نامه بنیانگذار ج.ا.ا محرمانه نبوده است
پاسخ هاشمی به منتقدان
آفتاب‌‌نیوز : 
متن كامل توضیح دفتر هاشمی رفسنجانی که نسخه‌ای از آن برای آفتاب ارسال شده به این شرح است:
پس از انتشار نامه حضرت امام (ره) برخی اشخاص حقیقی و حقوقی و نشریات اظهار داشتند كه این نامه جزء اسناد محرمانه بوده و چاپ آن در این زمان مناسب نبود. در خصوص این موضوع توضیحات ذیل ضروری به نظر می‌رسد:
١- نامه حضرت امام (ره) در آن تاریخ در جلسه‌ای در مقر ریاست جمهوری با حضور جمع زیادی از مسوولان، نمایندگان، فرماندهان نظامی و علمای بلاد قرائت شد و نسخه‌هایی از دست خط ایشان به تعدادی از مسوولان داده شد.
٢- واژه «محرمانه» در فرهنگ و ادبیات سیاسی بار معنایی خاصی دارد. قاعده و قانون در تعریف اسناد طبقه‌بندی شده این است كه به میزان حساسیت سند، بر روی آن عبارت محرمانه و... تا سری حك می‌شود. در صورتی كه این نامه فاقد هرگونه طبقه‌بندی بوده است.
٣- توجه همگان را به این نكته مهم جلب می‌نماییم كه سال‌هاست این نامه روی سایت‌های اینترنتی قرار گرفته و برای همگان نه تنها در داخل حتی در خارج از كشور قابل دسترسی بوده و هنوز هم در بعضی سایت‌ها هست.
٤- ضمن احترام و ارج نهادن به رشادت‌ها و خدمات و زحمات همه فرماندهان بزرگوار و رزمندگان حماسه‌ساز هشت سال دفاع مقدس، فلسفه انتشار این نامه صرفا پاسخ روشن و بدون ابهام توسط شخص امام (ره) به شبهات و تشكیك‌هایی احتمالی بود كه در مورد علل ختم جنگ عنوان می‌شد. برخی آن را ناشی از سیاسی‌كاری سیاسیون و برخی ناشی از مجموعه‌ی عواملی از محدودیت‌ها و شرایط و مقتضیات داخلی و بین‌المللی آن زمان برمی‌شمردند و متاسفانه در ماه‌های اخیر شبهات دیگری نیز در مورد پذیرش قطعنامه مطرح گردید كه برای نسل جدید ابهامات بیشتری ایجاد كرد. ضمنا انتشار این پیام به منظور منفی نشان دادن گزارش فرماندهی سپاه در آن زمان برای مشخص كردن نیازهای جبهه نبوده، بلكه دلیل بر تاثیر آن گزارش در واقع‌بینی مسوولان و كمك به تصمیم‌گیری امام راحل است و حتی آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در مصاحبه‌ی رادیویی روز ٥/٧/٨٥ پس از اشاره به نامه فرماندهی سپاه، با صراحت گفت: نیازهای جبهه را در آن نامه مطرح كردند و حق‌شان بود.
واکنش موسسه تنظیم و نشر آثار امام به انتشار نامه (کلیک کنید)
متن نامه امام درباره دلایل پذیرش قطعنامه (کلیک کنید)
در ضمن، مباحث مربوط به اختلافات تخصصی سپاه و ارتش و نامه جناب آقای محسن رضایی نیز مطلب تازه‌ای نبود كه برخی رسانه اعلام كرده‌اند «اولین بار آیت‌الله هاشمی رفسنجانی دو سه هفته قبل در خطبه‌های نمازجمعه به آن اشاره كرده‌اند». بلكه در چندین مصاحبه و سخنرانی سال‌های قبل نیز به صورت كاملا مشروح به این دو مسئله اشاره كرده بودند.
به عنوان نمونه در مصاحبه‌ای كه در تاریخ ١٥ بهمن ٨٢ در روزنامه كیهان چاپ شده بود، خبرنگار از آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در خصوص كیفیت اختلافات سپاه و ارتش پرسید و ایشان در جواب گفت: این اختلاف به گونه‌ای نبود كه ما به یك طرف سوءظن داشته باشیم. ارتش به خاطر آموزشها و روشهای كلاسیك خود یك نوع عملیات خاصی را قبول داشت كه همه چیز باید طبق كلاس انجام شود... سپاه در آن فاز نبود. شروع كارش از عملیات كوچك، غیرمتعارف، غافلگیری و ایثار در جنگ بود... یك اختلاف این بود كه هر عملیاتی را مطرح می‌كردیم، اگر سپاه طرح می‌كرد، با منطق ارتش جور در نمی‌آمد و بالعكس.
در خصوص نامه سردار رضایی نیز خبرنگار كیهان به نقل از یكی از فرماندهان سپاه گفت: وقتی امام (ره) این نامه را خواندند، گفتند آقای رضایی با این نامه گفت كه ما دیگر نمی‌جنگیم و آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در پاسخ گفتند: آن نامه نشانه این بود كه با توجه به شرایط موجود، نمی‌توانستیم بجنگیم.
متن كامل توضیح دفتر هاشمی رفسنجانی که نسخه‌ای از آن برای آفتاب ارسال شده به این شرح است: پس از انتشار نامه حضرت امام (ره) برخی اشخاص حقیقی و حقوقی و نشریات اظهار داشتند كه این نامه جزء اسناد محرمانه بوده و چاپ آن در این زمان مناسب نبود. در خصوص این موضوع توضیحات ذیل ضروری به نظر می‌رسد:
١- نامه حضرت امام (ره) در آن تاریخ در جلسه‌ای در مقر ریاست جمهوری با حضور جمع زیادی از مسوولان، نمایندگان، فرماندهان نظامی و علمای بلاد قرائت شد و نسخه‌هایی از دست خط ایشان به تعدادی از مسوولان داده شد.
٢- واژه «محرمانه» در فرهنگ و ادبیات سیاسی بار معنایی خاصی دارد. قاعده و قانون در تعریف اسناد طبقه‌بندی شده این است كه به میزان حساسیت سند، بر روی آن عبارت محرمانه و... تا سری حك می‌شود. در صورتی كه این نامه فاقد هرگونه طبقه‌بندی بوده است.
٣- توجه همگان را به این نكته مهم جلب می‌نماییم كه سال‌هاست این نامه روی سایت‌های اینترنتی قرار گرفته و برای همگان نه تنها در داخل حتی در خارج از كشور قابل دسترسی بوده و هنوز هم در بعضی سایت‌ها هست.
٤- ضمن احترام و ارج نهادن به رشادت‌ها و خدمات و زحمات همه فرماندهان بزرگوار و رزمندگان حماسه‌ساز هشت سال دفاع مقدس، فلسفه انتشار این نامه صرفا پاسخ روشن و بدون ابهام توسط شخص امام (ره) به شبهات و تشكیك‌هایی احتمالی بود كه در مورد علل ختم جنگ عنوان می‌شد. برخی آن را ناشی از سیاسی‌كاری سیاسیون و برخی ناشی از مجموعه‌ی عواملی از محدودیت‌ها و شرایط و مقتضیات داخلی و بین‌المللی آن زمان برمی‌شمردند و متاسفانه در ماه‌های اخیر شبهات دیگری نیز در مورد پذیرش قطعنامه مطرح گردید كه برای نسل جدید ابهامات بیشتری ایجاد كرد. ضمنا انتشار این پیام به منظور منفی نشان دادن گزارش فرماندهی سپاه در آن زمان برای مشخص كردن نیازهای جبهه نبوده، بلكه دلیل بر تاثیر آن گزارش در واقع‌بینی مسوولان و كمك به تصمیم‌گیری امام راحل است و حتی آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در مصاحبه‌ی رادیویی روز ٥/٧/٨٥ پس از اشاره به نامه فرماندهی سپاه، با صراحت گفت: نیازهای جبهه را در آن نامه مطرح كردند و حق‌شان بود.
واکنش موسسه تنظیم و نشر آثار امام به انتشار نامه (کلیک کنید)
متن نامه امام درباره دلایل پذیرش قطعنامه (کلیک کنید)
در ضمن، مباحث مربوط به اختلافات تخصصی سپاه و ارتش و نامه جناب آقای محسن رضایی نیز مطلب تازه‌ای نبود كه برخی رسانه اعلام كرده‌اند «اولین بار آیت‌الله هاشمی رفسنجانی دو سه هفته قبل در خطبه‌های نمازجمعه به آن اشاره كرده‌اند». بلكه در چندین مصاحبه و سخنرانی سال‌های قبل نیز به صورت كاملا مشروح به این دو مسئله اشاره كرده بودند.
به عنوان نمونه در مصاحبه‌ای كه در تاریخ ١٥ بهمن ٨٢ در روزنامه كیهان چاپ شده بود، خبرنگار از آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در خصوص كیفیت اختلافات سپاه و ارتش پرسید و ایشان در جواب گفت: این اختلاف به گونه‌ای نبود كه ما به یك طرف سوءظن داشته باشیم. ارتش به خاطر آموزشها و روشهای كلاسیك خود یك نوع عملیات خاصی را قبول داشت كه همه چیز باید طبق كلاس انجام شود... سپاه در آن فاز نبود. شروع كارش از عملیات كوچك، غیرمتعارف، غافلگیری و ایثار در جنگ بود... یك اختلاف این بود كه هر عملیاتی را مطرح می‌كردیم، اگر سپاه طرح می‌كرد، با منطق ارتش جور در نمی‌آمد و بالعكس.
در خصوص نامه سردار رضایی نیز خبرنگار كیهان به نقل از یكی از فرماندهان سپاه گفت: وقتی امام (ره) این نامه را خواندند، گفتند آقای رضایی با این نامه گفت كه ما دیگر نمی‌جنگیم و آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در پاسخ گفتند: آن نامه نشانه این بود كه با توجه به شرایط موجود، نمی‌توانستیم بجنگیم.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید