آفتابنیوز : آفتاب: اقوام ایرانی كه از اعصار باستان اعتقاد به پوشیدگی و مستوری زن داشتند و با قبول دین اسلام و تأكیدات رسول اکرم بیش از پیش بر پوشیدگی زنان دقت میكردند، در گذار زمان تحت فشارهای گوناگون قرار گرفتهاند. هجوم مغول نمونهای از این فشارها مبنی بر حضور زن بدون پوشش در مجامع عمومی بود كه پس از قدرت گرفتن حكومتهای شیعی چون سربداران و صفویان منتفی شد و زن ایرانی با پوشش همچنان به حضور خود در اجتماع پرداخت.
در دوران قاجاریه به عنوان نخستین دوران رویارویی نزدیك با غرب و پس از آن؛ با روی كار آمدن رضاشاه كسانی كه ترك سنت و اخذ فرهنگ غربی را مهمترین عامل پیشرفت میدانستند در پستهای كلیدی كشوری قرار گرفته و مسئولیتهای حساسی را برعهده گرفتند. به ویژه آنكه احزاب سیاسی و روشنفکران تحت سیطره فرهنگ اروپایی مسئله تعلیم و تربیت زنان و اصلاح وضعیت آنان را در رأس برنامههای خود قرار داده بودند.
آنان یكی از عوامل اصلی متمدن بودن را حضور زنان در عرصه اجتماع میدانستند و مانع اصلی این حضور را در سبك و شیوه زیستی و سنتی جامعه و نوع پوشاك جست وجو میكردند؛ بدین ترتیب تمهیدات فراوانی اندیشیده بودند تا هویت ملی و دینی زنان ایرانی را کمرنگ و نابود سازند.
امروزه و در طی تاریخ، علیرغم دیدگاههای مجموعهای ازجامعه و خط مشیها یا قوانینی که در مورد پوشیدن لباس تدوین گشته انسان امروز نمیتواند نوع و پوشش زنان در عرصه تاریخ ایران را به عنوان گوشهای از هویت ملی ایرانی نادیده بگیرد. نمایشگاه «لباس زنان در تاریخ» یکی از نمونه تلاشهای ارزشمندی است که چنین تاریخچهای را به نمایش میگذارد.
منبع انتشار اولیه تصاویر: خبرگزاری فارس {$old_album_58084}