راه هاي فرار از NPT بسته مي شود
تعداد اين راه هاي گريز، زياد است و مسأله اي جدي را پيش روي ما قرار مي دهد. قدرت هاي بزرگ هسته اي از عدم تلاش براي خلع سلاح، ضرري نمي بينند. كره شمالي توانست به راحتي از معاهده خارج شود و بدون تحمل هيچ مجازاتي، سلاح هسته اي بسازد. ايران هم فعاليت هاي هسته اي خود را ادامه داده است. سه كشور هند، پاكستان و اسرائيل هم كه NPT را امضا نكرده اند ، بمب هسته اي را در اختيار دارند و به احتمال بروز جنگ در منطقه توجهي ندارند.
براي حل دو تا از اين مشكلات، يعني ايران و كره شمالي، آمريكا در تلاش است كه ائتلافي از كشورهاي مختلف را به مذاكره و رسيدن به راه حل ترغيب كند.
آمريكا به نواقص معاهده NPT هم پي برده است و به لزوم انجام تلاش هاي چند جانبه بين المللي براي حفظ امنيت هسته اي و منع گسترش واقف است. آمريكا مي داند كه نبايد به هيچ كشتي، هواپيما يا قطاري كه احتمال انتقال مواد هسته اي از طريق آن مي رود اجازه حركت داده شود. مثلا در سال 2003 ميلادي كشتي متعلق به ليبي كه حامل مواد هسته اي بود، توقيف شد.
جدا از رسيدگي به معاهده NPT، اين تلاش هاي آمريكا، هشدار بزرگي به كشورهاي مختلف است تا پيش از روي آوردن به ساخت، آزمايش و صدور سلاح هاي هسته اي، در مقاصد خود تجديدنظر كنند.
اما بحث اصلي NPT همچنان ادامه دارد: كشورهاي هسته اي بايد به محدود كردن زرادخانه هسته اي خود روي آورند و در عين حال، كشورهاي غيرهسته اي هم بايد از تلاش براي احداث نيروگاه هاي هسته اي دست بردارند. اما توجه اصلي به نقايص NPT بايد در خارج از اين چارچوب آغاز شود تا از دسترسي گروه هاي تروريستي به اين تجهيزات هم جلوگيري شود.
