مهین عظیما (متولد آذر ۱۳۰۸) از نخستین دانشجویان زن دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود و با سال ها فعالیت در حوزه نقاشی پشت شیشه آثار ارزشمندی خلق کرد که سال ۱۳۹۵ در یک نمایشگاه انفرادی در معرض ستایش عموم قرار گرفت.
وی در باره علاقهمندیاش به نقاشی پشت شیشه گفته بود: در دانشکده هنرهای زیبا، هنرجو بودم، اما چیزی که ما با آن تماس و آشنایی نداشتیم، متریال شیشه بود. سفر زیاد میرفتم و نقاشیهای پشت شیشه توجهم را به خود جلب میکرد. تنها یک دوست که اسمش به خاطرم نمیآید برای من چند عکس از نقاشیهای پشت شیشه فرستاده بود. پس از ازدواج با مسعود برزین به آبادان رفتیم و مدتی آنجا زندگی کردیم. در آن دوران سیلی در آبادان آمد، من به همراه تعدادی از خانمها رفتیم به سیلزدگان رسیدگی کنیم، در آن وقت در خانهای یک نقاشی توجهم را جلب کرد و از صاحب آن خانه پرسیدم که این چیست؟ گفتند نقاشی پشت شیشهای است که توسط عبدالجلیل کشیده شده است. به خانه که بازگشتم فکرم خیلی درگیر آن اثر شده بود و پس از آن بود که تصمیم گرفتم نقاشی پشتشیشه کار کنم. خودم نقاش بودم و همان نقاشیای که میکشیدم را روی شیشه منتقل کردم.
فرزند مهین عظیما با گلایه از بی توجهی به شرایط بیماری مادرش گفته بود: «هنرمندان وقتی به سن پیری میرسند کاملاً فراموش میشوند اما وقتی از دنیا میروند، یکباره نامشان بزرگ میشود و درباره آنها صحبت میکنند. ممکن است مادر من الان نتواند ارتباط خاصی با افراد برقرار کند اما همینکه دغدغه اصلی ذهن او هنوز هنرش است، به نظر من بیمعرفتی آدمها است که او را فراموش کنند.
عظیما در طول سالها فعالیت درخشان خود، نمایشگاههای مختلف انفرادی و گروهی در ایران و کشورهایی مانند بلژیک، فرانسه، یوگسلاوی و ترکیه برپا کرده است.
پیکر زندهیاد عظیما که عصر روز سهشنبه (۱۸ تیر ماه) پس از تحمل دورهای بیماری درگذشت در کنار همسرش و در مقابل قطعه نامآوران به خاک سپرده میشود.