می‌خواهند امام را هم سانسور کنند

آفتاب‌‌نیوز : وی در عین حال افزود: به دولت حق می‌دهم که اینگونه در قبال انتشار نامه امام واکنش نشان بدهد زیرا سیاست‌های ماجراجویانه و استقبال از تنش و درگیری و هدایت کشور به سوی بحران با مفاد نامه امام در تناقض است. 

سخنگوی سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی افزود: اگر تاکنون افراد عاقل و دلسوز در کشور نبودند که بازتاب مواضع داخلی و بین المللی رئیس دولت نهم را کنترل کنند، شرایط کشور ما اکنون بسیار متفاوت بود. نامه امام مخالف رویکردها و سیاست های دولت در یک سال اخیر است.

آرمین در پاسخ به این پرسش که «با توجه به انتقاد  نماینده ولی فقیه در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی از انتشار نامه حضرت امام، فکر می کنید این عمل چه تاثیری در نیروهای مسلح کشور داشته است؟» گفت: تاثیر این نامه بر بخش اعظمی از نیروی‌های مسلح مثبت است اما دلایل انتقاد آقای سعیدی از انتشار نامه را نمی دانم.

وی افزود: نمی‌دانم انتشار نامه‌ای که مربوط به 18 سال پیش است و به هیچ عنوان هم محرمانه نبوده در حالی که شرایط کشور و جهان عوض شده، نظام عراق تغییر پیدا کرده و صدام حسین در حال محاکمه شدن است، چه چیزی را به خطر می‌اندازد؟

آرمین ادامه داد: نامه امام افشا کننده تبلیغات ماجراجویانه‌ای است که ادعا می‌کند اگر ما باتمام دنیا هم بجنگیم، پیروز می‌شویم. بنابراین، یک عده از انتشار این نامه ناراحت و عصبانی هستند.

سخنگوی سازمان مجاهدین انقلاب تاکید کرد: «واقعا باید تاسف خورد که چرا عده‌ای مخالف انتشار این نامه هستند یا بدتر از آن فکر می‌کنند با انتشار این نامه اروپا و ‌آمریکا خوشحال می‌شوند».

آرمین با ابراز تاسف از «برخی افراد که تظاهر می‌کنند به صحت و اصالت نامه امام خمینی درباره دلایل پذیرش قطعنامه تردید وجود دارد»، اظهار داشت: مخالفین انتشار این نامه می‌‌خواهند امام را سانسور کنند. با این وجود فکر می‌کنم مخالفین انتشار این نامه هم، هیچ تردیدی در تعلق این نامه به امام ندارند.

آرمین با تاکید بر «محرمانه نبودن» نامه امام گفت: این نامه در سال 67 در جمع حدود 50 تن از مسئولان جنگ و کشور و نیز نمایندگان مجلس شورای اسلامی که در آن سال‌ها در راس امور بود قرائت شد و به جرئت می‌توان ادعا کرد که در بین مسئولان، مدیران و فعالان سیاسی کشور در آن زمان کمتر کسی وجود داشت که از محتوای نامه اطلاعی نداشته باشد.

سخنگوی سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی با بیان این مطلب که «مخالفین انتشار نامه امام همان‌هایی هستند که دیگران را به خیانت به آرمان‌های او متهم می‌کنند» خاطر نشان کرد: پس از اتمام جنگ، بر روی اصلی ترین مباحث مربوط به آن سرپوش گذارده شد و اجازه داده نشد تا این تجربه بزرگ از منظر ملی بازخوانی شود بلکه برعکس با ترویج شعارهای تبلیغاتی و احساسی، ارزش‌های جنگ برای توجیه دیدگاه یک جناح سیاسی به کار گرفته شد. 

جنگ و ظاهرسازی ها
آرمین با انتقاد از «ظاهرگرایی‌ها و تمسک به ظواهر» پس از پایان جنگ، ابراز داشت: در کنار این ظاهر‌سازی‌ها هرگز اجازه داده نشد تا ابعاد استراتژیک و ملی جنگ مورد بررسی کارشناسی قرار بگیرد تا مجموعه‌ این مباحثات و بررسی‌ها به اندوخته‌ای عظیم و غنی برای اتخاذ تصمیمات و راهبردی‌های آینده کشور تبدیل شود، این در حالیست که در جهان امروز، نظام‌های سیاسی برای تقویت خود در جهت آسیب‌شناسی شفاف و عمومی مسائلی مانند جنگ، لحظه‌ای تردید نمی‌کنند.

به گفته این نماینده مجلس ششم،«هم اکنون که آمریکا در دو جبهه عراق و افغانستان درگیر است، مراکز تحقیقاتی و استراتژیک آن کشور آزادانه مشغول بررسی ابعاد آن هستند و این اتفاق در اسرائیل پس از پایان هر جنگ و نیز در لبنان هم می‌افتد».

آرمین در این زمینه با «شجاعانه» خطاب کردن سخنان رهبر حزب‌الله لبنان مبنی بر اینکه «اگر از واکنش اسرائیل اطلاع داشت هرگز دست به اسیر کردن سربازان آن کشور نمی‌زد» افزود: «این سخنان نصرالله نه مصالح ملی لبنان را مخدوش کرد و نه از اعتبار او کاست بلکه بر محبوبیت نصرالله در میان مردم لبنان افزود». 

مخالفان انتشار نامه چهار دسته اند
سخنگوی سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی در ادامه مخالفان انتشار این نامه را به چهار دسته تقسیم کرد و توضیح داد: دسته اول نگران وضعیت خود هستند و تصور می‌کنند که هدف از انتشار این نامه یافتن مقصران برخی تصمیمات در زمان جنگ است اما باید اذعان کرد که هدف اصلی نه مچ‌گیری است و نه به دنبال مقصر گشتن؛ بلکه یافتن راهی برای فردا است.

وی افزود: آن حادثه با تمام ایثارگری‌ها و حماسه‌های جوانان برومند این سرزمین 18 سال پیش پایان یافته و پیدا کردن مقصران اشتباهات آن روزها به درد امروز نمی‌خورد.

این فعال سیاسی گروه دوم مخالفان انتشار نامه را کسانی دانست که «فکر می‌کنند با انتشار این نامه اعتبار و آبرویی که آنها پس از جنگ جمع‌آوری کرده‌اند و موقعیت خاص آنها در معرض خطر قرار می‌گیرد». آرمین افزود: «این دسته هم باید اعتبار نظام و کشور را بر آبروی خود مقدم بدانند و به این علت امام را سانسور نکنند».

آرمین در ادامه به گروه دیگری اشاره کرد که محتوای این نامه را آشکارا با برخی تبلیغات سال‌های اخیر در تناقض می‌بینند. وی به این دسته توصیه کرد که بدانند بازی باشعور و احساسات مردم بزرگترین گناه است.

عضو شورای مرکزی سازمان مجاهدین انقلاب در نهایت گروه آخر را کسانی دانست که در سال‌های اخیر بر طبل جنگ می‌کوبیدند و بی پایگی سخنانشان که آنها را به آرمان‌های امام منتسب می کردند، با انتشار این نامه بر ملا شد.

این نماینده مجلس ششم تصریح کرد که «اهمیت این نامه و اسنادی مانند آن در تشریح و تبیین وقایع گذشته نیست بلکه در تشریح رویکردهایی است که امروز باید اتخاذ نماییم تا فردا به علت پیشه‌کردن تصمیمات غلط، دچار مشکل نشویم».

شناختن چهره واقعی امام
آرمین یکی دیگر از فواید انتشار این نامه را «روشن شدن ابعادی از شخصیت حضرت امام» دانست که «اگر چه برای نسل اول انقلاب، شفاف است اما به علت نوع تبلیغات سال‌های اخیر، برای کسانی که دهه اول انقلاب را درک نکرده‌اند، ناشناخته بود».

به گفته آرمین، برخلاف تبلیغات اخیر، امام خمینی چه به عنوان رهبر و چه به عنوان یک شخص همواره از نظرات، مشورت‌ها و کارشناسی‌های دیگران استفاده می‌کرد.

وی در مثالی از گفته خود، اظهار داشت: هر چند امام شخصا با ادامه جنگ پس از فتح خرمشهر مخالف بود، اما به مشورت کارشناسان سیاسی و نظامی تصمیم به ادامه جنگ گرفتند و هنگامی هم که فرماندهان جنگ، پیروزی ایران را با توجه به امکانات اندک غیر ممکن دانسته بودند در پذیرش قطعنامه‌ای لحظه‌ای تردید نکردند.

آرمین تصریح کرد: انتشار این نامه نشان می‌دهد که امام تا چه اندازه به عرصه‌های مدیریتی نگاهی عقلایی، منطقی و معطوف به مصالح و منافع ملی داشتند و برای حفظ منافع کشور از همه چیز حتی آبروی خود می‌گذشتند.

این نماینده مجلس ششم خاطر نشان کرد که در مقطع پذیرش قطعنامه برخی افراد به امام توصیه کردند اشخاصی دیگر پایان جنگ را اعلام کنند تا به موقعیت امام در جامعه لطمه‌ای وارد نشود اما ایشان از آبروی خود گذشتند و به خاطر مردم جام زهر را نوشیدند. 

توصیه به محسن رضایی
سخنگوی سازمان مجاهدین انقلاب اسلامی در این میان توصیه‌ای هم به «محسن رضایی» دارد: «توصیه می‌کنم آقای رضایی هم چندان از انتشار این نامه ناراحت نباشند و بی جهت دست به دفاع از خود نزنند زیرا اگر اگر واقعا نامه ایشان به امام باعث پایان جنگی شد که هیچ پیروزی بر آن متصور نبود، باید خوشحال هم باشند».