بی‌اشتهایی عصبی تنها یک بیماری روانی نیست
در این مطالعه هشت ژن شناسایی شدند که بی‌اشتهایی عصبی را به اضطراب، افسردگی و اختلال وسواس فکری-عملی مرتبط می‌کند. در عین حال متخصصان دریافتند که اختلال غذایی بی‌اشتهایی عصبی تنها یک بیماری روانی نیست و ممکن است تحت تاثیر مشکلات سوخت و ساز نیز باشد.
محققان با مقایسه DNA نزدیک به ۱۷ هزار بیمار مبتلا به بی‌اشتهایی عصبی و بیش از ۵۵ هزار فرد سالم به این نتایج دست پیدا کردند. در این مطالعه مشخص شد هشت ژن، بی‌اشتهایی عصبی را به اضطراب، افسردگی و اختلال وسواس فکری-عملی مرتبط می‌کنند که تمامی آن‌ها قابل پیش‌بینی بوده است. همچنین در این مطالعه تاکید شده DNA در چربی سوزی، فعال بودن و مقاومت در برابر دیابت نوع دو نقش دارد.
«گروم برین» از دانشگاه کینگز لندن گفت: در این بررسی مشخص شد که بی‌اشتهایی عصبی و شاید دیگر اختلالات غذایی نباید تنها بیماری روانی تلقی شوند.
بی‌اشتهایی عصبی کشنده‌ترین بیماری روانی است که بین یک تا چهار درصد از زنان و حدود ۰.۳ درصد از مردان به این اختلال دچار هستند و وزن بسیار کمی دارند. این اختلال با ترکیبی از مداخلات روانی از قبیل رفتار درمانی شناختی و برنامه‌های تغذیه‌ای خانواده محور با هدف نرمال کردن وزن بیمار از طریق حمایت‌های خانواده قابل درمان است. اما این روش‌ها در تمامی مواقع موفقیت آمیز نیستند.
هشت ژن شناسایی شده در این بررسی تنها توضیح دهنده بخش کوچکی از اختلال بی‌اشتهایی عصبی هستند. همچون بسیاری از بیماری‌های دیگر در مجموع صدها یا هزاران ژن وجود دارند که در خطر ابتلای فرد به بیماری موثرند.
به گزارش روزنامه گاردین، گروم برین گفت: اکنون لازم است محققان سوخت و ساز بدن مبتلایان به بی‌اشتهایی عصبی و دیگر اختلالات غذایی را بررسی کنند تا مشخص شود آیا دستیابی به روش‌های درمانی متابولسیم محور یا شناسایی افرادی که مستعد بازگشت این اختلال هستند، وجود دارد.
