منافع کلان روسیه در پرونده هسته‌ای ایران
کولایی: مسکو بوشهر را نخواهد ساخت
آفتاب‌‌نیوز : 
این استاد دانشگاه تهران و کارشناس مسائل روسیه در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی آفتاب افزود: از همان ایام که غربی‌ها حاضر نشدند در اتمام پروژه نیروگاه بوشهر به ایران کمک کنند، روس‌ها وارد این عرصه شدند که بدون تردید این همکاری ارتباط مستقیم با سیاست خارجی دولت روسیه در گسترش اوراسیا گرایی و فاصله گرفتن از غرب گرایی افراطی در سیاست‌خارجی این کشور دارد.
کولایی ادامه داد: همکاری با ایران در این زمینه بیشتر براساس ملاحظات اقتصادی آغاز شد ولی به تدریج مزایای سیاسی ـ امنیتی آن برای روسیه مشخص‌تر شد.
به اعتقاد وی، برای روسیه، همکاری هسته‌ای با ایران به مجالی مناسب برای چانه‌زنی درخصوص موضوعات متعدد در روابط با غرب به ویژه آمریکا تبدیل شد.
کولایی تصریح کرد: ریشه این مشکل در داخل کشور ماست که اهداف و سیاست‌های دولت روسیه در این زمینه مورد شناسایی قرار نگرفته است.
این نماینده مجلس ششم اظهار داشت: دولت روسیه مانند هر دولت دیگری در جهان امروز، در این رابطه تنها و تنها منافع خاص خود را دنبال می‌کند ولی برای برخی تصمیم‌گیرندگان این سوء برداشت ایجاد شد که گویا روسیه نگاهی به ملاحظات سیاسی ـ امنیتی ما دارد.
وی بر این اساس توضیح داد: در نتیجه ما شاهد طولانی شدن غیر قابل توجیه این پروژه هستیم و بر خلاف وعده‌های داده شده، وارد شدن برق نیروگاه بوشهر به شبکه برق کشور ما به تعویق افتاده است.
کولایی با بیان اینکه «من به مسائل انرژی هسته‌ای و روابط ایران با غرب نمی‌پردازم» در عین حال گفت: بدون هیچ تردیدی برای روسیه وضعیت حاکم بر روابط ایران و غرب (اروپا و به ویژه آمریکا) تاثیر فوق‌العاده تعیین کننده در اجرا و اتمام این پروژه داشته است.
وی خاطر نشان کرد: این تصور که روسیه با وجود مخالفت جدی آمریکا، پروژه بوشهر را به اتمام خواهد رساند، بسیار غیر واقع بینانه خواهد بود. به ویژه بعد از صدور قطعنامه تحریم (1737) ما شاهد بهانه‌گیری‌ها و اشکال تراشی‌های بیشتری از سوی طرف روسی هستیم که ادامه جهت‌گیری پیشین را این بار به خوبی به نمایش می‌گذارد.
این کارشناس مسائل روسیه یاد‌آور شد: این نکته قابل توجه است که دولت روسیه همانند همه دولت‌های دور و نزدیک در تنظیم روابط خود با ایران، تنها منافع خاص خود را چه در تنظیم روابط دو جانبه و چه در سطوح منطقه‌ای و بین‌المللی هدف قرار داده است. بنابراین، برای کشور ما نیز ضروری است که هر چه سریعتر قواعد و الزامات جامعه جهانی را مورد توجه قرار دهد، تا بیش از این به اهرمی برای بازی‌های دیگران و از جمله روسیه تبدیل نشود.
کولایی در پایان خاطر نشان کرد: هر چند این نکته غیرقابل انکار است که توسعه و تقویت روابط با کشورهای شمالی اعم از روسیه، آسیای مرکزی و قفقاز از ضرورت‌های تامین کننده منافع ملی ماست، اما این رابطه زمانی می‌تواند ما را به حداکثر رساند که بر اساس ایجاد تعادل در تنظیم رابطه با بازیگران جهانی (اروپا و آمریکا) مورد ملاحظه قرار گیرد.
این استاد دانشگاه تهران و کارشناس مسائل روسیه در گفت‌وگو با خبرنگار سیاسی آفتاب افزود: از همان ایام که غربی‌ها حاضر نشدند در اتمام پروژه نیروگاه بوشهر به ایران کمک کنند، روس‌ها وارد این عرصه شدند که بدون تردید این همکاری ارتباط مستقیم با سیاست خارجی دولت روسیه در گسترش اوراسیا گرایی و فاصله گرفتن از غرب گرایی افراطی در سیاست‌خارجی این کشور دارد. کولایی ادامه داد: همکاری با ایران در این زمینه بیشتر براساس ملاحظات اقتصادی آغاز شد ولی به تدریج مزایای سیاسی ـ امنیتی آن برای روسیه مشخص‌تر شد.
به اعتقاد وی، برای روسیه، همکاری هسته‌ای با ایران به مجالی مناسب برای چانه‌زنی درخصوص موضوعات متعدد در روابط با غرب به ویژه آمریکا تبدیل شد.
کولایی تصریح کرد: ریشه این مشکل در داخل کشور ماست که اهداف و سیاست‌های دولت روسیه در این زمینه مورد شناسایی قرار نگرفته است.
این نماینده مجلس ششم اظهار داشت: دولت روسیه مانند هر دولت دیگری در جهان امروز، در این رابطه تنها و تنها منافع خاص خود را دنبال می‌کند ولی برای برخی تصمیم‌گیرندگان این سوء برداشت ایجاد شد که گویا روسیه نگاهی به ملاحظات سیاسی ـ امنیتی ما دارد.
وی بر این اساس توضیح داد: در نتیجه ما شاهد طولانی شدن غیر قابل توجیه این پروژه هستیم و بر خلاف وعده‌های داده شده، وارد شدن برق نیروگاه بوشهر به شبکه برق کشور ما به تعویق افتاده است.
کولایی با بیان اینکه «من به مسائل انرژی هسته‌ای و روابط ایران با غرب نمی‌پردازم» در عین حال گفت: بدون هیچ تردیدی برای روسیه وضعیت حاکم بر روابط ایران و غرب (اروپا و به ویژه آمریکا) تاثیر فوق‌العاده تعیین کننده در اجرا و اتمام این پروژه داشته است.
وی خاطر نشان کرد: این تصور که روسیه با وجود مخالفت جدی آمریکا، پروژه بوشهر را به اتمام خواهد رساند، بسیار غیر واقع بینانه خواهد بود. به ویژه بعد از صدور قطعنامه تحریم (1737) ما شاهد بهانه‌گیری‌ها و اشکال تراشی‌های بیشتری از سوی طرف روسی هستیم که ادامه جهت‌گیری پیشین را این بار به خوبی به نمایش می‌گذارد.
این کارشناس مسائل روسیه یاد‌آور شد: این نکته قابل توجه است که دولت روسیه همانند همه دولت‌های دور و نزدیک در تنظیم روابط خود با ایران، تنها منافع خاص خود را چه در تنظیم روابط دو جانبه و چه در سطوح منطقه‌ای و بین‌المللی هدف قرار داده است. بنابراین، برای کشور ما نیز ضروری است که هر چه سریعتر قواعد و الزامات جامعه جهانی را مورد توجه قرار دهد، تا بیش از این به اهرمی برای بازی‌های دیگران و از جمله روسیه تبدیل نشود.
کولایی در پایان خاطر نشان کرد: هر چند این نکته غیرقابل انکار است که توسعه و تقویت روابط با کشورهای شمالی اعم از روسیه، آسیای مرکزی و قفقاز از ضرورت‌های تامین کننده منافع ملی ماست، اما این رابطه زمانی می‌تواند ما را به حداکثر رساند که بر اساس ایجاد تعادل در تنظیم رابطه با بازیگران جهانی (اروپا و آمریکا) مورد ملاحظه قرار گیرد.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید