آفتابنیوز : «پیكاسو» وقتی روی چهارپایهاش رو به چشمانداز دوگانه آبی مدیترانه و سبزی كوهپایهای «مونته جوئیك» مینشست، چیزهایی را میدید كه نادیدنی بودند. این دندان خرگوشی دماسبی هم هفتهای صدهزار یورو از خوشغیرتهای كاتالان كه چشمانتظار اتفاقاتی ناافتاده به نام «استقلال» هستند، میگیرد تا درون معبد نوكمپ یا بیرون آن اتفاقاتی را رقم بزند كه قرار نبوده اتفاق بیفتد. مثلا خود شما انتظار داشتید شنبه شب چند دقیقه قبل از خواب آن قیچی برگردان پیچواپیچ را ببینید؟
یا مثلاً «مانوئل پلكبرین» و بر آرژانتینی استخوان تركانده و یا رئال، در آنالیز پیش از مسابقه، وقتی روش بازی رونالدینیو را برای شاگردانش روی تخته وایتبرد توضیح میداد كجای تخته گشتاور چندبعدی قیچی برگردان چرخش شماره 10 بارسلونا را آنالیز كرد.
اینجاست كه دیگر تاكتیكی، تیك تاك نمیكند. درست مثل لحظهای كه توپ سانترشده توسط «ژاوی هرناندس كرسئو» در حریم هوایی زیر دریائی زرد به پرواز درآمد و ثانیهای بعد با نزدیك شدن توپ به میدان جاذبه رونالدینیو، انگار زمان متوقف شد.
مختصات توپ برای لحظهای از روی صفحه رادار مدافعان سختگیر و یا غیب شد. مثل وقتی كه علائم راداری هواپیماها روی مثلث برمودا گم میشوند.
این بار خطر از جانب «دینیو» بود. او به جای این كه با كنترل سینه رو به دروازه به توپ و مدافع ؟ زحمت بدهد، كمی به خودش زحمت داد و با چرخش آنی پشت به دروازه كنترل سینه كرد، آن هم به سمت فضای بالای سرش، كاری كه اگر یكی از نوچههای سرآلكس فرگوسن در جلسه تمرین منچستر یونایتد انجام دهد باید منتظر لنگه كفش باشد.
مدافع مستقیم او هنوز دلیل چرخش اول «دینیو» را درك نكرده بود كه ناخودآگاه با واكنش انعكاسی به سمت فضایی رفت كه انتظار داشت توپ پس از كنترل رونی به آن جا رانده میشود و طبیعتاً فضای بین پشت سر رونی و دروازه را برای آنی خالی گذاشت. تا اعجوبه با چرخش دوم كه محور آن عمود بر محور چرخش اول بود قیچی تند تیزش را به جای تور نازك دروازه حریف بیندازد اما باید اعتراف كنیم در نوكمپ كمتر چشمههایی از این دست از رونی بزرگ سر زده بود. در حقیقت مهمترین شاهكارهای او تا دیشب به در و دیوار ورزشگاههایی به جز نوكمپ آویزان بودند.