پایان «ترکمن باشی»
آفتاب‌‌نیوز : 
خبر مرگ وی از طریق یک بیانیه بسیار کوتاه که توسط تلویزیون دولتی این کشور پخش شد به اطلاع مردم رسید. علت مرگ وی سکته قلبی عنوان و گفته شد که مراسم رسمی خاک‌سپاری نیز روز یکشنبه برگزار خواهد شد. با اینکه نیازاف در سال 97 تحت یک عمل جراحی قلب باز در آلمان قرار گرفته بود ولی تا روزهای پایانی حکومتش هیچ نشانی از بیماری در وی دیده نمی‌شد.
مطابق قانون اساسی «آرازگلدی عطایف» رئیس پارلمان این کشور مسئولیت های رئیس جمهور را تا برگزاری انتخابات سراسری برعهده خواهد گرفت. انتخابات باید حداکثر ظرف دو‌ماه پس از مرگ رئیس‌جمهور برگزار شده و جانشین موقت وی حق شرکت در آن را نخواهد داشت.
«ترکمن‌باشی» در سال 1940 در عشق‌آباد به دنیا آمده بود. پدرش یکی از میلیون‌ها سرباز کشته‌شده در جنگ جهانی دوم بود و بقیه اعضای خانواده‌اش را نیز در زلزله بزرگ عشق‌آباد در سال 1948 از دست داده بود.
میراث 21 سال حکومت
نیازاف از سال 1985، یعنی زمانی که ترکمتستان بخشی از اتحاد جماهیر شوروی محسوب می‌شد رهبری این سرزمین را با در اختیار گرفتن سمت دبیرکلی حزب کمونیست در دست گرفت. پس از فروپاشی شوروی سابق در سال 1991 نیز از طریق برگزاری یک انتخابات غیررقابتی رئیس‌جمهور کشور شد و در کوتاه‌زمانی پس از آن با سیاست‌های سرکوبگرانه ترکمنستان را به یکی از بسته‌ترین کشورهای برجای مانده از امپراتوری سرخ‌ها تبدیل کرد.
او تمام مخالفان ریز و درشت سیاسی خود را قلع‌وقمع کرد و در این راه هیچ توجهی به انتقادات تند کشورهای غربی و نهادهای بین المللی مدافع حقوق بشر نداشت.
مجلس ملی ترکمنستان که در واقع یک نهاد انتصابی شامل وفاداران سرسخت نیازاف است در سال 1999 با رفع کلیه محدودیت‌های قانونی این امکان را بوجود آورد که وی به رئیس‌جمهور مادام‌العمر کشور تبدیل شود.
به دستور وی نام روزهای هفته پس از نام او یا یکی از اعضای خانواده‌اش آورده می‌شد و مجسمه‌های بزرگ او در تمام نقاط کشور به چشم می‌خورد. او نویسنده رخ‌نما(کتاب روح) بود، مجموعه‌ای از شعارهای اغراق آمیز درباره گذشته ترکمنستان و دستاوردهای دوران حکومت وی که دانش آموزان مدارس این کشور مجبور به حفظ کامل آن بوده و هر روز بخشی از آن را قبل از آغاز کلاس‌های درس قرائت کنند.
او در سایر زمینه ها نیز سیاست‌های ناسیونالیستی بسیار سخت‌گیرانه را در پیش گرفته‌بود. به دستور او استفاده از زبان روسی در تمامی مقاطع تحصیلی پیش از دانشگاه ممنوع شد و رسانه های کشور از پخش برنامه‌های روسی به‌شدت منع شدند.
مرگ او پس از دودهه حکمرانی مطلق بر نیروهای مسلح و تمام نهادهای اجرایی و قضایی کشور موجی از نگرانی را از بروز یک خلاء قدرت و بی‌ثباتی بزرگ در این کشور بوجود آورده‌است. ویاچسلاو نیکونوف مدیر موسسه مطالعاتی «پولیتیکا تینک‌تانک» در مسکو در این باره می‌گوید: «مرگ او می‌تواند یک شوک بزرگ به تمامی مردم و مقامات حکومتی ترکمنستان بوجود آورد، شاید از جهاتی بتوان این رویداد را با تاثیرات مرگ استالین بر شوروی سابق مقایسه کرد».
ترکمنستان سرزمینی خشک ولی درعین حال از لحاظ منابع زیرزمینی بسیارغنی است. با اینکه ترکمنستان دارای پنجمین ذخیره گازی بزرگ جهان است حکومت نیازاف هیچگاه نتوانست این ثروت عظیم‌خدادادی را صرف افزایش رفاه مردم و آبادانی این کشور پنج میلیون نفری نماید.
خبر مرگ وی از طریق یک بیانیه بسیار کوتاه که توسط تلویزیون دولتی این کشور پخش شد به اطلاع مردم رسید. علت مرگ وی سکته قلبی عنوان و گفته شد که مراسم رسمی خاک‌سپاری نیز روز یکشنبه برگزار خواهد شد. با اینکه نیازاف در سال 97 تحت یک عمل جراحی قلب باز در آلمان قرار گرفته بود ولی تا روزهای پایانی حکومتش هیچ نشانی از بیماری در وی دیده نمی‌شد. مطابق قانون اساسی «آرازگلدی عطایف» رئیس پارلمان این کشور مسئولیت های رئیس جمهور را تا برگزاری انتخابات سراسری برعهده خواهد گرفت. انتخابات باید حداکثر ظرف دو‌ماه پس از مرگ رئیس‌جمهور برگزار شده و جانشین موقت وی حق شرکت در آن را نخواهد داشت.
«ترکمن‌باشی» در سال 1940 در عشق‌آباد به دنیا آمده بود. پدرش یکی از میلیون‌ها سرباز کشته‌شده در جنگ جهانی دوم بود و بقیه اعضای خانواده‌اش را نیز در زلزله بزرگ عشق‌آباد در سال 1948 از دست داده بود.
میراث 21 سال حکومت
نیازاف از سال 1985، یعنی زمانی که ترکمتستان بخشی از اتحاد جماهیر شوروی محسوب می‌شد رهبری این سرزمین را با در اختیار گرفتن سمت دبیرکلی حزب کمونیست در دست گرفت. پس از فروپاشی شوروی سابق در سال 1991 نیز از طریق برگزاری یک انتخابات غیررقابتی رئیس‌جمهور کشور شد و در کوتاه‌زمانی پس از آن با سیاست‌های سرکوبگرانه ترکمنستان را به یکی از بسته‌ترین کشورهای برجای مانده از امپراتوری سرخ‌ها تبدیل کرد.
او تمام مخالفان ریز و درشت سیاسی خود را قلع‌وقمع کرد و در این راه هیچ توجهی به انتقادات تند کشورهای غربی و نهادهای بین المللی مدافع حقوق بشر نداشت.
مجلس ملی ترکمنستان که در واقع یک نهاد انتصابی شامل وفاداران سرسخت نیازاف است در سال 1999 با رفع کلیه محدودیت‌های قانونی این امکان را بوجود آورد که وی به رئیس‌جمهور مادام‌العمر کشور تبدیل شود.
به دستور وی نام روزهای هفته پس از نام او یا یکی از اعضای خانواده‌اش آورده می‌شد و مجسمه‌های بزرگ او در تمام نقاط کشور به چشم می‌خورد. او نویسنده رخ‌نما(کتاب روح) بود، مجموعه‌ای از شعارهای اغراق آمیز درباره گذشته ترکمنستان و دستاوردهای دوران حکومت وی که دانش آموزان مدارس این کشور مجبور به حفظ کامل آن بوده و هر روز بخشی از آن را قبل از آغاز کلاس‌های درس قرائت کنند.
او در سایر زمینه ها نیز سیاست‌های ناسیونالیستی بسیار سخت‌گیرانه را در پیش گرفته‌بود. به دستور او استفاده از زبان روسی در تمامی مقاطع تحصیلی پیش از دانشگاه ممنوع شد و رسانه های کشور از پخش برنامه‌های روسی به‌شدت منع شدند.
مرگ او پس از دودهه حکمرانی مطلق بر نیروهای مسلح و تمام نهادهای اجرایی و قضایی کشور موجی از نگرانی را از بروز یک خلاء قدرت و بی‌ثباتی بزرگ در این کشور بوجود آورده‌است. ویاچسلاو نیکونوف مدیر موسسه مطالعاتی «پولیتیکا تینک‌تانک» در مسکو در این باره می‌گوید: «مرگ او می‌تواند یک شوک بزرگ به تمامی مردم و مقامات حکومتی ترکمنستان بوجود آورد، شاید از جهاتی بتوان این رویداد را با تاثیرات مرگ استالین بر شوروی سابق مقایسه کرد».
ترکمنستان سرزمینی خشک ولی درعین حال از لحاظ منابع زیرزمینی بسیارغنی است. با اینکه ترکمنستان دارای پنجمین ذخیره گازی بزرگ جهان است حکومت نیازاف هیچگاه نتوانست این ثروت عظیم‌خدادادی را صرف افزایش رفاه مردم و آبادانی این کشور پنج میلیون نفری نماید.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید