آفتابنیوز : اعلام رسمی نامزدی او عصر روز یکشنبه، آخرین مهلت قانونی ثبت نام داوطلبان همانند بنزینی زبانه های آتش خشم مردم کشورش را شعله ورتر کرد تا آنجا که بعد از سالیان دور ساکنان شهرهای مختلف الجزایر برای نشان دادن اعتراض خود شب هنگام به صورت خودجوش به خیابان ها ریختند.
آقای بوتفلیقه که خود اینک بر روی تخت یکی از بیمارستان های ژنو تحت درمان است برغم پیش بینی ها و نیز خواست بخش از مردم کشورش تاکید کرده است که برای پنجمین بار نامزد انتخابات ریاست جمهوری می شود.
مدیر کارزار انتخاباتی عبدالعزیز بوتفلیقه روز یکشنبه اعلام کرد که رئیس جمهوری الجزایر وعده می دهد که در صورت انتخاب مجدد به این سمت ظرف یک سال انتخابات دوباره ریاست جمهوری برگزار کند. به گفته مدیر کارزار انتخاباتی رئیس جمهوری الجزایر، عبدالعزیز بوتفلیقه در انتخاباتی که یک سال پس از انتخاب مجددش به سمت ریاست جمهوری برگزار خواهد شد شرکت نخواهد کرد.
عبدالعزیز بوتفلیقه ۸۱ سال دارد. او به دلیل عارضه مغزی از سال ۲۰۱۳ به این سو از نظر قوای جسمانی به شدت تحلیل رفته است. رئیس جمهوری الجزایر طی سالهای گذشته به ندرت در مجامع رسمی حضور یافته است، مسئله ای که اکنون بیش از هر زمان دیگری گمانه زنی ها در باره وضعیت وخیم جسمانی و عدم توانایی وی در انجام امور حکومتی تقویت می کند.
تصویری که طی شش سال گذشته از چهره بوتفلیقه در اذهان و نیز رسانه ها به تصویر کشیده شده به هیچ وجه شباهتی با مرد جوان بی پروا و پرتب و تاب دهه شصت میلادی ندارد.
او زمانی که تنها ۲۵ سال داشت به وزارت رسید. جنگ الجزایر در آنزمان تازه به اتمام رسیده بود و بوتفلیقه جوان در ابتدای راهی قرار داشت که پله آخرش ریاست جمهوری الجزایر بود.
آقای بوتفلیقه طی سالهای ۱۹۶۳ تا ۱۹۷۹ به مدت شانزده سال در راس وزارت خارجه الجزایر قرار گرفت. وزیر خارجه وقت الجزایر با توجه به موقعیت تاثیرگذاری که در آن قرار داشت موفق به جلب حمایت بسیاری از رهبران کشورهای عربی شد و جایگاه کشورش را تا سطح یکی از پیشگامان جهان سوم بالا کشید.
عبدالعزیر بوتفلیقه به تدریج در داخل کشور نیز از قدرت و نفوذ قابل توجهی برخوردار شد تا آنجا که از او همواره به عنوان رقیب اصلی هواری بومدین، در راس قدرت اجرایی این کشور نام برده می شد.
این درحالیست که پس از مرگ رئیسجمهور بومدین در دسامبر ۱۹۷۸ شاذلی بن جدید تحت نفوذ ارتش و جبهه آزادیبخش میهنی قدرت را در دست گرفت و جایگاه بوتفلیقه تا حد مشاور رئیسجمهور تنزل کرد. او سپس در سال ۱۹۸۱ از کمیته مرکزی و شورای سیاسی جبهه آزادیبخش میهنی نیز اخراج شد و به زندگی در تبعید خود خواسته در دوبی و ژنو روی آورد.
بازگشت به قدرت با ارتش
بازگشت بزرگ عبدالعزیز بوتفلیقه به قدرت به سال ۱۹۹۹ باز می گردد. او به خواست ارتش نامزد انتخابات ریاست جمهوری شد و با کسب بیش از ۷۰ درصد آراء در همان دور نخست برای اولین بار طعم شیرین پیروزی در انتخابات را چشید تا ضمن قرار گرفتن در راس قدرت اجرایی هرگز دیگر حاضر به ترک آن نباشد.
مهمترین دستاورد بوتفلیقه پس از به دست گرفتن قدرت، بازگرداندن صلح به کشوری بود که بر اثر جنگ داخلی سالها دستخوش تنش و نارآمی شده بود. بر اساس آمارهای رسمی حدود ۲۰۰ هزار تن طی ده سال جنگ داخلی در الجزایر جان خود از دست دادند.
او برای برقراری صلح در کشورش به «توافق مدنی» روی آورد، فرایندی که سبب شد اسلامگرایان در ازای تسلیم و دست کشیدن از خشونت مورد عفو عمومی قرار گیرند.
عبدالعزیز بوتفلیقه با تکیه بر ثروت نفتی الجزایر موفق شد کشورش را افتادن به گرداب اعتراض های سراسری منطقه شمال آفریقا در سال ۲۰۱۱ موسوم به بهار عربی نجات دهد.
رئیس جمهوری الجزایر بدین ترتیب جای پای خود را در قدرت بیش از همیشه سفت کرد و بارها با پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری نشان داد که رقیب سیاسی قدرتمندی پیش رو ندارد. بیش از یک سوم جمعیت الجزایر به خصوص افراد زیر بیست سال فردی غیر از عبدالعزیز بوتفلیقه را در راس قدرت اجرایی کشورشان ندیده اند.
آقای بوتفلیقه، رئیس جمهوری که از سال ۱۹۹۹ تاکنون در راس هرم قدرت است حالا قول داده در صورت پیروزی در انتخابات تغییرات بزرگی در ساختار حکومت کشورش ایجاد کند.
منبع: یورونیوز