فابيو كاپلو: ديگر پير شده ام
آفتاب‌‌نیوز : 
اتحادیه فوتبال انگلیس كی با شما برای رهبری تیم ملی تماس گرفت؟
پیش از ورود اریكسون اما آنها اخیراً هم با من تماس گرفتند.
كی؟ در چه موردی؟
پیش از معرفی استیو مك‌لارن به عنوان سرمربی تیم ملی انگلیس. با روبرتو بتگا (مدیر اجرایی یوونتوس) در این مورد حرف زده و گفته بودند من و لوئیس فیلیپه اسكولاری را برای رهبری انگلیس زیر ذره‌بین برده‌اند.
چرا یووه را ترك كردید؟
باتوجه به آنچه بر یووه گذشت باید از آنها جدا می‌شدم. هم برای خودم، هم برای آنها.
كاناوارو و امرسون را از یووه با خود به رئال آوردید، سپس رود ون نیستلروی را به خط حمله افزودید و دیارا را به خط میانی. خوزه آنتونیوریس هم بر قدرت تهاجمی تیم افزوده. ضمن آن كه رائول، رونالدو، بكام، روبینیو، كاسانو و گوتی را هم در اختیار دارید. آیا از ستاره‌هایتان راضی هستید؟
نه، بی‌تردید نه. در دیدار با ختافه كه یك بر صفر شكست خوردیم، حتی یك شوت درست هم روانه دروازه آنها نكردیم.
اما در دیدار با استوابخارست اكثر ضربه‌ها به هدف نشست. آن هم در پنجاهمین روز حضورتان در رئال!
... بله گفته بودم به من پنجاه روز فرصت دهید.
شما دوره طلایی را در میلا‌ن سپری كرده بودید ولی پس از حضور در رئال دوباره به میلا‌ن بازگشتید و ناكام ماندید. بیم نداشتید آن حادثه طی بازگشت دوباره به رئال تكرار شود؟
خیلی‌ها می‌گویند «نباید بازمی‌گشتی» ولی خب مساله میلا‌ن متفاوت بود. وقتی به میلا‌ن بازگشتم فقط یك سال از آنجا دور بودم. هفتاد درصد بازیكنان همان بازیكنان سابق بودند اما حالا‌پس از 10 سال به مادرید بازگشته‌ام و از آن دوران فقط رائول، روبرتو كارلوس و گوتی به جای مانده‌اند. همه چیز رئال دگرگون شده و می‌دانستم به رئالی پای می‌گذارم كه با رئال 10 سال پیش تفاوتی بنیادین دارد. با بازیكنان جدیدی روبه‌رو هستم كه نمی‌دانند شیوه كار من چیست. بله به همان محل بازگشته‌ام ولی ماجرای جدیدی را تجربه می‌كنم.
چه چیزهایی در رئال دگرگون شده؟
به نوعی همه چیز. به اطرافتان نگاه كنید. زمین تمرین قدیمی یادتان هست؟ نامش چی بود؟ اره پاسئو دلا كاستلانا كه بازیكنان در یك كابین متحرك لباس‌هایشان را عوض می‌كردند. حالا زمین جدید (در نزدیكی فرودگاه باراخاس) فوق‌العاده است. به محل شبكه تلویزیونی رئال بنگرید تا دریابید چه می‌گویم ولی دگرگونی بزرگ كه نه فقط برای رئال بلكه برای همه باشگاه‌های بزرگ رخ داده حضور اسپانسرهاست. با فعالیت بازاریاب‌ها دیگر پول باشگاه‌ها از بلیت فروشی كسب نمی‌شود.
آیا این موارد تغییری در شرایط مربی فراهم می‌آورند؟
بله، شرایط را بسیار سخت و دشوار می‌سازند؛ همین طور برای بازیكنان. استیو مك‌منمن كتابی در مورد حضورش در رئال نوشته و جایی در آن جمله “دست‌های دل بوسكه بسته بود” خودنمایی می‌كرد. ببینید چند مربی طی سه سال اخیر آمده و رفته‌اند؛ دل بوسكه، كاماچو، گارسیا رامون، كوئیرز و لوكزمبورگو.
بله، از زمانی كه شما رئال را ترك كردید 9 مربی آمده‌‌اند و رفته‌اند كه 6 نفر در عصری كه رئال را كهكشانی‌ها می‌خواندند ناكام ماندند.
نمی‌خواهم در مورد گذشته حرف بزنم. كارهای اساسی برای انجام دادن داریم و زمانی بسیار اندك در دسترس. باید روحیه رئال را بازگرداند.
آیا مجموعه تیم را در بدو ورود بی‌روحیه نیافتید؟
تا حدی اما وقتی پیروز شوید، انگیزه‌های مثبت به صورت خودجوش در شما جاری می‌شوند. احساس قدرت می‌كنید؛ این كه هنوز قوی و مهم هستید. ما در حال كار كردن روی همه چیز هستیم. روی سیستم بازی و درك متقابل بازیكنان؛ یعنی همان چیزی كه تیم را یكپارچه می‌سازد. ما در رئال بازیكنانی با شخصیت بزرگ داریم كه در دل تیم جای نگرفته‌اند. ما برابر ختافه یك مجموعه نبودیم. یازده نفر بودیم كه پیراهن‌های سپیدی به تن داشتیم.
دیگر كسی در اشاره به رئال از واژه كهكشانی استفاده نمی‌كند. شما هم رویكرد ستاره‌وارانه با بازیكنان ندارید. گاهی همه ستارگان رئال را روی نیمكت می‌نشانید و گاهی رونالدو را. راستی جایگاه دیوید بكام در رئال كنونی چیست؟
برایم مهم است. نمی‌توانید 12 نفر را به میدان بفرستید و گاهی سیستم‌های متفاوتی را پیاده می‌كنید. هر بار به سانترهای خوب نیاز داریم به بكام روی می‌آوریم. او در ماه‌های پیش‌رو بیشتر به میدان خواهد رفت. اگر سیستم چرخشی را حفظ نكنید، فصل را با فرم خوبی به پایان نمی‌برید.
آیا بكام بار دیگر برای تیم‌ملی انگلیس به میدان خواهد رفت؟
نمی‌توانم به سایر مربیان بگویم چه كنند اما در حال حاضر بكام را در شرایط جسمی خوبی می‌بینم.
آیا بكام را برای فصل بعد حفظ خواهید كرد؟
فكر می‌كنم بله. چرا كه نه؟
كاپلو سال بعد این موقع كجاست؟
همین جا. قصد دارم سه سال در مادرید بمانم و سپس... پیر شده‌ام (می‌خندد.) یادتان باشد 60 ساله هستم.
بسیاری از بازیكنانی كه تحت نظر شما بازی كردند مربیان موفقی شدند. آنها چه چیزهایی از شما یاد گرفته‌اند.
به آنها می‌بالم. به ماركو (ون‌باستن)، رود (گولیت)، فرانك (ریكارد) و روبرتو (دونادونی.) بی‌تردید چیزهایی از من در آنها جاری است؛ گاهی بسیار اندك و گاهی خیلی زیاد.
الساندرو دل‌پیرو در مورد رفتن شما از یووه گفت كسی برایتان سوگواری نكرد. آیا شما برای آنچه بر یووه گذشت سوگواری می‌كنید؟
نمی‌خواهم در مورد فوتبال ایتالیا حرف بزنم.
چرا؟
هرچه بگویم بر جنجال‌ها می‌افزاید. اگر كسی می‌خواهد با جنجال لذت ببرد، اجازه بدهید خودش آن را خلق كند.
اخیراً نشریه ماركا مطلبی با عنوان “سنیور كاپلو، حوصله‌مان سر رفت” چاپ كرد.
انتظار چنین انتقادهایی را دارم. همه اینجا می‌دانند نشریات اسپانیایی علیه ما چه‌ها نوشته‌اند. هر كس دیدگاه خود را دارد. مردم می‌توانند سیستم ما را بپسندند یا نه اما همه چیز به بازیكنان در دسترس و شرایط حریفان بستگی دارد و در حال حاضر مهم‌ترین چیز برای ما كسب نتایج خوب است. این فلسفه ما نیست، واقعیت حاكم است.
همه مربیان از فوتبال جذاب حرف می‌زنند اما باید بازیكنان مناسب را هم در شرایط جسمی مناسب در اختیار داشته باشید. وقتی بازیكنانت انگلیسی هستند نمی‌توانی نمایش برزیلی‌ها را تكرار كنی.
نظرتان در مورد پیروزی چلسی مقابل بارسا در لیگ قهرمانان چیست؟
دو شیوه متفاوت را می‌دیدم. هر دو تیم را دوست دارم. چلسی بیشتر فیزیكی بازی می‌كند و بارسلونا تكنیكی. نمی‌توانید تصور كنید بارسا مثل چلسی یا برعكس بازی كند. بارسا برابر چلسی در 55 درصد اوقات توپ را در اختیار داشت اما چند شوت به سوی دروازه زد؟ دو تا. فقط دو تا! در حالی كه تعداد كرنرهای چلسی بیشتر بود. یعنی چه؟ یعنی باید بین ضربه‌های خوب و بد تفاوت قائل شوید. می‌توانید ساعت‌ها پاس دهید و به جایی هم نرسید.
اكنون كه به گذشته می‌نگرید رئال 10 سال پیش را چگونه به یاد می‌آورید؟
با پیروزی اما آن روزها به تاریخ پیوسته. هر بازی كه تمام می‌شود به بازی بعد می‌اندیشیم. تاریخ به مورخین تعلق دارد نه ما.
اتحادیه فوتبال انگلیس كی با شما برای رهبری تیم ملی تماس گرفت؟ پیش از ورود اریكسون اما آنها اخیراً هم با من تماس گرفتند.
كی؟ در چه موردی؟
پیش از معرفی استیو مك‌لارن به عنوان سرمربی تیم ملی انگلیس. با روبرتو بتگا (مدیر اجرایی یوونتوس) در این مورد حرف زده و گفته بودند من و لوئیس فیلیپه اسكولاری را برای رهبری انگلیس زیر ذره‌بین برده‌اند.
چرا یووه را ترك كردید؟
باتوجه به آنچه بر یووه گذشت باید از آنها جدا می‌شدم. هم برای خودم، هم برای آنها.
كاناوارو و امرسون را از یووه با خود به رئال آوردید، سپس رود ون نیستلروی را به خط حمله افزودید و دیارا را به خط میانی. خوزه آنتونیوریس هم بر قدرت تهاجمی تیم افزوده. ضمن آن كه رائول، رونالدو، بكام، روبینیو، كاسانو و گوتی را هم در اختیار دارید. آیا از ستاره‌هایتان راضی هستید؟
نه، بی‌تردید نه. در دیدار با ختافه كه یك بر صفر شكست خوردیم، حتی یك شوت درست هم روانه دروازه آنها نكردیم.
اما در دیدار با استوابخارست اكثر ضربه‌ها به هدف نشست. آن هم در پنجاهمین روز حضورتان در رئال!
... بله گفته بودم به من پنجاه روز فرصت دهید.
شما دوره طلایی را در میلا‌ن سپری كرده بودید ولی پس از حضور در رئال دوباره به میلا‌ن بازگشتید و ناكام ماندید. بیم نداشتید آن حادثه طی بازگشت دوباره به رئال تكرار شود؟
خیلی‌ها می‌گویند «نباید بازمی‌گشتی» ولی خب مساله میلا‌ن متفاوت بود. وقتی به میلا‌ن بازگشتم فقط یك سال از آنجا دور بودم. هفتاد درصد بازیكنان همان بازیكنان سابق بودند اما حالا‌پس از 10 سال به مادرید بازگشته‌ام و از آن دوران فقط رائول، روبرتو كارلوس و گوتی به جای مانده‌اند. همه چیز رئال دگرگون شده و می‌دانستم به رئالی پای می‌گذارم كه با رئال 10 سال پیش تفاوتی بنیادین دارد. با بازیكنان جدیدی روبه‌رو هستم كه نمی‌دانند شیوه كار من چیست. بله به همان محل بازگشته‌ام ولی ماجرای جدیدی را تجربه می‌كنم.
چه چیزهایی در رئال دگرگون شده؟
به نوعی همه چیز. به اطرافتان نگاه كنید. زمین تمرین قدیمی یادتان هست؟ نامش چی بود؟ اره پاسئو دلا كاستلانا كه بازیكنان در یك كابین متحرك لباس‌هایشان را عوض می‌كردند. حالا زمین جدید (در نزدیكی فرودگاه باراخاس) فوق‌العاده است. به محل شبكه تلویزیونی رئال بنگرید تا دریابید چه می‌گویم ولی دگرگونی بزرگ كه نه فقط برای رئال بلكه برای همه باشگاه‌های بزرگ رخ داده حضور اسپانسرهاست. با فعالیت بازاریاب‌ها دیگر پول باشگاه‌ها از بلیت فروشی كسب نمی‌شود.
آیا این موارد تغییری در شرایط مربی فراهم می‌آورند؟
بله، شرایط را بسیار سخت و دشوار می‌سازند؛ همین طور برای بازیكنان. استیو مك‌منمن كتابی در مورد حضورش در رئال نوشته و جایی در آن جمله “دست‌های دل بوسكه بسته بود” خودنمایی می‌كرد. ببینید چند مربی طی سه سال اخیر آمده و رفته‌اند؛ دل بوسكه، كاماچو، گارسیا رامون، كوئیرز و لوكزمبورگو.
بله، از زمانی كه شما رئال را ترك كردید 9 مربی آمده‌‌اند و رفته‌اند كه 6 نفر در عصری كه رئال را كهكشانی‌ها می‌خواندند ناكام ماندند.
نمی‌خواهم در مورد گذشته حرف بزنم. كارهای اساسی برای انجام دادن داریم و زمانی بسیار اندك در دسترس. باید روحیه رئال را بازگرداند.
آیا مجموعه تیم را در بدو ورود بی‌روحیه نیافتید؟
تا حدی اما وقتی پیروز شوید، انگیزه‌های مثبت به صورت خودجوش در شما جاری می‌شوند. احساس قدرت می‌كنید؛ این كه هنوز قوی و مهم هستید. ما در حال كار كردن روی همه چیز هستیم. روی سیستم بازی و درك متقابل بازیكنان؛ یعنی همان چیزی كه تیم را یكپارچه می‌سازد. ما در رئال بازیكنانی با شخصیت بزرگ داریم كه در دل تیم جای نگرفته‌اند. ما برابر ختافه یك مجموعه نبودیم. یازده نفر بودیم كه پیراهن‌های سپیدی به تن داشتیم.
دیگر كسی در اشاره به رئال از واژه كهكشانی استفاده نمی‌كند. شما هم رویكرد ستاره‌وارانه با بازیكنان ندارید. گاهی همه ستارگان رئال را روی نیمكت می‌نشانید و گاهی رونالدو را. راستی جایگاه دیوید بكام در رئال كنونی چیست؟
برایم مهم است. نمی‌توانید 12 نفر را به میدان بفرستید و گاهی سیستم‌های متفاوتی را پیاده می‌كنید. هر بار به سانترهای خوب نیاز داریم به بكام روی می‌آوریم. او در ماه‌های پیش‌رو بیشتر به میدان خواهد رفت. اگر سیستم چرخشی را حفظ نكنید، فصل را با فرم خوبی به پایان نمی‌برید.
آیا بكام بار دیگر برای تیم‌ملی انگلیس به میدان خواهد رفت؟
نمی‌توانم به سایر مربیان بگویم چه كنند اما در حال حاضر بكام را در شرایط جسمی خوبی می‌بینم.
آیا بكام را برای فصل بعد حفظ خواهید كرد؟
فكر می‌كنم بله. چرا كه نه؟
كاپلو سال بعد این موقع كجاست؟
همین جا. قصد دارم سه سال در مادرید بمانم و سپس... پیر شده‌ام (می‌خندد.) یادتان باشد 60 ساله هستم.
بسیاری از بازیكنانی كه تحت نظر شما بازی كردند مربیان موفقی شدند. آنها چه چیزهایی از شما یاد گرفته‌اند.
به آنها می‌بالم. به ماركو (ون‌باستن)، رود (گولیت)، فرانك (ریكارد) و روبرتو (دونادونی.) بی‌تردید چیزهایی از من در آنها جاری است؛ گاهی بسیار اندك و گاهی خیلی زیاد.
الساندرو دل‌پیرو در مورد رفتن شما از یووه گفت كسی برایتان سوگواری نكرد. آیا شما برای آنچه بر یووه گذشت سوگواری می‌كنید؟
نمی‌خواهم در مورد فوتبال ایتالیا حرف بزنم.
چرا؟
هرچه بگویم بر جنجال‌ها می‌افزاید. اگر كسی می‌خواهد با جنجال لذت ببرد، اجازه بدهید خودش آن را خلق كند.
اخیراً نشریه ماركا مطلبی با عنوان “سنیور كاپلو، حوصله‌مان سر رفت” چاپ كرد.
انتظار چنین انتقادهایی را دارم. همه اینجا می‌دانند نشریات اسپانیایی علیه ما چه‌ها نوشته‌اند. هر كس دیدگاه خود را دارد. مردم می‌توانند سیستم ما را بپسندند یا نه اما همه چیز به بازیكنان در دسترس و شرایط حریفان بستگی دارد و در حال حاضر مهم‌ترین چیز برای ما كسب نتایج خوب است. این فلسفه ما نیست، واقعیت حاكم است.
همه مربیان از فوتبال جذاب حرف می‌زنند اما باید بازیكنان مناسب را هم در شرایط جسمی مناسب در اختیار داشته باشید. وقتی بازیكنانت انگلیسی هستند نمی‌توانی نمایش برزیلی‌ها را تكرار كنی.
نظرتان در مورد پیروزی چلسی مقابل بارسا در لیگ قهرمانان چیست؟
دو شیوه متفاوت را می‌دیدم. هر دو تیم را دوست دارم. چلسی بیشتر فیزیكی بازی می‌كند و بارسلونا تكنیكی. نمی‌توانید تصور كنید بارسا مثل چلسی یا برعكس بازی كند. بارسا برابر چلسی در 55 درصد اوقات توپ را در اختیار داشت اما چند شوت به سوی دروازه زد؟ دو تا. فقط دو تا! در حالی كه تعداد كرنرهای چلسی بیشتر بود. یعنی چه؟ یعنی باید بین ضربه‌های خوب و بد تفاوت قائل شوید. می‌توانید ساعت‌ها پاس دهید و به جایی هم نرسید.
اكنون كه به گذشته می‌نگرید رئال 10 سال پیش را چگونه به یاد می‌آورید؟
با پیروزی اما آن روزها به تاریخ پیوسته. هر بازی كه تمام می‌شود به بازی بعد می‌اندیشیم. تاریخ به مورخین تعلق دارد نه ما.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید