استفان هاوکینگ درگذشت
استیون هاوکینگ فیزیکدان و کیهان شناس برجسته بریتانیایی که به رغم بیماری و ناتوانی جسمی به نابغه ای در زمینه تخصصی خود بدل شده بود، در سن 76 سالگی در گذشت.
آفتاب‌‌نیوز :
خبرگزاری آسوشیتد پرس به نقل از سخنگوی خانواده هاوکینگ از مرگ «استیون ویلیام هاوکینگ» خبر داد.
استیون هاوکینگ به رغم بیماری موسوم به ALS که از سن 21 سالگی از آن رنج می برد، و در شرایطی که امیدی به حتی 25 سالگی‌اش نبود، به یکی از فیزیکدانان و کیهان شناسان برجسته و خبرساز جهان تبدیل شد.
او به خاطر فعالیت در زمینهٔ کیهان شناسی و جاذبه کوانتوم به ویژه در زمینه سیاه چاله، شناخته شد. کتاب تاریخچه زمان او که با رکوردی 237 هفته ای به عنوان پرفروش‌ترین کتاب در بریتانیا باقی ماند باعث شهرتش شد.
هاوکینگ قرار بود با سرمایه گذاری «سر ریچارد برنسون» میلیارد بریتانیایی و مدیر خطوط هوایی ویرجین آتلانتیک، و با فضاپیمای «ویرجین گلکتیک» او به سفری فضایی برود.
بیماری هاوکینگ به گونه ای بود که از هر گونه حرکت عاجز بود؛ نه می توانست بنشیند، نه برخیزد، و نه راه برود. او حتی قادر به حرکت دست و پایش نبود و توانایی سخن گفتن نیز نداشت.
اما هیچ کدام از این محدودیت ها او را از تلاش باز نداشت و در زمینه فیزیک و کیهان شناسی، یکی از برجسته ترین چهره های جهان شد.
منبع: ایرنا
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
انتشار یافته: ۱۶
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید
معجزه پرستاری خوب با حقوق مکفی را که پنجاه سال افزایش عمر داد برای جهانیان جالب بود .
انسان خوبی بود و به خاطر همین ما برایش دعا می کنیم
وارد این بحث نمی شوم که شوربختی و معلولیت او شاید باعث این عناد و سرکشی شده بود ذاتا این مطلبی است بین او و پروردگار ... اما آیا ماتریالیست بودن یا اظهار عدم اعتقاد به خداوند این اجازه را به انسان ها می دهد که از درجه ی انسانیت تنزل کنند؟ قطعا نه و همکار بنده اتفاقا اگر به زندگی آقای هاوکینگ و سایر اظهارات او - به غیر از مساله اعتقاد به ذات باریتعالی - توجه می کرد می فهمید که او در هر صورت به نیکی و انسانیت معتقد بوده است نه به دلیل این که معلولیت امکان شرارت را از او گرفته است! چون به روابط انسانی در جوامع و به اهمیت تک تک انسان ها معتقد بوده است ...
در هر صورت همه از دنیا خواهیم رفت ... عده ای با علم به آن چه پس از مرگ در انتظار ماست ... و حتی مشتاقانه به مرگ می نگریم و عده ای - مانند همکار بنده - آن را پایان همه چیز می دانند .... اما میان همین دسته ی دوم اکثریت با کسانی است که دست کم به قواعدی در زندگی خود معتقدند و انسانیت برایشان ارزش است
این افراد هم مورد احترام مردم هستند و شاید نامیرا چون شرارت را در زندگی پیشه نکرده اند
به هر صورت برای یک انسان خوب همیشه می شود دعا کرد