آفتابنیوز : خاله زینب، دلیل انتخاب این راه را عشق بینهایتش به طبیعت میداند و به ایسنا میگوید: زمین زنده، زمینی است که در آن گیاه و درخت باشد چرا که زمین مرده نمیتواند، برای هیچ موجودی محل سکونت مناسبی فراهم کند.
در نگاه خاله زینب، سرسبزی نشانهی زندگی زمین است و انتخاب شغل باغبانی برای خود نیز متاثر از همین تفکراتش بوده است. وی که اولین درخت زندگیش را در 10 سالگی و با کمک پدرش کاشته است، اکنون باغی با بیش از 3000 اصله درخت دارد.
وی میگوید: من تمام روزهایم را با این درختان سپری کردهام و هر روز با هدف کاشت درختی دیگر سر از بالین رختخواب برمیدارم.
خاله زینب، درختان را ثمرهی زندگیاش میداند و عقیده دارد که رفع خستگی رهروان در زیر سایه این درختان، بهشت را برایش به ارمغان خواهد آورد.
حسین مسرت، محقق و پژوهشگر فرهنگ عامه یزد، درختان را به منزله ریههای تنفسی هر شهری میداند و در گفتوگو با خبرنگار ایسنا اظهار میکند: اکسیژن پاکی که درختان در رگ حیات شهر جاری میکنند با هیچ چیز قابل مقایسه نیست و سلامت شهرنشینان در گروی همین درختان است.
وی با بیان این که شهرهای کویری به دلیل خشکی و گرما بیشتر در معرض طوفانهای شدید قرار دارند، میگوید: این شهرها بیش از هر شهر دیگری نیازمند کاشت درخت هستند تا این گرمای سوزان را برای مردم قابل تحمل کنند.
این پژوهشگر فرهنگی به سنت دیرینهی درختکاری در ایران اشاره و عنوان میکند: درخت کاری امریست که همواره از سوی بزرگان دینی سفارش شده و نامگذاری روز درختکاری بهانهای است تا هیچگاه در اثر گذر روزگار، درخت و اهمیت آن فراموش نشود.
وی با بیان این که درختان در واقع موجوداتی زنده با خوبیها و فواید فراوان نظیر تلطیف هوا و زیبایی محیط هستند، تصریح میکند: یکی از ویژگیهای خوب و کمتر دیده شده درختان، شاید آوازخوانی آنها باشد چرا که اگر درختان نبودند تار و تنبورها نیز بر روی زانوی نوازندهها نمینشست.
مسرت تاکید میکند: همانگونه که ایرانیان از گذشتههای دور برای درخت و حفظ درختان اهمیت خاصی قائل بودند، اکنون نیز باید حفاظت و نگهداری از این نعمات الهی مورد توجه همگان قرار گیرد.