نااطمینانی دامن هنر را گرفته است!
فیلمنامه‌ای از وزارت محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز تولید می‌گیرد و با هزینه‌های بالا و بالاوپایین‌های فراوان تولید می‌شود، در مرحله بعد مجوز اکران نیز صادر می‌شود اما ناگاه با چند نامه یا اعمال سلیقه‌های شخصی فیلمی که زحمات زیادی برای تولید آن کشیده شده، از اکرانش ممانعت بعمل می‌آید یا اگر اکران هم شده باشد از روی پرده بیرون می‌آید.
آفتاب‌‌نیوز :
سرویس فرهنگی*- امروزه هنر جایگاهی جدایی‌ناپذیر و درهم تنیده با زندگی بشر ایجاد کرده است و با تمامی سنین و اقشار جامعه به‌گونه‌ای ارتباط برقرار ساخته و نمی‌توان به سادگی از آن گذر کرد.
متاسفانه در سال‌های اخیر ما فقط این روی سکه و محصول نهایی را می‌بینیم و خبر از روی دیگر آن نداریم.
چند سالی است که شاهد ناامنی بسیار در فضای هنر می‌باشیم و این عدم اطمینان بیشتر در فضای سینما رخ می‌نماید. اکنون به چند نمونه از این نااطمینانی‌ها اشاره خواهم کرد.
امروزه بیش از قبل شاهد لغو اکران فیلمهای مجوزدار هستیم که واقعا پدیده جالبی است!
فیلمنامه‌ای از وزارت محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی مجوز تولید می‌گیرد و با هزینه‌های بالا و بالاوپایین‌های فراوان تولید می‌شود، در مرحله بعد مجوز اکران نیز صادر می‌شود اما ناگاه با چند نامه یا اعمال سلیقه‌های شخصی فیلمی که زحمات زیادی برای تولید آن کشیده شده، از اکرانش ممانعت بعمل می‌آید یا اگر اکران هم شده باشد از روی پرده بیرون می‌آید.
امروزه این جنبه از نااطمینانی و عدم امنیت بیشتر دامن‌گیر کارگردانان و تهیه‌کنندگان عزیز شده است که دیگر اطمینان‌خاطر جهت تولید آثار خود ندارند و این امر گاهی موجب ساخته شدن فیلمهای بی‌ارزش و بی‌محتوایی می‌شود که صرفا موجب اتلاف وقت مخاطب می‌شود.
جنبه دیگری از نااطمینانی که اثرات منفی بسیاری بر فضای فیلم وسینمای کشور می‌گذارد مربوط به بازیگران است که عموم مردم آن‌ها را سلبریتی و مرفهین جامعه می‌دانند اما آگاه نیستند که این عزیزان چه حجم از ریسک و استرس را تحمل می‌کنند.
این موارد ناشی از نبود قوانین حمایتی از بازیگران می‌باشد. بازیگر همواره ترس حذف شدن از چرخه سینما را دارد و از طرفی بدلیل ترس از مسائل مالی در دوران بازنشستگی مجبور به پذیرش هر نقش و کاراکتری در سینما می‌شود و گاهی دیده می‌شود که بازیگران بزرگ و مطرح در چه نقش‌های پست و نامناسبی ایفای نقش می‌کنند. اگر در مجموعه قوانین ما جایگاهی برای حمایت از سینماگران وجود داشت تا با آرامش خاطر بتوانند فیلمنامه مورد نظر و منطبق با هنجارهای نظام را بنویسند و ترسی از عدم اکرانش نداشته باشند و از آن طرف قوانینی در حمایت از بازیگران در دوران بازنشستگی و پایان فعالیت هنری وجود داشته باشد تا بتوانند با فراغ بال و آرامش خاطر نقش‌های خود را برگزینند و بازی در هر پروژه‌ای را نپذیرند، بصورت خودبخود یک پالایش و تحول کلی در سینمای ایران بوجود خواهد آمد و ما دیگر شاهد تولید فیلمهای بی‌محتوا در فضای سینمایی کشور نخواهیم بود. قطعا وضع این قوانین نیز، تاثیر روانی بسیاری بر سینماگران و مردم خواهد داشت که منجر به دورشدن فضای سینما از حواشی می‌شود و به جایگاه والای خود خواهد رسید.
*محمد وجدانی، پژوهشگر حوزه اقتصاد وفرهنگ
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید