آفتابنیوز : لاینگن که یکی از گروگان آمریکایی در ایران در جریان تسخیر سفارت آمریکا در تهران در سال 1979 بوده در نامه خود با اشاره به اینکه مذاکرات واشنگتن – تهران باید رو در رو و رک و پوستکنده انجام شود نوشت: ایالات متحده و ایران باید با یکدیگر گفتوگو کنند اما نه با الفاظی منفی که برای 27 سال، از زمان بحران گروگانگیری سال 1979 سبب سائیده شدن اعتماد دو طرفه شده است.
وی در ادامه این نامه با اشاره به اینکه اعتماد، عنصر مورد نیاز هرگونه مبادلات دیپلماتیک است نوشت: این مذاکرات همچنین نباید به صورت غیر مستقیم همانطور که در مورد هستهای از طریق همکاران ما در اروپا و شورای امنیت سازمان ملل متحد صورت گرفت انجام بگیرد بلکه بعنوان قدرتهای مسئول باید رو در رو و با توجه به منافع مشترک در بحرانیترین منطقه جهان صورت گیرد.
لاینگن در ادامه نامه خود با اشاره به اینکه نبود گفتوگو از نظر استراتژیک، انسانی، سیاسی، تاریخی و فرهنگی هیچ پیامدی نداشته نوشت: عدم گفتوگو با ایران سبب پیچیده شدن روابط آمریکا با سایر کشورها در منطقه شده است. وی همچنین با اشاره به همکاریهای ایران در مورد عراق و افغانستان نوشت: عامل جغرافیا به تنهایی و بدون توجه به شناخت تاثیرات امنیتی بلند مدت آن در منطقه خلیج فارس، ایران را مجبور به همکاری در مورد عراق و افغانستان میکند.
لاینگن در انتهای این نامه با اشاره به اینکه گفتوگو کار آسانی نیست به مقامات آمریکایی تذکر داد: تا آغاز رسمی مناسبات دیپلماتیک با ایران راه درازی در پیش است اما ما با آغاز مذاکرات مستقیم با ایران با حضور متحدانمان برای پی بردن به نیات ایران چیزی از دست نمیدهیم.