روش جدید برای تشخیص زودهنگام بیماری پارکینسون
محققان علوم پزشکی در کینگز کالج لندن در انگلیس اعلام کردند با تصویر برداری از مغز انسان، روند ابتلای احتمالی به بیماری پارکینسون را دریافته اند.
به گزارش پایگاه خبری یورک الرت؛ محققان در مقاله ای در شماره اخیر نشریه لانست بیماری های مغز و اعصاب Lancet Neurology اعلام کردند با این روش می توان علائم اولیه بیماری را دریافت.
بیماری پارکینسون پس از آلزایمر دومین بیماری شایع دستگاه عصبی است که روندی تخریب کننده دارد. محققان می گویند تغییر در سامانه سروتونین مغزی به عنوان شاه کلید علائم این بیماری مطرح است.
دکتر ماریوس پولیتیس و همکارانش می گویند تصور غالب این است که بیماری پارکینسون بر اثر صدمه دیدن سیستم دوپامینرژیک بدن ایجاد می شود ولی تغییرات در سیستم سروتونین زودتر روی می دهد و این اتفاق سال ها پیش از آغاز علائم بیماری است.
این دانشمندان می گویند بر اساس یافته آنها در صورت تشخیص فوری علائم، می توان از پیشرفت بیماری مانع شد. این بیماری پس از آلزایمر معمول ترین بیماری مخرب اعصاب به شمار می رود! به طور مختصر می توان گفت بیماری پارکینسون یکی از انواع بیماری های نورولوژیک است که فرد مبتلا به آن به تدریج توانایی جسمی و روحی خود را از دست داده و در صورت عدم انتخاب راهکار درمانی مناسب با سرعت بیشتری بر شدت علائم آن افزوده می شود.
سیر بیماری پارکینسون پیشرونده است و منجر به کاهش تدریجی عملکرد فرد می شود. بیماری پارکینسون (Parkinson’s Disease) یا PD، برای اولین بار توسط دانشمند بریتانیایی دکتر جیمز پارکینسون در سال ۱۸۱۷ میلادی توصیف شد. دکتر جیمز پارکینسون این بیماری را فلج لرزان نامید اما در اصل تمامی افراد مبتلا به بیماری پارکینسون لرزش ندارند.
ساقه مغز بخشی از مغز است که در قسمت پایینی مغز قرار دارد و خود در بر گیرنده مغز میانی، پل مغزی و بصل النخاع می باشد. درون ساقه مغز منطقه کوچکی با عنوان ماده جسم سیاه وجود دارد که در تنظیم حرکات بدن نقش دارد. در بیماری پارکینسون، سلول ها در جسم سیاه، ساخت دوپامین (یعنی ماده شیمیایی که در مغز به ارتباط سلول های عصبی کمک می کند) را متوقف می کنند و در نتیجه دوپامین کاهش می یابد.
با از بین رفتن سلول هایی که ترشح دوپامین را به عهده دارند مغز پیام های لازم در مورد چگونگی حرکت و زمان حرکت را دریافت نمی کند و این امر باعث از بین رفتن تدریجی کنترل عضلات می شود. بنابراین در این بیماران ممکن است حرکاتی مانند حرف زدن، نوشتن، کارکردن، لباس پوشیدن و حتی پلک زدن به کندی انجام گیرد.
بیماری پارکینسون در واقع یک اختلال مغزی پیشرونده است بدین معنا که تغییرات داخل مغز در طول زمان ادامه دارند. علائم و نشانه های بیماری پارکینسون در ابتدا خفیف هستند و گاهی اوقات ممکن است نادیده گرفته شوند و به تدریج با پیشرفت سیر بیماری علائم تشدید می شوند.
ارزیابی وضوح ذهنی، عملکرد، رفتار و خلق و خوی، فعالیت های روزمره زندگی و حرکت در هر مرحله از بیماری می تواند به تعیین بهترین درمان کمک کند. نشانه های این بیماری معمولا از ۵۵ تا ۶۰ سالگی به بعد پدیدار می شوند اما احتمال بروز در افراد جوان تر نیز وجود دارد. همینطور داشتن یک عضو از خانواده که مبتلا به پارکینسون باشد اندکی خطر ابتلا به این بیماری را افزایش می‌دهد.
مردان نسبت به زنان بیشتر احتمال دارد به بیماری پارکینسون مبتلا شوند. نکته امید بخش در این بیماری این است که امید به زندگی در در افراد دارای پارکینسون همچون افراد سالم است.
