دوستان ملی، دشمنان باشگاهی
هارگریوز شماره 23 را پشت پیراهنش دارد كه همین شماره را مایكل جوردن، اسطوره لیگ حرفه‌ای بسكتبال آمریكا به تن داشت.
اوون پیش از مصاف با رئال مادرید در خصوص دیدار مجدد دیوید بكام اذعان داشته بود: ملاقات دوباره بكام جای بسی خوشحالی دارد. او همیشه الگوی من بوده و حضور در كنار او باعث افتخار است. در نیمه اول همچون ستاره‌ای می‌درخشید. او در همه جای زمین حضور داشت و برای همه بازیكنان موقعیت خلق كرد.
شاید 3 موقعیت خلق شده برای رئال از همان فرصت‌هایی بود كه دیوید انگلیسی باعث ایجادش شد. نیمه دوم متعلق به باواریایی‌ها بود و اوون باز هم خط میانی هیستفلد را همراهی كرد.اوون فوق‌العاده بود، با اینكه از زمان بهبود شكستگی پایش در دومین دیدار سرخپوشان حاضر می‌شد.
این بازیكن 26 ساله می‌گوید: 5 ماه دور از میادین بودم و منتظر حضور در دیدارهای بعدی نیز هستم تا هر چه زودتر به وضعیت ایده‌آلم برسم و به باشگاه و تیمم كمك كنم.
بایرن مونیخ در جریان رقابت‌های بوندس‌لیگا آلمان تاكنون چندان خوب عمل نكرده و سرعتش كم شده تا جایی كه حتی بازگشت اوتمار هیستفلد اسطوره فعلا نتوانسته دردی از سرخپوشان دوا كند.
بایرن در تلاش است تا خلا ایجاد شده از زمان عزیمت میشائیل بالاك را پر كند و مصدومیت هارگریوز مشكلات تیم را دوچندان كرد، چرا كه او می‌توانست در چند جای زمین به بهترین نحو عرض اندام كند. با این حال اوون بازگشته و به آینده تیم امیدوار است.
هارگریوز در خصوص باشگاهش اینچنین می‌گوید: باشگاه‌های بزرگ مرتب در پستی و بلندی قرار می‌گیرند. تا اینجای فصل تلاشمان را به كار گرفته‌ایم اما نه در حد نیاز. بازی‌های زیادی پیش رو داریم كه لازم است نتایج همه آنها را به نفع خود رقم بزنیم.هر كس از حالا ما را از گردونه رقابت خارج شده می داند، سخت در اشتباه است.
اوون 20 ساله بود كه هیتسفلد موفق شد باواریایی‌ها را به افتخار قهرمانی در اروپای سال 2001 سوق دهد و 120 دقیقه تمام برابر خفاش‌های والنسیا توپ بزند.
هافبك بایرن در خصوص سرمربی تیم می‌گوید: از مدت‌ها پیش او را می‌شناختیم وقتی 19 ساله بودم مرا جذب كرده و همیشه از من حمایت كرد. او سرمربی فوق‌العاده‌ای است.
عكس قضیه نیز جنبه مثبتی دارد چرا كه سرمربی هم به شاگرد قدیمی‌اش نهایت اطمینان را دارد. هارگریوز در سال 2001 ملی‌پوش شده اما تا دیدار مرحله یك چهارم نهایی جام جهانی 2006 آلمان برابر پرتغال عملكرد درخشانی نداشت.
دعوت از او برای حضور در دیدار نخست انگلیس برابر پاراگوئه به عنوان یار تعویضی در مرحله نخست انتقاد بسیاری از هواداران را موجب شد.
در چهار دیدار بعد این هارگریوز بود كه بیش از همه تلاش كرد تا سپیدپوشان برنده میدان مصاف با پرتغال باشند، همان دیداری كه شاهد اخراج وین‌رونی از میدان بودیم.
شاید درخشش اوون در آن دیدار باعث شد كه برای مدتی از تیررس دوربین‌ها به دور باشد و در عوض توجه همگان معطوب دیوید بكام بی‌فروغ باشد كه حتی در دیدار انگلیس برابر یونان هم كاپیتانی نه چندان كارآمد بود تا اینكه بازوبند خود را تقدیم جان‌تری نمود.
پنالتی اوون در مصاف با پرتغال امیدهای كمرنگ انگلیس را زنده نگه داشته بود. شاید چهار سال پیش كسی حاضر نمی‌شد اسم اوون را بر زبان براند اما امروز جزو ستارگان درخشان تیم ملی و تیم باشگاهی‌اش محسوب می‌شود.
پس از حذف انگلیسی‌ها از جام جهانی اخیر، مطبوعات جزیره اعلام كردند كه دیوید بكام تبدیل شده به میزبانی مناسب برای دریافت انتقادات بی‌پایان هواداران خشمگین.
هارگریوز پذیرای پیراهن شماره 7 انگلیس شده البته این مساله از زمانی است كه دیوید بكام از نظر مك‌لارن مطرود شده است. شاید او رویای بازگشت به انگلیس و حضور در منچستر یونایتد را درسر می‌پروراند.
با این حال دیوید و اوون با اینكه در اصل و ریشه دوستان انگلیسی هستند، در ظاهر امر دشمنانی دیرینه بوده كه هر كدام رویای صعود تیم‌شان را در عرصه لیگ قهرمانان درسر دارند.
با این حال فینال اروپا در تاریخ 23 می برگزار می‌شود و تنها یكی از این شماره‌های 23 مجال حضور در دیدار واپسین و بالا بردن جام را خواهد داشت.
مترجم: حورا شكیبی‌ممتاز
