آفتابنیوز : براى بررسى اين موضوع كه استقلال چرا بد بازى مىكند، بازى برده را مساوى كرده و دلچسب بازى نمىكند بايد به عقب برگشت، زمانى كه مرفاوى ميلاد نورى و رسول خطيبى را مىخواست اما باشگاه با باقر احمدى و داسيلوا قرارداد منعقد كرد، مرفاوى بىخبر از همه مشغول تمرين بود كه على انصاريان و على عليزاده به طور سرزده در تمرين حاضر مىشدند.
استقلال قهرمان نه تنها تقويت نشده بلكه تضعيف هم شد و از آن حمايت مديريتى با ۵ معاون تمام وقت هم خبرى نبود، در تكميل اين ماجراها تيمى كه در اول ارديبهشت ۸۵ توانسته بود ۱۲۰ هزار تماشاگر را به ورزشگاه بكشد توسط مديران خود از جام حذفى كنار كشيد و اندك اندك فضايى براى بازيكن و هوادار ترسيم شد كه امروز شاهد آن هستيم.
استقلال تيم دوم جدول ليگ برتر است با بضاعتى كه دارد و مشكلاتى كه براى مرفاوى به ارث گذاشتهاند. براى بازيهاى اين تيم در تهران ۱۵ الى ۲۰ هزار تماشاگر به ورزشگاه آزادى آمده و از دقيقه ۷۰ به بعد اكثريت اين عده سرمربى محجوب اين تيم را آماج حملات خود قرار مىدهند! اين حس بد و اين نگاه منفى حاصل عملكرد چه كسانى است؟ همه آنهايى كه هواداران را فرارى داده و تيم استقلال را اين چنين نزد سكوها منفور كردهاند هم اينك كجا هستند؟ آنهايى كه به دور از احساس و با تعقل و حوصله به اين ماجرا نگاه مىكنند، نيك مىدانند كه مرفاوى حلقه آخر مقصرين اين ماجرا هم نيست و هستند كسانى كه به خاطر منافع مادى و معنوى خود باعث شكل گيرى استقلال امروز شدند.
يك تيم درونى كه جذاب بازى نكرده و نمىتواند با هوادارانش ارتباط برقرار كند، يك سرمربى كه حرفهاى خود را خورده و اهل درگيرى و دو دوزه بازى هم نيست و يك تيم بيرونى فاقد علم و اطلاعات ورزشى كه كارايى نداشته و كارآمد نيست و دنباله رو تفكرات فردى و سليقهاى است.
در همين فضا، حريف سنتى و ديرينه استقلال با يك مربى خارجى و بدون حضور حتى يك پرسپوليسى قديمى روى نيمكت اين تيم تا دقيقه ۹۰ از سوى سكوها حمايت مىشود. نگاهى به اين تفاوت تنهايى مرفاوى و صنف مديران استقلال و هرج و مرج اين باشگاه در درون زمين و بيرون زمين را نشان مىدهد.