گزارش خبرگزاری فرانسه از خیابان‌های تهران
اینجا کسی از تحریم نمی ترسد
آفتاب‌‌نیوز : 
خبرنگار خبرگزاری فرانسه، پس از گشتی در خیابان‌های تهران در گفت‌وگو با مردم در این زمینه گزارشی تهیه کرده است که در پی می‌آید:
حسین ایزدپناه، که در یک صرافی در خیابان جمهوری کار می‌کند، می‌گوید: ما تمام این سال‌ها با تحریم‌های آمریکا مواجه بوده‌ایم و این مساله برخلاف آنچه که غرب تصور می‌کند، مشکل خیلی بزرگی را برای ما به وجود نیاورده است.
این جوان 24 ساله که فارغ‌التحصیل علوم سیاسی است و مانند بسیاری از جوانان ایرانی در زمینه‌ای بی‌ارتباط با رشته‌اش کار می‌کند، می‌افزاید: البته این موضوع می‌تواند بر تورم تإثیر بگذارد که به هر حال همواره رو به افزایش است.
نویسنده با اشاره به اینکه شورای امنیت سازمان ملل تا روز پنجشنبه به ایران مهلت داده بود که غنی‌سازی اورانیوم را متوقف کند و یا با تحریم‌های سازمان ملل مواجه شود، می‌افزاید: مقامات ایران تاکنون هیچ نشانه‌ای از پذیرش این درخواست نشان نداده‌اند.
او سپس یادآور می‌شود: که آمریکا پس از وقوع انقلاب اسلامی در ایران و ماجرای تصرف سفارت آمریکا در تهران تحریم‌هایی را بر ضد ایران اعمال کرده است که براساس آن شرکت‌های آمریکایی و نمایندگی‌های آنها در سایر کشورها از هرگونه رابطه اقتصادی با ایران منع شده‌اند.
در ادامه گزارش به نقل از داریوش احسانی، یک معلم بازنشسته 60 ساله آمده است: این تحریم‌ها بی‌نتیجه است زیرا اکنون سرمایه‌گذاری خارجی چندانی نداریم.
او نیز مانند بسیاری از ایرانی‌ها از پیشرفت هسته‌ای و تکنولوژیکی کشورش خوشحال است اما در عین حال هشدار می‌دهد که مقامات ایران باید درمورد عواقب این فعالیت‌ها نیز هشیار باشند و به‌گونه‌ای عمل کنند که مشکلات و محدودیت‌های جدی برای کشورمان ایجاد نشود.
نویسنده می‌افزاید: برای بسیاری از ایرانی‌ها همانند محسن روزبهانی، جوان 19 ساله تهرانی، این تحریم‌ها بسیار انتزاعی و دور از ذهن است.
او می‌گوید تصور خاصی از اینکه این تحریم‌ها به چه معنی است و چه نتایجی برای ایران خواهد داشت، ندارد.
نویسنده سپس با اشاره به تلاش‌های آمریکا برای متحد ساختن اعضای شورای امنیت برای تحریم ایران می‌نویسد، احتمالا این تحریم‌ها با عدم صدور ویزا برای مقامات ایران، مسدود ساختن دارایی‌های خارجی این کشور آغاز شده و با تهدید به ممانعت از سرمایه‌گذاری بانک‌ها و شرکت‌های خارجی در ایران ادامه خواهد یافت.
او بار دیگر به سراغ مردم می‌رود و می‌نویسد: خیابان جمهوری تهران مملو از فروشگاه‌های لوازم الکتریکی و لوازم خانگی است. آرش عمویی، فروشنده 30 ساله‌ای که در این خیابان مغازه دارد، فکر نمی‌کند این تحریم‌ها تأثیر چندانی بر شغل او داشته باشد. او می‌گوید: همیشه طرف سومی وجود دارد که از آن طریق کالاها وارد ایران شود، ولی فشار اصلی بر مصرف‌کننده‌ها خواهد بود که مجبورند قیمت‌های بالاتری بپردازند.
شاهین توتونچی 35 ساله، یکی از همکاران او نیز نظر مشابهی دارد و معتقد است تحریم‌ها تنها راه را، برای قاچاقچیان هموار می‌سازد و باعث ضربه به اقتصاد ایران می‌شود که در حال حاضر نیز چندان وضعیت مساعدی ندارد.
اما او می‌افزاید: ایران همیشه راهی برای خروج از مخمصه پیدا می‌کند و معتقد است مقامات ایران سرانجام پس از گرفتن برخی امتیازها به توافق خواهند رسید.
او که معمولا اخبار رسانه‌ها خارجی را دنبال می‌کند چندان به آنها اعتماد ندارد و می‌گوید: وضعیت نه آنقدر که رسانه‌های خارجی وانمود می‌کنند وحشتناک است و نه آنقدر که تلویزیون ایران می‌گوید دلپذیر است.
او در پایان تأکید می‌کند: فکر نمی‌کنم جنگی در پیش باشد و امیدوارم ایران بتواند به حقوقش دست یابد و جایگاه مناسبی برای خود در جهان به دست آورد بدون اینکه هزینه زیادی برای آن متحمل شود.
خبرنگار خبرگزاری فرانسه، پس از گشتی در خیابان‌های تهران در گفت‌وگو با مردم در این زمینه گزارشی تهیه کرده است که در پی می‌آید: حسین ایزدپناه، که در یک صرافی در خیابان جمهوری کار می‌کند، می‌گوید: ما تمام این سال‌ها با تحریم‌های آمریکا مواجه بوده‌ایم و این مساله برخلاف آنچه که غرب تصور می‌کند، مشکل خیلی بزرگی را برای ما به وجود نیاورده است.
این جوان 24 ساله که فارغ‌التحصیل علوم سیاسی است و مانند بسیاری از جوانان ایرانی در زمینه‌ای بی‌ارتباط با رشته‌اش کار می‌کند، می‌افزاید: البته این موضوع می‌تواند بر تورم تإثیر بگذارد که به هر حال همواره رو به افزایش است.
نویسنده با اشاره به اینکه شورای امنیت سازمان ملل تا روز پنجشنبه به ایران مهلت داده بود که غنی‌سازی اورانیوم را متوقف کند و یا با تحریم‌های سازمان ملل مواجه شود، می‌افزاید: مقامات ایران تاکنون هیچ نشانه‌ای از پذیرش این درخواست نشان نداده‌اند.
او سپس یادآور می‌شود: که آمریکا پس از وقوع انقلاب اسلامی در ایران و ماجرای تصرف سفارت آمریکا در تهران تحریم‌هایی را بر ضد ایران اعمال کرده است که براساس آن شرکت‌های آمریکایی و نمایندگی‌های آنها در سایر کشورها از هرگونه رابطه اقتصادی با ایران منع شده‌اند.
در ادامه گزارش به نقل از داریوش احسانی، یک معلم بازنشسته 60 ساله آمده است: این تحریم‌ها بی‌نتیجه است زیرا اکنون سرمایه‌گذاری خارجی چندانی نداریم.
او نیز مانند بسیاری از ایرانی‌ها از پیشرفت هسته‌ای و تکنولوژیکی کشورش خوشحال است اما در عین حال هشدار می‌دهد که مقامات ایران باید درمورد عواقب این فعالیت‌ها نیز هشیار باشند و به‌گونه‌ای عمل کنند که مشکلات و محدودیت‌های جدی برای کشورمان ایجاد نشود.
نویسنده می‌افزاید: برای بسیاری از ایرانی‌ها همانند محسن روزبهانی، جوان 19 ساله تهرانی، این تحریم‌ها بسیار انتزاعی و دور از ذهن است.
او می‌گوید تصور خاصی از اینکه این تحریم‌ها به چه معنی است و چه نتایجی برای ایران خواهد داشت، ندارد.
نویسنده سپس با اشاره به تلاش‌های آمریکا برای متحد ساختن اعضای شورای امنیت برای تحریم ایران می‌نویسد، احتمالا این تحریم‌ها با عدم صدور ویزا برای مقامات ایران، مسدود ساختن دارایی‌های خارجی این کشور آغاز شده و با تهدید به ممانعت از سرمایه‌گذاری بانک‌ها و شرکت‌های خارجی در ایران ادامه خواهد یافت.
او بار دیگر به سراغ مردم می‌رود و می‌نویسد: خیابان جمهوری تهران مملو از فروشگاه‌های لوازم الکتریکی و لوازم خانگی است. آرش عمویی، فروشنده 30 ساله‌ای که در این خیابان مغازه دارد، فکر نمی‌کند این تحریم‌ها تأثیر چندانی بر شغل او داشته باشد. او می‌گوید: همیشه طرف سومی وجود دارد که از آن طریق کالاها وارد ایران شود، ولی فشار اصلی بر مصرف‌کننده‌ها خواهد بود که مجبورند قیمت‌های بالاتری بپردازند.
شاهین توتونچی 35 ساله، یکی از همکاران او نیز نظر مشابهی دارد و معتقد است تحریم‌ها تنها راه را، برای قاچاقچیان هموار می‌سازد و باعث ضربه به اقتصاد ایران می‌شود که در حال حاضر نیز چندان وضعیت مساعدی ندارد.
اما او می‌افزاید: ایران همیشه راهی برای خروج از مخمصه پیدا می‌کند و معتقد است مقامات ایران سرانجام پس از گرفتن برخی امتیازها به توافق خواهند رسید.
او که معمولا اخبار رسانه‌ها خارجی را دنبال می‌کند چندان به آنها اعتماد ندارد و می‌گوید: وضعیت نه آنقدر که رسانه‌های خارجی وانمود می‌کنند وحشتناک است و نه آنقدر که تلویزیون ایران می‌گوید دلپذیر است.
او در پایان تأکید می‌کند: فکر نمی‌کنم جنگی در پیش باشد و امیدوارم ایران بتواند به حقوقش دست یابد و جایگاه مناسبی برای خود در جهان به دست آورد بدون اینکه هزینه زیادی برای آن متحمل شود.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید