اخراج 15 خانواده کارگر از مجموعه انقلاب

آفتاب‌‌نیوز : به گزارش ایسنا، با توجه به اجرای پروژه‌ بزرگراه كردستان كه بخشی از آن از داخل مجموعه‌ ورزشی انقلاب عبور می‌كند، پانزده خانواده‌ ساكن در این مجموعه كه تمامی آنها از كارگران سازمان تربیت بدنی هستند با دستور شركت توسعه و نگهداری اماكن ورزشی ملزم به ترك خانه‌هایشان به منظور تخریب این منطقه شده‌اند، اما آنان كه سالیان سال بدون كوچك‌ترین مشكل و با تایید مدیران سابق این مجموعه در آن سكونت داشته‌اند، اكنون قادر به پذیرش این واقعیت تلخ نیستند. به ویژه آن كه مدیران شركت توسعه كه در قبال تخریب بخشی از این مجموعه ورزشی، زمین و ساختمان‌هایی را از شهرداری دریافت كرده‌اند هیچ سهمی از این امكانات را برای خانواده‌ها قائل نیستند و اكنون آنها پس از سال‌ها خدمت در سازمان تربیت بدنی، بدون سرپناه در خیابان‌های پایتخت رها می‌شوند.

مقاومت ناامیدانه‌ی این خانواده‌ها نیز پاسخ محكمی را در برداشته است، قطع آب، برق و گاز منازل آنها!

نكته‌ قابل توجه حضور جانبازان و بیمارانی است كه باورشان نمی‌شود مدیران هموطنشان این گونه و در این ایام با زیردستانشان چنین رفتاری را داشته باشند، فرزند جانباز شیمیایی با چشمانی اشك‌بار نگران آینده‌ پدر است و رییس شركت توسعه و نگهداری اماكن ورزشی نیز این اقدام را دفاع از عدالت می‌داند.

یكی از ساكنان این خانه‌ها كه البته به زحمت می‌توان نام محل سكونت آنها را خانه نامید، در مورد شرایط جدید  گفت: «بیش از 30 سال است كه در این محل سكونت دارم، من در بخش ترابری مجموعه فعالیت داشتم و اكنون پس از گذشت این مدت به ما اعلام كردند كه باید این خانه‌ها را تخلیه كنیم، سالیان سال به عنوان نیروی سازمان تربیت بدنی فعالیت كرده‌ام و اكنون از من می‌خواهند كه با گرفتن چهار میلیون تومان آواره‌ خیابان‌ها شوم.»

همسر این مرد نیز در شرایطی كه اتاقی تاریك و نمور را نشان می‌دهد، ادامه داد:« از اوایل ماه رمضان آب، برق و گاز قطع است، نمی‌توانیم افطار كنیم، از نور استفاده كنیم. ما با رفتن از این خانه‌ها مشكلی نداریم اما، این یك واقعیت است كه با چهار میلیون تومان نیز نمی‌توانیم سرپناهی برای خود دست و پا كنیم. در هر صورت هیچ كدام از این مسایل دلیل آن نمی‌شود كه در ماه رمضان آب و برق را بر روی خانواده‌ها قطع كنند. آیا ما هموطن و شهروند این آقایان نیستیم؟»

شرایط در خانه‌های دیگر به مراتب مصیبت‌بارتر است، مرد صاحبخانه با عصا به استقبال همسایگان می‌آید، وی به دلیل زخم‌هایی كه یادگار دوران دفاع مقدس است در معرض آسیب شدید نخاعی قرار گرفته و نباید حركت كند، اما بی‌آبی و نبود نور در خانه‌ امان از وی گرفته و رزمنده‌ی قدیمی برای دفاع از سرپناه خانواده‌اش در تكاپو است.

وی شرایط را چنین تشریح كرد:« شركت توسعه بدون اعلام هیچ گونه دلیلی و علتی حكم اخراج ما از این مجموعه را صادر كرده است و ما باید با دریافت چهار و نیم میلیون تومان به خیابان‌ها برویم، تنها درآمد خانواده‌ ما حقوق 160 هزار تومانی سازمان تربیت بدنی است و من نمی‌دانم كه چگونه باید برای خانواده‌ام سرپناه تهیه كنم؟»

وی افزود: «مدت بیست و یك روز است كه آب و برق این خانه‌ها قطع شده و به ما اعلام كرده‌اند كه به زودی با بولدوزر برای تخریب خانه‌هایمان می‌آیند و ما را از محل زندگی‌مان بیرون می‌كنند.»

شاید باور پذیر نباشد كه این زندگی زجرآور در یكی از لوكس‌ترین مجموعه‌های ورزشی كشور در جریان است، البته هادیانی، رییس شركت توسعه و تجهیز اماكن ورزشی، اوضاع را عادی و قانونی دانسته و به خبرنگار ایسنا گفت: «این خانواده‌ها از نیروهای انسانی هستند كه از دوران پیش از انقلاب در بخش‌های باغبانی و تاسیساتی مجموعه در حال فعالیت هستند و با توجه به نوع كار آنها و نیاز به حضور شبانه‌روزی برخی از این نیروها، در مجموعه‌ی ورزشی انقلاب مستقر شده و بسیاری از آنان نیز در سال‌های پس از انقلاب بازنشسته شده‌اند و مسوولین وقت نیز به آنها این اجازه را داده‌اند. بی‌تردید دولت كرامتش نسبت به این افراد را نشان داده، اكنون این كرامت پایان یافته است و ما از این خانواده‌ها درخواست كرده‌ایم تا این خانه‌ها را ترك كنند.»

وی افزود: «در بعضی از این خانه‌ها، فردی كه جزو پرسنل مجموعه بوده است، فوت كرده و اكنون ورثه‌ وی در آن حضور دارند كه طبق قانون ما ملزم به خدمات دادن به آنان نیستیم.»

هادیانی ادامه داد: «با توجه به پروژه‌ شهرداری و اجرای طرح بزرگراه كردستان، این منطقه در طرح قرار گرفته و باید تخریب شود، به همین دلیل ساكنان این خانه‌ها باید آن را ترك كنند و من نیز از زمان حضورم در شركت توسعه موضوع را به این خانواده‌ها اعلام كردم اما، آنان این مساله را جدی نگرفتند.»

هادیانی در مورد قطع آب و برق منازل این خانواده‌ها در ماه رمضان نیز به ایسنا گفت: «ما هیچ وظیفه‌ای در تامین آب و برق این خانواده‌ها نداریم، ضمن آن كه بحث خروج این خانواده‌ها از مجموعه مختص به چند روز نیست، بلكه ما پنج ماه است كه از آنان می‌خواهیم تا این خانه‌ها را ترك كنند، اما آنها زیر بار نمی‌روند. به همین دلیل از تاریخ دوازدهم مهر ماه دستور قطع آب و برق این منازل كه جزیی از مجموعه ورزشی انقلاب است صادر شد، البته ما تقارن این تاریخ با ایام ماه رمضان را به خاطر نداشتیم اما، در هر صورت نمی‌توانستیم آب و برق یك مجموعه‌ی دولتی را به رایگان در اختیار این خانواده‌ها بگذاریم.»

در همین حال خانواده‌های ساكن در این مجموعه تصریح كردند كه از چندین سال پیش با اعلام مدیریت مجموعه مبنی بر استفاده نكردن از آب شهری، در حال استفاده از آب چاه هستند.

** آسمان همه جا، همین رنگ است
تلاش این پانزده خانواده به منظور تماسی با مسوولان و رسیدگی به این موضوع نیز بی‌نتیجه مانده است.

آنان در این مدت دو بار به دفتر رییس سازمان تربیت بدنی مراجعه كرده‌اند و مدعی شده‌اند كه مهندس علی آبادی حاضر به گفت‌وگو با آنان نشده است.

اما، خدادادی، مدیر كل حوزه‌ ریاست سازمان تربیت بدنی در دیدار با خانواده‌های نگران اعلام كرده است كه سازمان تربیت بدنی نمی‌تواند هیچ اقدامی برای آنها انجام دهد و آنها باید مشكلات‌شان را با مدیریت مجموعه‌ ورزشی انقلاب حل كنند.

اما، تعدادی از مسوولان شهرداری تهران و مهندسان مجری پروژه‌ بزرگراه، اطلاعاتی را به این خانواده‌ها داده‌اند كه درد مصیبت آنها را افزایش داده است.

خانواده‌های پرسنل سازمان تربیت بدنی می‌گویند:« با شهردار تهران دیدار كردیم و قالیباف اعلام كرد كه پیگیر نامه‌های ماست، ضمن آن كه مهندسان شهرداری نیز در هنگام افتتاح پروژه‌ بزرگراه به ما اعلام كردند كه شهرداری در قبال تخریب این بخش از مجموعه‌ ورزشی انقلاب، زمین و ساختمان‌هایی را در برخی از نقاط تهران از جمله در خیابان فرشته تهران و در منطقه‌ زعفرانیه به شركت توسعه داده است. ضمن آن كه طبق اعلام آنها، شهرداری درصدد مذاكره و توافق با ساكنان خانه‌های مسكونی داخل مجموعه‌ ورزشی انقلاب بوده است كه مسوولان شركت توسعه در قبال دریافت زمین از شهرداری این مسوولیت را بر عهده گرفته است.»

اكنون این خانواده‌ها معتقدند كه به جای توافق، با زور و تحریم در حال اخراج شدن از مجموعه هستند.

با این حال رییس شركت توسعه و نگهداری اماكن ورزشی این ادعا را رد كرد و به ایسنا گفت: «مسوولان شهرداری از همان ابتدا اعلام كردند كه این مساله به آنها مربوط نمی‌شود و ما باید با این خانواده‌ها طرف شویم، در هر صورت با توجه به شرایط آنان هیات مدیره‌ شركت در نشستی تصمیم گرفت تا 70 میلیون تومان به تمامی این خانواده‌ها پرداخت كند كه این كار وظیفه‌ ما نبوده، بلكه از روی لطف ما به این كاركنان بوده است. توانایی شركت در همین حد است و ما حتی یك ریال بیشتر نیز نمی‌توانیم پرداخت كنیم.»

وی افزود: «ما هیچ ساختمانی از شهرداری تحویل نگرفته‌ایم. تنها قرار است ورزشگاه شهید كبكانیان در مقابل ورزشگاه شهید شیرودی به منظور ایجاد محلی ورزشی به این شركت داده شود.»

هادیانی در مورد ساختمان‌های منطقه‌ی زعفرانیه نیز گفت: «ساختمان فعلی شركت توسعه بسیار قدیمی بوده و ما تا شهریور ماه در آن مستاجر بودیم، اكنون این ساختمان جدید محل اداری و كار شركت است و ما نمی‌توانیم این خانواده‌ها را با خود به اداره ببریم. البته تاكنون تنها یك زمین از سوی شهرداری به این شركت داده شده است و اثری از ساختمان نیست.»

با این حال خانواده‌های كاركنان ساكن در مجموعه‌ ورزشی انقلاب باور دارند كه این زمین‌ها در برابر تخریب بخشی از مجموعه‌ ورزشی انقلاب كه خانه‌های آنان در آن قرار دارد به شركت توسعه اهدا شده است و باید بهای آوارگی آنها پرداخت شود.

با این حال هادیانی گفت: «آنها سال‌ها در این مجموعه حضور داشته و از امكانات، آب و برق رایگان استفاده كرده‌اند، با این حال ما حاضر به پرداخت هزینه‌ای (4 میلیون تومان) برای نقل مكان این خانواده‌ها هستیم، تصور نمی‌كنم وظیفه‌ ما بیش از این باشد و در صورتی كه نهاد دیگری حاضر است این كار را انجام داده و هزینه‌ بیشتری به این خانواده‌ها پرداخت كند ما از آن استقبال می‌كنیم.»

وی افزود: «سازمان تربیت بدنی به غیر از این افراد، هزاران كارمند و كارگر بازنشسته دیگر دارد كه هیچ زمانی از چنین امكاناتی برخوردار نبوده‌اند، آیا این خانواده‌ها تافته جدا بافته هستند كه بخواهیم برای آنها خانه تهیه كنیم؟»

**كسی مسوول جان این جانباز نیست
در یكی از خانه‌های این مجموعه جانبازی شیمیایی حضور دارد كه به دلیل شدت یافتن بیماری حتی توانایی برخواستن از بستر را ندارد، داروهای گران قیمت این جانباز مستلزم نگهداری در یخچال است اما، قطعی برق چنین اجازه‌ای را به خانواده‌ این جانباز نمی‌دهد. نگهبانان مجموعه‌ ورزشی انقلاب پس از اطلاع از حضور گروه خبری ایسنا، به دستور مدیریت مجموعه اجازه‌ گفت‌وگو و تهیه‌ تصویر از این جانباز را به خبرنگاران ایسنا ندادند اما، فرزند این جانباز در گفت‌وگو با ایسنا اظهار كرد: «پدرم در شرایط بسیار بدی به سر می‌برد و داروهای گران قیمت وی به دلیل قرار نگرفتن در یخچال در حال خراب شدن است، نمی‌دانم چگونه با این وضعیت پدرم می‌توانیم آواره‌ خیابان‌ها شویم، ضمن آن كه قطع آب نیز مشكلات جدی را از نظر بهداشتی برای پدرم و تمامی خانواده‌ها ایجادكرده است.»

البته این مشكل در سایر خانه‌ها نیز نمود یافته، ساكنان منازل كه اكثرا كاركنان باز نشسته‌ سازمان تربیت بدنی هستند، گرفتار بیماری بوده و داروهای گران قیمتی به منظور تداوم سلامتی‌شان تهیه كرده‌اند كه مستلزم نگهداری در یخچال بوده اما، قطعی برق تمامی آنها را با مشكل روبرو ساخته است.

در حالی كه همسایگان جانباز شیمیایی عنوان می‌كنند كه وی تا كنون كوچك‌ترین امكاناتی را از نهاد و سازمان‌های مرتبط دریافت نكرده است و اعلام می‌كند كه تنها به خاطر وطنش به جبهه رفته است، همسایه‌ دیگری كه از آزادگان جنگ تحمیلی است به ما نزدیك شده و می‌گوید:« در زمان جنگ، نیروهای بعثی به دستور صدام نبرد را در ایام ماه رمضان قطع می‌كردند اما، اكنون در كشور خودمان و در این ماه آب و برق را بر روی ما بسته و قصد اخراج از كاشانه‌مان را دارند.»

پیرمرد دیگری از كتك‌ها و چاقو‌هایی كه در راه حراست از این مجموعه‌ ملی و بیت‌المال خورده است تعریف كرده و مرد كهنسالی كه به گفته‌ ساكنین قدیمی‌ترین كارگر این مجموعه‌ ورزشی است به خبرنگار ایسنا می‌گوید: «تمامی درخت‌های این مجموعه را با دست خودم كاشته‌ام، من در منطقه‌ اوین مستاجر بودم كه با دستور رییس وقت مجموعه ورزشی انقلاب به این مجموعه نقل مكان كردم، تمامی ما عمر و زندگی خود را وقف این مجموعه كرده‌ایم، اكنون جوانی ما را بازگرداند تا اینجا را ترك كنیم.»

هادیانی تمام این درخواست‌ها را چنین پاسخ می‌دهد: «وظیفه‌ شركت توسعه مشخص است و بی‌تردید ما مسوول رسیدگی به امور جانبازان و ایثارگران نیستیم و آنها می‌توانند در مورد مشكلات‌شان به بنیاد جانبازان مراجعه كنند، ضمن آن كه من اطمینان دارم تمامی جانبازان و رزمندگان این منازل، تسهیلات و امكانات بسیاری را از این بنیاد دریافت كرده‌اند اما، آب و هوا و امكانات مناسب این مجموعه ورزشی آنها را در ماندن مصر ساخته است.»

وی در پاسخ به پیرمرد كهنسال كه جوانی‌اش را طلب می‌كند نیز گفت: «مگر سازمان تربیت بدنی همین چند پرسنل را دارد، آیا دیگران در این سازمان زحمت نكشیده و از عمر خود مایه نگذاشته‌اند، ما نمی‌توانیم میان این افراد و سایر پرسنل سازمان تبعیض قائل شویم، آنها نیز همین حقوق بازنشستگی را دریافت می‌كنند و بحث سرپناهشان نیز با خودشان است. من نیز تاكنون 70 بیمارستان ساخته‌ام كه در یكی از آنها نیز حاضر نیستند من را بدون دریافت پول درمان كنند و این واقعیت موجود است.»

وی در مورد قطعی آب و برق این منازل نیز تاكید كرد: «پنج ماه است كه از این خانواده‌ها درخواست می‌كنیم تا این منازل را ترك كنند و هر مساعدتی كه می‌توانستیم را نیز برای آنها انجام داده‌ایم، اكنون نیز در صورتی كه آنها تعهد دهند حاضر به ترك این مجموعه هستند، آب و برق منازل آنها را وصل می‌كنیم.»

هادیانی تصریح كرد: «بحث ما، بحث بیت‌المال است، من نیز مانند مدیران گذشته می‌توانم از بودجه 200 میلیاردی كه در اختیار دارم برای این خانواده‌ها، خانه تهیه كرده و خود را خوشنام كنم اما، آیا این بیت‌المال حق سایر مردم نیست، وظیفه‌ ما تهیه‌ مسكن برای مردم نیست و ما در حال اجرای عدالت هستیم.»

** خانه‌ای روی آب
خانواده‌های اخراجی به خبرنگار ایسنا می‌گویند كه در مدت نزدیك به سی سال گذشته هر بار به منظور تعیین وضعیت سرپناهشان به مدیران مجموعه مراجعه كرده‌اند كه آنها با پاسخ این كه در نهایت شما را بی‌سرپناه نخواهیم گذاشت، به منازل‌شان بازگشته‌اند، آنها همچنین تاكید دارند كه با مبلغ فعلی قادر به تهیه‌ مسكن برای خود نیستند.

رییس شركت توسعه نیز مدیران گذشته را به دلیل همین اظهارات مقصر دانسته و می‌گوید:« اكنون همان مدیران باید برای این افراد سرپناه تهیه كنند، اگر این خانواده ها كوچك‌ترین مدرك یا سندی را مبنی بر تعهد سازمان تربیت بدنی برای تهیه مسكن به این افراد ارائه كنند، شخصا برای تمام آنها خانه تهیه می‌كنم.»

وی افزود: «با توجه به مبلغی كه در اختیار این خانواده‌ها قرار می‌گیرد آنها به راحتی می‌توانند در مناطق شانزده یا هجده تهران خانه اجاره كنند و مشكلی از این نظر نخواهند داشت، بلكه مشكل اینجا است كه آنها خواستار منازلی در منطقه‌ یك تهران هستند.»

با این حال امیری، فرزند یكی از خانواده‌های ساكن در مجموعه كه پیگیری پرونده‌ شكایت این خانواده‌ها از شركت توسعه را بر عهده گرفته است، اظهار كرد: «چنین موضوعی صحت ندارد، برای ما زندگی كردن در مناطق جنوب شهر مشكل نیست اما، هزینه پرداختی امكان تهیه‌ و حتی اجاره‌ مسكن را نمی‌دهد و ما از شركت توسعه و سازمان تربیت بدنی می‌خواهیم كه حداقل با پرداخت مبلغی منطقی اجازه‌ خرید سرپناه را به این خانواده‌ها بدهند.»

با این وجود هادیانی تاكید می‌كند كه تصمیمی در این مورد نداشته و قادر به پرداخت مبلغی بیش از 70 میلیون تصویبی برای تمامی این پانزده خانواده نیست.

ادعای دیگر این خانواده‌ها ساختن این منازل توسط خودشان است؛ هادیانی گفت: «چنین موضوعی صحت ندارد و تمامی این چهارده خانه در دوران پیش از انقلاب برای پرسنل داخل مجموعه ساخته شده و آنها از همان زمان در داخل این خانه‌ها هستند.»

در حالی كه این خانواده‌ها اعلام می‌كنند كه در دوران پیش از انقلاب تنها یك خانه در این مجموعه وجود داشته است و سایر منازل توسط همین خانواده‌ها ساخته شده است.

در همین حال پس از اعلام شكایت این خانواده‌ها و تلاش‌های امیری به عنوان نماینده‌ این خانواده‌ها، دادسرای ملاصدرا تهران حكمی را به منظور وصل آب و برق این منازل صادر كرده است و به همین دلیل با حضور نماینده‌ انتظامی شكایت این خانواده‌ها مبنی بر قطعی آب و برق و ممانعت از حق شهروندی مورد بررسی قرار گرفت و گزارش آن به دادسرای ملاصدرا ارسال شده است.

همچنین امیری با رد ادعاهای مدیر شركت توسعه تاكید كرد: «این شركت مبلغ هشت میلیارد تومان از شهرداری دریافت كرده است و بی‌تردید می‌تواند از این مبلغ گزاف بخش كوچكی را به تهیه‌ سرپناه برای این كارگران و زحمت‌كشان اختصاص دهد