اکبر میثاقیان:
می‌خواهیم به یونگ نیش بزنیم
آفتاب‌‌نیوز : 
از اكبر میثاقیان درباره برج میلاد می‌پرسیم. لبخندی می‌زند كه تلخ نیست. می‌گوید:حالش خوب است. به اندازه كافی قد كشیده و حالا دارد قطور می‌شود. من هم دیگر كاری به كارش ندارم، چون مرادم را گرفته‌ام!
میثاقیان از برج میلاد چه مرادی می‌خواست؟
«هیچ» فقط این‌كه بچه‌های راه‌آهن در جریان مطبوعات ورزش ما مطرح شوند و خودشان را هم باور كنند. به لطف برج میلاد این هر دو اتفاق افتاد. راه‌آهن با كمك برج میلاد، جای بزرگی در مطبوعات ورزشی دست و پا كرد و حالا همه باور كرده‌اند كه راه‌آهن دیگر تیم «بته‌مرده» اول فصل نیست. شما نمی‌دانید بچه‌های ما چه برقی در چشم و چه عزمی در دل دارند. برج میلاد، خاصیت خودش را نشان داد.
روز جمعه 25 اسفند استقلال در آزادی سراغ شما را خواهد گرفت. باكی نداری؟
چه باكی؟ چرا باید بترسیم؟ نه این‌كه چون آخر جدولیم، پس چیزی برای از دست دادن نداریم. اتفاقاً ما روی این بازی و امتیازهایش حساب باز كرده‌ایم اما ترسی نداریم. ما باید پاس را می‌بردیم كه نشد، ما باید سایپا را با گل دقیقه 90+2 مغلوب می‌كردیم كه شانس نیاوردیم و حالا باید از استقلال امتیاز بگیریم. حتی بیشتر از یك امتیاز. اگر می‌خواهیم از فولاد و ملوان جلو بزنیم، باید از استقلال امتیاز بگیریم.
اما چطور؟ استقلال را بردن، بلكه متوقف كردن هم كار سختی است.
ما راهش را بلدیم. آدم‌هایش را هم داریم. در ابومسلم من مثلث جباری، آندو و بادامكی را داشتم، در راه‌آهن امروز مربع جمشیدیان، حقی، اصغر و تقوی را دارم. استقلال مثل این چهار نفر را ندارد. من علی محمد را دارم و این تركاشوند و مهدی تارتار را دارم. روزهای اول این بچه‌ها نمی‌دویدند، حالا آن‌قدر می‌دوند كه چشم من گیج می‌رود. وضع راه‌آهن خوب است.
شاید من توانستم بهترین هدیه خوشحال كننده را به علی دایی بدهم. خدا را چه دیدی، شاید ما غافلگیری آخر سال را باعث شدیم.من دوبار به دنیزلی یاد داده‌ام كه به مربی ایرانی احترام بگذارد، حالا نوبت یك مربی هلندی است كه مجبور شود مقابل ما درست و محترمانه بایستد و با ما صحیح و با ادب حرف بزند.
یونگ باید «نیش» فوتبال ایران را بخورد و زهر تدابیر ما را بچشد.
منبع: جهان‌فوتبال
از اكبر میثاقیان درباره برج میلاد می‌پرسیم. لبخندی می‌زند كه تلخ نیست. می‌گوید:حالش خوب است. به اندازه كافی قد كشیده و حالا دارد قطور می‌شود. من هم دیگر كاری به كارش ندارم، چون مرادم را گرفته‌ام! میثاقیان از برج میلاد چه مرادی می‌خواست؟
«هیچ» فقط این‌كه بچه‌های راه‌آهن در جریان مطبوعات ورزش ما مطرح شوند و خودشان را هم باور كنند. به لطف برج میلاد این هر دو اتفاق افتاد. راه‌آهن با كمك برج میلاد، جای بزرگی در مطبوعات ورزشی دست و پا كرد و حالا همه باور كرده‌اند كه راه‌آهن دیگر تیم «بته‌مرده» اول فصل نیست. شما نمی‌دانید بچه‌های ما چه برقی در چشم و چه عزمی در دل دارند. برج میلاد، خاصیت خودش را نشان داد.
روز جمعه 25 اسفند استقلال در آزادی سراغ شما را خواهد گرفت. باكی نداری؟
چه باكی؟ چرا باید بترسیم؟ نه این‌كه چون آخر جدولیم، پس چیزی برای از دست دادن نداریم. اتفاقاً ما روی این بازی و امتیازهایش حساب باز كرده‌ایم اما ترسی نداریم. ما باید پاس را می‌بردیم كه نشد، ما باید سایپا را با گل دقیقه 90+2 مغلوب می‌كردیم كه شانس نیاوردیم و حالا باید از استقلال امتیاز بگیریم. حتی بیشتر از یك امتیاز. اگر می‌خواهیم از فولاد و ملوان جلو بزنیم، باید از استقلال امتیاز بگیریم.
اما چطور؟ استقلال را بردن، بلكه متوقف كردن هم كار سختی است.
ما راهش را بلدیم. آدم‌هایش را هم داریم. در ابومسلم من مثلث جباری، آندو و بادامكی را داشتم، در راه‌آهن امروز مربع جمشیدیان، حقی، اصغر و تقوی را دارم. استقلال مثل این چهار نفر را ندارد. من علی محمد را دارم و این تركاشوند و مهدی تارتار را دارم. روزهای اول این بچه‌ها نمی‌دویدند، حالا آن‌قدر می‌دوند كه چشم من گیج می‌رود. وضع راه‌آهن خوب است.
شاید من توانستم بهترین هدیه خوشحال كننده را به علی دایی بدهم. خدا را چه دیدی، شاید ما غافلگیری آخر سال را باعث شدیم.من دوبار به دنیزلی یاد داده‌ام كه به مربی ایرانی احترام بگذارد، حالا نوبت یك مربی هلندی است كه مجبور شود مقابل ما درست و محترمانه بایستد و با ما صحیح و با ادب حرف بزند.
یونگ باید «نیش» فوتبال ایران را بخورد و زهر تدابیر ما را بچشد.
منبع: جهان‌فوتبال
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
لینک های مفید