایت دولت برخوردارند. مطمئن باشید که از هیچ یک از ورزشهای ما آن حمایتهای لازم صورت نمیگیرد چه ورزشهای المپیکی و چه غیر المپیکی. اگر دقت کنید متوجه میشوید که بیشتر مدالهای ما در ورزشهایی است که به صورت انفرادی انجام میشود ولی متاسفانه هیچ حمایت قابل توجهی از طرف دولت و مسولان صورت نمیگیرد که ما بتوانیم با ذهنی باز و به صورت حرفه ای به ورزشمان ادامه دهیم.
آیا همه وقت خود را صرف ورزش میکنید؟
متاسفانه به دلیل مسائل اقتصادی همه وقتم صرف ورزش نمیشود و این یکی از بزرگترین مشکلات من است. ما ورزشکاران اگر تنها به ورزش بپردازیم، نمیتوانیم زندگی خوبی داشته باشیم و اگر هم بخواهیم به زندگی خوب فکر کنیم، نمیتوانیم به ورزشمان برسیم در واقع باید حد وسط را داشته باشیم و به سختی این را کنترل کنیم که حداقل در مسیر موفقیتمان مستدام باشیم.
وضعیت این ورزش را در اصفهان چگونه ارزیابی میکنید؟
خوشبختانه رشته ووشو در استان اصفهان در سنین پایه و نونهالان، نوجوانان و بزرگسالان در دو بخش آقایان و بانوان توانسته بهترین مدالها را کسب کند و همین طور چون این رشته از سنین پایین شروع میشود تمام مربیان بر روی آن تمرکز لازم را دارند و میتوانند استعداد یابی کنند. همچنین رقابت بسیار نزدیکی در هر دو بخش آقایان و بانوان وجود دارد که کار را خیلی سخت میکند.
آینده ووشو را در کشور چه طور میبینید؟
به نظر من این رشته در اوج خود است و از این هم بهتر خواهد شد در صورتی که حمایتهای لازم از ما بشود و تنها حامی ما فدراسیون ووشو نباشد، فدراسیون ووشو با این شرایط سخت اقتصادی بهترین شرایط را برای ما فراهم میکند من از این بابت از این فدراسیون تشکر میکنم و خواهش من از مسولانی که که در این رابطه صاحب نظر هستند این است که رسیدگی بیشتری به رشتههای رزمی و انفرادی داشته باشند. اگر دقت کنید در کشور چین در یک سری از رشتههای ورزشی که نتوانستند به موفقیتی برسند سرمایه و تمرکزشان را روی بقیه رشتهها گذاشتند مانند: ژیمناستیک، شنا، ووشو، کاراته و...و اکثر مدالهایشان را در این رشتهها به دست میآوردند و میبینید که همیشه در المپیکها و مسابقات بزرگ به عنوان مدال آور ترین کشور ظاهر میشوند.