كاپلو و رئال به كجا می‌رسند ؟
آفتاب‌‌نیوز : 
حالا دن فابیو و شاگردانش تنها یک جام دیگر را پیش رو دارند و امیدشان به فتح لالیگاست تا پس از چهار سال بتوانند این عنوان با ارزش را تکرار نمایند. اما آیا رئال مادرید بحران زده می‌تواند با توجه به رقیبانی نظیر بارسلونا، سویا و والنسیا به این هدف برسد؟
رئال در تابستان 2006 دستخوش تغییرات زیادی شد و از رأس باشگاه تا کادر فنی و حتی در بازیکنان نیز جابه‌جایی‌های زیادی صورت گرفت. حضور فابیو کاپلو این نوید را به هواداران متعصب رئال می‌داد که خاطرات شیرین فصل 1997-1996 بار دیگر تکرار شود و قوهای سپید با کسب افتخارات گذشته بار دیگر برابر بارسلونا یکه‌تازی کنند.
دن‌فابیو فصل را با تساوی مقابل ویارئال آغاز کرد و پس از آنکه در هفته دوم لوانته را در خانه حریف با نتیجه چهار بر یک در هم کوبید، همگان به موفقیت این تیم ایمان آوردند. اما رئال بیمار بود و این مسأله را کسی نمی‌دانست. شکست در گام نخست لیگ قهرمانان اروپا برابر لیون بیش از گذشته برای هواداران دردناک بود.
اما دوستداران متعصب قوهای سپید به کاپلو اعتقاد داشته و در انتظار نتایج درخشان بودند. پیروزی در ال‌کلاسیکو در دیدار رفت نیز گواه این ادعا بود اما رئال هرگز نمی‌خواست به روزهای طلایی بازگردد. حاشیه نیز در این تیم حرف اول را می‌زد و مشکلات عدیده‌ای با رونالدو، بکام و کاسانو مزید برعلت شد تا رئال وارد فاز جدیدی شود.
افول قوهای سپید آغاز شد و دن‌فابیو چاره را در آن دید كه برای فصل آتی برنامه‌ریزی کند و چند جوان آمریکای جنوبی را استخدام کرد. در سوی دیگر میدان شایعات حضور سرمربی جدید به جای کاپلو هم سانتیاگو برنابئو را آرام نمی‌گذاشت و تمرکز کافی را از آنها گرفته بود.
سرانجام شکست برابر بایرن مونیخ آرزوی هواداران برای فتح لیگ قهرمانان را برباد داد. آنها در دیدار برگشت ال کلاسیکو به‌رغم برتری تا واپسین لحظات بازی مقابل بارسا، تن به تساوی دادند تا حداقل این امیدواری زنده شود که اگر این وضعیت ادامه داشته باشد رئال بتواند فاتح لالیگا شود.
جز این هم راهی نیست. سه فصل بدون کسب جام برای اهالی برنابئو بسیار سخت گذشته و دیگر زمان آن فرا رسیده که جامی به کلکسیون پرافتخار این باشگاه افزوده شود. کاپلو هم راهی جز این ندارد، چرا که هزینه‌های گزافی برای وی و جذب یاران مورد علاقه‌اش صرف شده و مطمئنا کالدرون و پردراگ میاتوویچ از وی فقط قهرمانی می‌خواهند.
رئال در حال حاضر با 5 امتیاز کمتر نسبت به بارسلونا و سویا و همچنین دو امتیاز کمتر با والنسیا در جایگاه چهارم قرار دارد.
12 هفته نیز تا پایان لیگ باقی مانده است و شکست آنها را از هدف دور می‌سازد. بارسلونا نیز بسان مردان پایتخت از لیگ قهرمانان حذف شد و جام حذفی و لالیگا را پیش رو دارد.
سویا در دو جام حضور دارد؛ لالیگا و جام یوفا کمی شرایط را سخت‌تر می‌کنند. آنها برای تکرار قهرمانی در جام یوفا کوتاه نمی‌آیند و از طرفی نمی‌خواهند لالیگا را هم از دست بدهند. والنسیا نیز تقریبا چنین سرنوشتی دارد. در لیگ قهرمانان به عنوان تنها نماینده ماتادورها حضور داشته و کیکه سانچس به همراه شاگردانش مترصد تکرار خاطرات سال 2000 و 2001 هستند. به طور حتم تحمل فشار در دو جام بسیار سنگین است و قوای جسمانی بازیکنان تحلیل می‌رود. با این وضعیت شرایط رئال نسبت به سه رقیب دیگر به مراتب آسان‌تر خواهد بود چرا که باید تنها روی یک جام تمرکز کرده و هفته‌ای یک بار به مصاف حریفان بروند.
اما آیا کاپلو توانایی فتح لالیگا را دارد؟ او ابتدا باید شاگردانش را از لحاظ روحی و روانی به شرایط مطلوب برساند. پس از آن امتیازات عقب افتاده را جبران کند و در هفته‌های باقی مانده فقط به قصد کسب سه امتیاز تیمش را راهی میدان کند.
به طور حتم یک لحظه غفلت باعث می‌شود تنها جام باقی مانده هم به راحتی از دست برود و آنگاه کاپلو شرمنده هواداران خواهد شد و باید در انتظار اتفاقات جدیدی باشد. اگر دیوید بکام به موقع به مستطیل سبز بازگردد، آنگاه کادر فنی با حضور هافبک طراح خود می‌تواند به فتح لالیگا امیدوار باشد.
دن‌فابیو در سایر نقاط نیز مهره‌های خوبی در اختیار دارد و حضور جوانان جدید هم انگیزه کافی را به سایرین منتقل کرده تا برای موفقیت رئال بیش از گذشته تلاش کنند.
سانتیاگو برنابئو برای فتح لالیگا بی‌تاب و در رویاهای خود به دنبال این جام معتبر است تا تسکینی باشد برای دوستداران این تیم که چند سالی در حسرت قهرمانی می‌سوزند.
حالا دن فابیو و شاگردانش تنها یک جام دیگر را پیش رو دارند و امیدشان به فتح لالیگاست تا پس از چهار سال بتوانند این عنوان با ارزش را تکرار نمایند. اما آیا رئال مادرید بحران زده می‌تواند با توجه به رقیبانی نظیر بارسلونا، سویا و والنسیا به این هدف برسد؟ رئال در تابستان 2006 دستخوش تغییرات زیادی شد و از رأس باشگاه تا کادر فنی و حتی در بازیکنان نیز جابه‌جایی‌های زیادی صورت گرفت. حضور فابیو کاپلو این نوید را به هواداران متعصب رئال می‌داد که خاطرات شیرین فصل 1997-1996 بار دیگر تکرار شود و قوهای سپید با کسب افتخارات گذشته بار دیگر برابر بارسلونا یکه‌تازی کنند.
دن‌فابیو فصل را با تساوی مقابل ویارئال آغاز کرد و پس از آنکه در هفته دوم لوانته را در خانه حریف با نتیجه چهار بر یک در هم کوبید، همگان به موفقیت این تیم ایمان آوردند. اما رئال بیمار بود و این مسأله را کسی نمی‌دانست. شکست در گام نخست لیگ قهرمانان اروپا برابر لیون بیش از گذشته برای هواداران دردناک بود.
اما دوستداران متعصب قوهای سپید به کاپلو اعتقاد داشته و در انتظار نتایج درخشان بودند. پیروزی در ال‌کلاسیکو در دیدار رفت نیز گواه این ادعا بود اما رئال هرگز نمی‌خواست به روزهای طلایی بازگردد. حاشیه نیز در این تیم حرف اول را می‌زد و مشکلات عدیده‌ای با رونالدو، بکام و کاسانو مزید برعلت شد تا رئال وارد فاز جدیدی شود.
افول قوهای سپید آغاز شد و دن‌فابیو چاره را در آن دید كه برای فصل آتی برنامه‌ریزی کند و چند جوان آمریکای جنوبی را استخدام کرد. در سوی دیگر میدان شایعات حضور سرمربی جدید به جای کاپلو هم سانتیاگو برنابئو را آرام نمی‌گذاشت و تمرکز کافی را از آنها گرفته بود.
سرانجام شکست برابر بایرن مونیخ آرزوی هواداران برای فتح لیگ قهرمانان را برباد داد. آنها در دیدار برگشت ال کلاسیکو به‌رغم برتری تا واپسین لحظات بازی مقابل بارسا، تن به تساوی دادند تا حداقل این امیدواری زنده شود که اگر این وضعیت ادامه داشته باشد رئال بتواند فاتح لالیگا شود.
جز این هم راهی نیست. سه فصل بدون کسب جام برای اهالی برنابئو بسیار سخت گذشته و دیگر زمان آن فرا رسیده که جامی به کلکسیون پرافتخار این باشگاه افزوده شود. کاپلو هم راهی جز این ندارد، چرا که هزینه‌های گزافی برای وی و جذب یاران مورد علاقه‌اش صرف شده و مطمئنا کالدرون و پردراگ میاتوویچ از وی فقط قهرمانی می‌خواهند.
رئال در حال حاضر با 5 امتیاز کمتر نسبت به بارسلونا و سویا و همچنین دو امتیاز کمتر با والنسیا در جایگاه چهارم قرار دارد.
12 هفته نیز تا پایان لیگ باقی مانده است و شکست آنها را از هدف دور می‌سازد. بارسلونا نیز بسان مردان پایتخت از لیگ قهرمانان حذف شد و جام حذفی و لالیگا را پیش رو دارد.
سویا در دو جام حضور دارد؛ لالیگا و جام یوفا کمی شرایط را سخت‌تر می‌کنند. آنها برای تکرار قهرمانی در جام یوفا کوتاه نمی‌آیند و از طرفی نمی‌خواهند لالیگا را هم از دست بدهند. والنسیا نیز تقریبا چنین سرنوشتی دارد. در لیگ قهرمانان به عنوان تنها نماینده ماتادورها حضور داشته و کیکه سانچس به همراه شاگردانش مترصد تکرار خاطرات سال 2000 و 2001 هستند. به طور حتم تحمل فشار در دو جام بسیار سنگین است و قوای جسمانی بازیکنان تحلیل می‌رود. با این وضعیت شرایط رئال نسبت به سه رقیب دیگر به مراتب آسان‌تر خواهد بود چرا که باید تنها روی یک جام تمرکز کرده و هفته‌ای یک بار به مصاف حریفان بروند.
اما آیا کاپلو توانایی فتح لالیگا را دارد؟ او ابتدا باید شاگردانش را از لحاظ روحی و روانی به شرایط مطلوب برساند. پس از آن امتیازات عقب افتاده را جبران کند و در هفته‌های باقی مانده فقط به قصد کسب سه امتیاز تیمش را راهی میدان کند.
به طور حتم یک لحظه غفلت باعث می‌شود تنها جام باقی مانده هم به راحتی از دست برود و آنگاه کاپلو شرمنده هواداران خواهد شد و باید در انتظار اتفاقات جدیدی باشد. اگر دیوید بکام به موقع به مستطیل سبز بازگردد، آنگاه کادر فنی با حضور هافبک طراح خود می‌تواند به فتح لالیگا امیدوار باشد.
دن‌فابیو در سایر نقاط نیز مهره‌های خوبی در اختیار دارد و حضور جوانان جدید هم انگیزه کافی را به سایرین منتقل کرده تا برای موفقیت رئال بیش از گذشته تلاش کنند.
سانتیاگو برنابئو برای فتح لالیگا بی‌تاب و در رویاهای خود به دنبال این جام معتبر است تا تسکینی باشد برای دوستداران این تیم که چند سالی در حسرت قهرمانی می‌سوزند.
گزارش خطا
ارسال به دوستان
نسخه چاپی
ذخیره عضویت در خبرنامه 
پربحث ترین عناوین
پرطرفدار ترین عناوین
لینک های مفید