تحلیل الشرق الوسط از روند مناقشه هسته ای
آیا زمان به نفع ایران است؟
آفتاب‌‌نیوز : 
طارق الحمیاد در آغاز مقاله اش می‌نویسد: محمود احمدی‌نژاد رئیس جمهور ایران می‌گوید زمان به نفع ماست و هر روزی که می گذرد اروپایی‌ها مجبور به عقب‌گرد بیشتر و شناسایی و پذیرفتن حقوق هسته‌ای ایران می‌شوند. او البته درست می‌گوید،«بردباری و وقت‌شناسی» همان بازی است که ایرانی‌ها در انجام آن بسیار مهارت دارند.
در ادامه مقاله الشرق‌الوسط آمده است: «در طول بیست‌و هفت سال گذشته بسیاری از رهبران جهان در آمریکا، اروپا و دنیای عرب که دشمنان سرسخت حکومت مذهبی تهران شمرده می‌شدند از قدرت کنار رفته یا در گذشته‌اند ولی در ایران تمام ارکان شکل‌دهنده حاکمیت همچنان قدرتمندانه به کار خود ادامه می‌دهند و ایدئولوژی «گسترش انقلاب» همچون سالهای نخستین دهه هشتاد رو به گسترش است. در همسایگی آنان رژیم‌های طالبان و صدام حسین دشمنان سرسخت و قسم‌خورده تنها حکومت شیعه جهان توسط دیگر دشمن این حکومت یعنی ایالات متحده سرنگون شدند، بدون اینکه از جانب ایرانی‌ها یک گلوله شلیک شود و یا حتی اینکه از آنها بخواهند که یک سنت پول خرج‌کنند. اکنون ایران همچون مسافری است که در انتهای رودخانه ایستاده و به جنازه دشمنان غرق‌شده‌اش نگاه می‌کند».
اما راز موفقیت ایران در بازی با زمان چیست؟ به عقیده تحلیلگر الشرق‌الاوسط انطباق‌پذیری با شرایط جدید و هوشمندی در تغییر استراتژی و البته کمی خوش‌شانسی: «مهمترین شانس آنان در بازی زمان پیروزی دموکراتها در انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره بود که هر چند دکترین «حمله پیشگیرانه» بوش و دار و دسته نومحافظه‌کاران حامی وی را به طور مطلق نفی نمی‌کنند ولی احتمال انجام آن را به حداقل می‌رسانند، بویژه در شرایطی که کاملا مشخص است مالیات دهند‌گان آمریکایی حوصله آغاز یک جنگ دیگر را ندارند».
به عقیده الحمیاد در اروپا هم اوضاع به نفع ایرانی‌هاست: «نخست وزیر تونی بلر نزدیک ترین دوست بوش در آستانه واگذاری قدرت است و پرزیدنت شیراک که بسیاری فکر می‌کنند مشکل شخصی با محمود احمدی‌نژاد رئیس‌جمهور ایران دارد در شرایطی نیست که از چیزی شبیه رویارویی با ایران حمایت کند».
تحلیلگر الشرق‌الوسط در ادامه می‌افزاید: «در خاورمیانه نیز زمان کاملا به نفع ایران است. در اسرائیل دشمن همیشگی رژیم مذهبی تهران، ایهود اولمرت همچنان درحال جواب پس دادن به‌خاطر ناکامی‌های جنگ 34 روزه با حزب‌الله است، در حالیکه هنوز موفقیتی در راه آزادی دو گروگان ارتش این رژیم درلبنان و گروگان سوم در غزه به دست نیامده‌است. همسایگان عرب ایران در خلیج فارس نیز هیچگاه به اندازه امروز از حمله احتمالی آمریکا به ایران هراسناک نبوده‌اند. آنها می‌دانند که ایران اکنون هم به لحاظ توانایی واکنش نظامی مستقیم و هم به لحاظ دخالت‌هایی که می‌تواند منجر به برهم خوردن آرامش سیاسی و توازن قوا در این کشورها شود بسیار نیرومندتر از گذشته شده‌است».
اما آیا راهی برای پیروزی بر ایران وجود دارد؟ به عقیده الحمیاد جواب این سئوال بستگی به این دارد که مهارت آمریکا و شرکایش در بازی با زمان از ایرانی‌ها بیشتر شده باشد.
طارق الحمیاد در آغاز مقاله اش می‌نویسد: محمود احمدی‌نژاد رئیس جمهور ایران می‌گوید زمان به نفع ماست و هر روزی که می گذرد اروپایی‌ها مجبور به عقب‌گرد بیشتر و شناسایی و پذیرفتن حقوق هسته‌ای ایران می‌شوند. او البته درست می‌گوید،«بردباری و وقت‌شناسی» همان بازی است که ایرانی‌ها در انجام آن بسیار مهارت دارند. در ادامه مقاله الشرق‌الوسط آمده است: «در طول بیست‌و هفت سال گذشته بسیاری از رهبران جهان در آمریکا، اروپا و دنیای عرب که دشمنان سرسخت حکومت مذهبی تهران شمرده می‌شدند از قدرت کنار رفته یا در گذشته‌اند ولی در ایران تمام ارکان شکل‌دهنده حاکمیت همچنان قدرتمندانه به کار خود ادامه می‌دهند و ایدئولوژی «گسترش انقلاب» همچون سالهای نخستین دهه هشتاد رو به گسترش است. در همسایگی آنان رژیم‌های طالبان و صدام حسین دشمنان سرسخت و قسم‌خورده تنها حکومت شیعه جهان توسط دیگر دشمن این حکومت یعنی ایالات متحده سرنگون شدند، بدون اینکه از جانب ایرانی‌ها یک گلوله شلیک شود و یا حتی اینکه از آنها بخواهند که یک سنت پول خرج‌کنند. اکنون ایران همچون مسافری است که در انتهای رودخانه ایستاده و به جنازه دشمنان غرق‌شده‌اش نگاه می‌کند».
اما راز موفقیت ایران در بازی با زمان چیست؟ به عقیده تحلیلگر الشرق‌الاوسط انطباق‌پذیری با شرایط جدید و هوشمندی در تغییر استراتژی و البته کمی خوش‌شانسی: «مهمترین شانس آنان در بازی زمان پیروزی دموکراتها در انتخابات میان‌دوره‌ای کنگره بود که هر چند دکترین «حمله پیشگیرانه» بوش و دار و دسته نومحافظه‌کاران حامی وی را به طور مطلق نفی نمی‌کنند ولی احتمال انجام آن را به حداقل می‌رسانند، بویژه در شرایطی که کاملا مشخص است مالیات دهند‌گان آمریکایی حوصله آغاز یک جنگ دیگر را ندارند».
به عقیده الحمیاد در اروپا هم اوضاع به نفع ایرانی‌هاست: «نخست وزیر تونی بلر نزدیک ترین دوست بوش در آستانه واگذاری قدرت است و پرزیدنت شیراک که بسیاری فکر می‌کنند مشکل شخصی با محمود احمدی‌نژاد رئیس‌جمهور ایران دارد در شرایطی نیست که از چیزی شبیه رویارویی با ایران حمایت کند».
تحلیلگر الشرق‌الوسط در ادامه می‌افزاید: «در خاورمیانه نیز زمان کاملا به نفع ایران است. در اسرائیل دشمن همیشگی رژیم مذهبی تهران، ایهود اولمرت همچنان درحال جواب پس دادن به‌خاطر ناکامی‌های جنگ 34 روزه با حزب‌الله است، در حالیکه هنوز موفقیتی در راه آزادی دو گروگان ارتش این رژیم درلبنان و گروگان سوم در غزه به دست نیامده‌است. همسایگان عرب ایران در خلیج فارس نیز هیچگاه به اندازه امروز از حمله احتمالی آمریکا به ایران هراسناک نبوده‌اند. آنها می‌دانند که ایران اکنون هم به لحاظ توانایی واکنش نظامی مستقیم و هم به لحاظ دخالت‌هایی که می‌تواند منجر به برهم خوردن آرامش سیاسی و توازن قوا در این کشورها شود بسیار نیرومندتر از گذشته شده‌است».
اما آیا راهی برای پیروزی بر ایران وجود دارد؟ به عقیده الحمیاد جواب این سئوال بستگی به این دارد که مهارت آمریکا و شرکایش در بازی با زمان از ایرانی‌ها بیشتر شده باشد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید