ماینرها را چگونه پیدا کنیم؟
اخیراً همایون حائری، معاون برق و انرژی وزارت نیرو اعلام کرده در این وزارتخانه طرحی تهیه شده که مطابق با آن قرار است برق مصرفی برای فعالیت استخراج ارز دیجیتال (ماینینگ) با نرخ صادراتی آن لحاظ شود. حمیدرضا صالحی، عضو سندیکای برق و دبیرکل فدراسیون صادرات انرژی ایران اظهار کرد که این طرح به دلیل پیچیده کردن مسئله، قابل اجرا نخواهد بود.
صالحی ابتدا درباره نرخ برق در ایران گفت: چیزی که در بودجه به‌عنوان قیمت پرداختی مشترکین آمده، متوسط ۷۰ تومان است، هر چند باید این را هم اضافه کرد که برق مصرفی، نرخ‌های متفاوتی بر اساس میزان مصرف مشترکین دارد که به‌صورت تصاعدی بالا می‌رود، بنابراین ممکن است برخی مشترکان قیمت‌هایی بیش از ۲۰۰ تومان در هر کیلووات ساعت هم بپردازند.
به گفته وی، این در حالی است که قیمت برق در دنیا و کشورهای بازار آزاد به‌طور متوسط هفت تا هشت سِنت است. مثلاً در ارمنستان قیمت هر کیلووات برق خانگی هفت سنت است، اما در ایران اگر بر اساس قیمت مصوب بودجه (۷۰ تومان) حساب کنیم، از این مقدار بسیار کمتر است.
صالحی گفت: این قیمت متناسب با هزینه تولید نیست. ایران جزو کشورهایی است که بیشترین یارانه انرژی را به مشترکان اختصاص می‌دهد؛ یارانه‌ای که در بسیاری اوقات منجر به هدررفت انرژی می‌شود.
نایب رئیس اول کمیسیون انرژی و محیط زیست اتاق بازرگانی تهران اضافه کرد: ما با ۸۰ میلیون نفر جمعیت، ۵۰۰ میلیون متر مکعب، یعنی به اندازه کل جمعیت ۵۰۰ میلیونی اروپا، گاز مصرف می‌کنیم و این موضوع تا اندازه‌ای به قیمت این کالا برمی‌گردد.
به گفته وی هنوز هیچ برنامه‌ای برای واقعی کردن قیمت این کالاها و دستمزدها وجود ندارد، چون افزایش قیمت انرژی باید همراه با رشد دستمزدها باشد. دستمزد و درآمد مردم کشور هم در حال حاضر غیرواقعی و بسیار پایین است. بنابراین درست است قیمت انرژی در ایران ارزان است، اما این قیمت متناسب با دستمزدها در کشور است و برای کسانی که خارج از کشور هستند، نرخ انرژی بسیار ارزان تمام می‌شود.
صالحی گفت: اگر قیمت گاز را به‌عنوان ماده اصلی تولید برق در ایران، با نرخ صادراتی حساب کنیم، در حال حاضر حدود ۱۰ درصد پول واقعی برق از مشترکان گرفته می‌شود.
وی درباره پیشنهاد نرخ صادراتی برای استخراج‌کنندگان ارز دیجیتال اظهار کرد: قیمت صادراتی برق در حدود ۹ سنت است، اما مسئله اصلی یافتن ماینرهاست. چندنرخی کردن تنها باعث پیچیده شدن موضوع می‌شود و با این اتفاق، یافتن لایه‌ها بسیار مشکل‌تر خواهد شد. بهترین راهکار این است که قیمت تک‌نرخی باشد و تنها به دهک‌های پایینی یارانه داده شود. مثلاً در ترکیه به چند دهک کم‌درآمد تا سقفی معین برق رایگان می‌دهند، اما برای دیگر افراد جامعه شرایط برابر رقابتی وجود دارد.
در کشورهای عربی نرخ برق خانگی تا هفتاد درصد سوبسید دارد و با نرخ برق واحدهای اداری متفاوت است 
